Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014
Ένοχη χωρίς τιμωρία η Λαγκάρντ
Το δικαστήριο αποφάσισε ότι επέδειξε 'αμέλεια΄ επιτρέποντας στον Ταπί να ενθυλακώσει τα 400 εκατομμύρια αλλά δεν της επέβαλε ποινή για να μείνει επικεφαλής του ΔΝΤ και να τιμωρεί όσες χώρες αμελούν τα μνημόνια
Όταν το Δικαστήριο της (γαλλικής) Δημοκρατίας ανακοίνωνε ότι η Κριστίν Λαγκάρντ επέδειξε αμέλεια χειριζόμενη την υπόθεση Ταπί, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν ήταν στην αίθουσα. Είχε βιαστεί να πετάξει στην Ουάσιγκτον λόγω “ανειλημμένων υποχρεώσεων” όπως δήλωσε ο συνήγορός της, κάτι που της επέτρεψε να αποφύγει τα φλας των φωτορεπόρτερ και τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.
Η κ. Λαγκάρντ βέβαια έπεσε στα μαλακά, κάτι που ένα ολόκληρο σύστημα επιδίωκε πολύ οργανωμένα την τελευταία πενταετία. Άλλωστε -σε μια προφανή προσπάθεια να προκαταλάβουν την απόφαση του γαλλικού δικαστηρίου- είχαν σπεύσει να της συμπαρασταθούν τόσο ο Γάλλος πρόεδρος όσο και τα μέλη της διοίκησης του ΔΝΤ.
Ο Ολάντ, προσπερνώντας εύκολα, ακόμα και για τα μάτια των λιγοστών πλέον φίλων του, τα πραγματικά γεγονότα, και την λόγω... αμελείας της Λαγκάρντ ενθυλάκωση 400 εκατομμυρίων ευρώ από τον φίλο του Σαρκοζί Μπερνάρ Ταπί, είχε βιαστεί να πει στα ΜΜΕ ότι η προεδρία του Ταμείου είναι “το μόνο διεθνές πόστο που έχει απομείνει στη Γαλλία” και επομένως η εικόνα της Λαγκάρντ δεν έπρεπε να αμαυρωθεί.
Τα μέλη του ΔΣ του ΔΝΤ πάλι είχαν... βροντοφωνάξει, ώστε η φωνή τους να περάσει τον Ατλαντικό και να φτάσει στη δικαστική αίθουσα των Παρισίων, ότι “έχουν επιστοσύνη στην ικανότητά της να εκτελεί με αποτελεσματικότητα τα καθήκοντά της”. Η πολύ προσεκτικά διατυπωμένη ανακοίνωση επιχειρούσε να υποβαθμίσει την σημασία σωστών και νόμιμων αποφάσεων, φέρνοντας σε πρώτο πλάνο την “αποτελεσματικότητα” και τα πολιτικώς οριζόμενα σε κάθε συγκυρία “καθήκοντα”.
Οι πιέσεις απέδωσαν και η Λαγκάρντ κρίθηκε ένοχη μεν αλλά χωρίς... τιμωρία δε, ώστε να μείνει “λευκό” το ποινικό της μητρώο και να μπορέσει να συνεχίσει να διαπράττει “αμέλειες”: εγκρίνοντας λόγου χάριν εισηγήσεις γραφειοκρατών σαν τον Τόμσεν που σε λίγα χρόνια μπορεί να μας πει ότι γνώριζε πως ήταν λαθεμένες.
Υποκρισία και ιησουιτισμός, όπως έγραψε η Λιμπερασιόν. Ή, διαπλοκή μέχρι τα μπούνια, όπως θα λέγαμε εδώ. Και πάνω απ' όλα -άλλη μια φορά- πιστοποίηση ότι τα μέλη των ελίτ χαίρουν ασυλίας που ποτέ δεν είχαν και ποτέ δεν θα έχουν οι απλοί πολίτες, αν και υποτίθεται ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο.
Με “καθαρό” λοιπόν μητρώο η Λαγκάρντ αλλά με λεκιασμένη εικόνα. Και είναι αυτή η αντίφαση που υποχρέωσε χτες, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της απόφασης, τους “συμπαραστάτες” της του ΔΝΤ να δηλώσουν ότι “η διοίκηση του Ταμείου θα συζητήσει τις εξελίξεις”.
Γιατί πολιτικά, παρά την μη τιμωρία, υπάρχει πρόβλημα, ειδικά όταν ο ρόλος της ως επικεφαλής του ΔΝΤ είναι να μην συγχωρεί την... αμέλεια και να τιμωρεί ολόκληρες χώρες όταν παρεκκλίνουν έστω και λίγο από τα μνημόνια που τους επιβάλλονται.
ΠΗΓΗ ΝEWS247.GR
