Ο ΛΟΦΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ: ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ - ΥΓΕΙΑΣ - ΟΜΟΡΦΙΑΣ
Κοιτάζοντας κανείς παλιές φωτογραφίες της Λαμίας θα διαπιστώσει ότι μέχρι το έτος 1960, ο Λόφος του Κάστρου ήταν εντελώς γυμνός. Υπήρχαν μονάχα ελάχιστες αμυγδαλιές μέσα από τα τείχη στον περιβάλλοντα χώρο του κτιρίου, καθώς επίσης και μερικά γερασμένα πεύκα μέσα και έξω - αυτά υπάρχουν ακόμα. Αυτά, όπως λέγεται φυτεύτηκαν με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων μαζί με εκείνα του περιβάλλοντος χώρου του Περιπτέρου του Αγίου Λουκά.
Σήμερα, όμως, ο Λόφος του Κάστρου, από ένα φαλακρό, γεμάτο φρύγανα, πουρναρόρριζες και φραγκοσυκιές, έχει γίνει ένα καταπράσινο αλσύλλιο, μια πανέμορφη όαση πρασίνου που χαρίζει υγεία και ομορφιά.
Τα πεύκα αυτά, σήμερα είναι περίπου 60 ετών. Φυτεύτηκαν επί Δημαρχίας του Αειμνήστου Δημάρχου Γιάννη Παπασιόπουλου στην 3η θητεία του (το 1946 διορισμένος δήμαρχος, 1955-59 και 1959-1964 αιρετός). Για την φύτευση τούτων των πεύκων εργάστηκαν οι: Φάνης Μίγγος, Νικόλαος Καραγιάννης και Ταξ. Δαβανέλλος, και επίσης ο οδηγός της υδροφόρας του Δήμου, με την οποία κατάβρεχε τους αμμόστρωτους δρόμους, ο Νικολάου. Το πότισμα γινόταν με τους γκαζοντενεκέδες δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα. Δεν υπήρχε το αυτόματο σύστημα τότε.
Σήμερα το υπόλοιπο τμήμα του λόφου, αυτό το βόρειο τμήμα από το Κάστρο, το τελευταίο σχεδόν κομμάτι των απολύξεων του βουνού της Όρθρυος, παραμένει ολόγυμνο. Φταίει μήπως η σύστασης του εδάφους; Δεν ανήκει στο Δήμο; Αν, όχι, σε ποιόν ανήκει; Γιατί αν προσέξει κανείς θα δεί πως άρχισε να καταπατιέται. Υπάρχουν κοτέτσια, μικρά μαντριά, μικρές αχυρώνες και τα όρια τα οικιστικά όλο και «σκαρφαλώνουν».
Μήπως πρέπει, λοιπόν, ο Δήμος με τον Γεωπόνο του και τον Αντιδήμαρχο του Πρασίνου να προβούν άμεσα σε εξέταση, και αν το έδαφος είναι θετικό, να προβούν σε δεντροφύτευση. Οι κατάλληλοι μήνες είναι από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο. (Για την ιστορία τα πρώτα πεύκα του Προφήτη Ηλία φυτεύτηκαν τον μήνα Νοέμβριο του έτους 1982 επί Δημαρχίας Λάμπρου Παπαδήμα).
Συνεχίστηκε η φύτευση από τους επόμενους δημάρχους. Σήμερα είναι ένα θαυμάσιο περιαστικό άλσος.
Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος
Δάσκαλος