Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Στο πρώτο σου μνημόσυνο, αγαπημένε μου αδερφέ Γιώργο, αφιερωμένες αυτές οι λίγες γραμμές με τα λόγια της καρδιάς μου

Ο αστραφτερός ήλιος βασίλεψε.

Εκεί που σωριάστηκε ξαφνικά και σε ανύποπτο χρόνο ο φιλόλογος Γιώργος Ζωγραφόπουλος. ΄Ενας λεβέντης καθ΄όλα Ευρυτάνας. Ο καθηγητής, ο γεμάτος πάντα μ΄ εκείνα τα ανθρώπινα στοιχεία, για να ανταποκρίνεται στο εκπαιδευτικό του έργο και πάντα με υπευθυνότητα και ευσυνειδησία.

Η προσφορά του μεγάλη στην Παιδεία.

Ξεκινώντας από την Αρκαδία στο Γυμνάσιο Βυτίνας, για να συνεχίσει στο Εσπερινό Γυμνάσιο Λαμίας.

Για χρόνια υπήρξε χρήσιμος και καλός καθ΄ όλα, στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λαμίας. Συνέχισε στο Λύκειο Σπερχειάδας – Λυκειάρχης, καθώς και στο Β΄ Λύκειο Λαμίας για πολλά χρόνια.

Ενεργός συνδικαλιστής στον προοδευτικό χώρο.

Ο λατρευτός μου αδερφός έφυγε από την επίγεια ζωή του με βιασύνη σαν κάποιος να τον κυνηγούσε.

΄Εφυγε το Μεγάλο Σάββατο 15 Απριλίου του 2023 ακριβώς την ίδια ημερομηνία με τον αδερφό του Βασίλη, για να κάνει αλλού Ανάσταση.

΄Εφυγε ξεφορτώνοντας τα δεινά που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία του χρόνια, κυρίως τα προβλήματα υγείας.

Γιώργος Ζωγραφόπουλος, μια ζωγραφιά που θα μείνει ανεξίτηλη.

Ένα λεβεντόπαιδο, ένας ασίκης που στόλιζε τον τόπο του απ΄ όπου περνούσε, με συμπεριφορά κι ευγένεια, όπου άφηνε τις καλύτερες εντυπώσεις. Υπήρξε ένα πακέτο που έκλεινε μέσα του την

ανθρωπιά, την προσωπικότητά του που τον καθιστούσε αξιοσέβαστο άτομο. Βέβαια, αφού στεκόταν μακριά από αρρωστημένη αυτοπροβολή καθώς και από περιαυτολογία.

Ο αδερφός μου, Γιώργος, υπήρξε ένας γλετζές και χιουμορίστας, γεμάτος με φανερές και κρυφές ευαισθησίες. Για ότι καλό έψαχνες το εύρισκες επάνω του.

Η πίστη του στο Θεό, η σεμνότητα, η αλήθεια του και η ευγένειά του, ήταν οι πιο στενοί συνοδοί της ζωής του.

Το τέταρτο αγόρι, εκείνου του παπά και δάσκαλου, του Κωνσταντινοπολίτη που μιλούσε επτά γλώσσες πριν εκατό χρόνια, ο βενιαμίν, έφυγε για να ξεκουραστεί.

΄Υστερα από το θάνατο των τριών άλλων αδερφών μου, ήτοι, του Νίκου, του μεγάλου ποιητή, Δώρη ΄Ανθη, του αντιστασιακού, του Κώστα που σκότωσαν οι αντάρτες εν ψυχρώ. Και του Βασίλης του λογιστή, ακούμπησα πάνω στον αδερφό μου Γιώργο, την αγάπη μου, έτσι θα δυσκολευτώ να συνειδητοποιήσω αυτό το άδειασμα από το χαμό του, που δεν είναι μόνον άδειασμα μέσα μου, αλλά ολόκληρη λακκούβα.

Ο λατρεμένος μου αδερφός ο Γιώργος με αγαπούσε πολύ και υπέφερε με τα τόσα πολλά που μου συνέβαιναν, αλλά και με θαύμαζε, για το πώς τα κατάφερνα και διαχειριζόμουνα τις εκάστοτε καταστάσεις στη συνεχή τρικυμιώδη ζωή μου, που ώσπου να πω δόξα σοι ο Θεός, έλεγα βοήθα Παναγιά.

Του έλεγα, μη στενοχωριέσαι ο δικός μου μαγνήτης δεν τα καταφέρνει να μαζέψει τίποτα καλό για εμένα και κάνει πάντα το αντίθετο. Με τη λογική λοιπόν που μου απομένει γιατί κι αυτή σαλεύει ενίοτε, βάζω τα πράγματα σε μια σειρά και για να μην μείνω μόνη μου, μην με αποστραφεί ο κόσμος, που με θέλει όπως με ήξερε, βάζω λοιπόν, του έλεγα την πίκρα μέσα μου κι απ΄ έξω τη χαρά μου.

Για όλους αυτούς σηκώνω το κεφάλι μου σαν την κόμπρα γυρίζω σελίδα και προχωρώ. Προς έκπληξη πρώτα δική σου αδερφέ μου και όλων αυτών που με αγαπούν και που θέλουν να με βλέπουν να είμαι πάντα γερή και χαρούμενη.

Είσαι στ΄ αλήθεια καλά Αρχοντούλα μου με ρωτούσε.

Όμως τώρα που τον έχασα κι αυτόν, ποιός θα με ρωτήσει πώς είμαι και πώς αισθάνομαι;

΄Εφυγε….Πήρε τη θέση του εκεί στους αγαπημένους αθάνατους της καρδιάς μου. Πάντα κοντά μου, αλλά και πάντα μακριά μου. Με μεγάλο πόνο λέω πως έχασα τον αέρα μου.

Η ψυχή μου θα τον αναζητά. Τα μάτια μου θα τον ψάχνουν σπιθαμή προς σπιθαμή στους δρόμους της Λαμίας, για να συνεχίζεται η παγωνιά της ερημιάς μου.

Ο Γιώργος ο αδερφός μου κράτησε τα πατροπαράδοτα κι εκείνες τις αξίες που τείνουν να εξαφανιστούν δηλαδή ότι μικροέμαθε δεν το γεροντοάφησε γι΄ αυτό και ξεχώριζε.

Οι πιο ευτυχισμένοι γονείς είναι αυτοί που φεύγοντας αφήνουν τα παιδιά τους πίσω τους, όπως ο αδερφός μου.

Αξιοσημείωτο είναι πως πριν ένα μήνα έκανα ένα αφιέρωμα με ένα ποίημά μου στο “Λ.Τ.” στους 57 αδικοχαμένους συνανθρώπους μας στα Τέμπη στο πρώτο τους μνημόσυνο. Ποιος να μου το έλεγε πως θα αφιέρωνα αυτές τις γραμμές σήμερα στο πρώτο μνημόσυνο του Γιώργου μου;

Το μόνο που μου απομένει να σου πω αδερφέ μου είναι:

Αναπαύσου εκεί στο λιμάνι της ξενοιασάς και της ηρεμίας.

Για σένα θα καίει πάντα ένα κερί μπροστά στην Παναγία και μάθε πως η μνήμη σου θα μένει αιωνία αητέ μου.

Αρχοντούλα Ζωγραφοπούλου – Τσάμη


Υ.Γ. Το μνημόσυνο του καθηγητή Γιώργου Ζωγραφόπουλου θα τελεστεί στις 13 του Μάη στην εκκλησία του Αγίου Λουκά, στη Λαμία, στις 9 το πρωί.

 

    

 

Απόψεις

Το ταξίδι στον  Νομό Έβρου είχε και δυσάρεστα απρόοπτα. Συνάντησα στην Ορεστιάδα τον ιντερνετικό μου φίλο Χρήστο. Η χαρά μεγάλη και από τις δύο πλευρές, μέχρι την...

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.