Πήραν φωτιά τα ...κομπιουτεράκια! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Φωτιά πήραν τα κομπιουτεράκια την Τρίτη το βραδυ στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας, στη συζήτηση για τα οικονομικά του Δήμου Λαμιέων.
Η Δημοτική Αρχή και οι δημοτικές παρατάξεις μείζονος και ελάσσονος μειοψηφίας διασταύρωσαν τα ξίφη τους σε μια πολιτική αντιπαράθεση με επίδικο το ταμείο του Δήμου κι αν αυτό είναι ελλειμματικό ή πλεονασματικό.
Το “κομπιουτεράκι” του νυν Δημάρχου, Πανουργιά Παπαϊωάννου, εμφάνισε στο ταμείο του Δήμου έλλειμμα 1,7 εκ. ευρώ στα ανταποδοτικά της Υπηρεσίας Καθαριότητας, με τη Δημοτική Αρχή και τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο Οικονομικών να φορτώνει τις ευθύνες στην κακή οικονομική διαχείριση της προηγούμενης δημοτικής περιόδου, όταν το Δήμο διοικούσε η παράταξη του πρώην Δημάρχου Θύμιου Καραΐσκου και προβάλλοντας το επιχείρημα της δύσκολης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο Δήμος να δικαιολογεί τις αυξήσεις των δημοτικών τελών.
Αντίθετα το “κομπιουτεράκι” του πρώην Δημάρχου και της παράταξής του, έβγαλε πλεόνασμα 1,6 εκ. ευρώ στο ταμείο για τα ανταποδοτικά της καθαριότητας, με τον κ. Καραΐσκο να υποστηρίζει ότι η Δημοτική Αρχή πρέπει να τα μειώσει τα δημοτικά τέλη και όχι να τα αυξήσει.
Έχουμε να κάνουμε με δύο συγκρουόμενες πραγματικότητες αναφορικά με τα οικονομικά του Δήμου. Και οι διαφορές έχουν να κάνουν με το μέτρημα.
Η διοίκηση όμως ενός Δήμου δεν έχει να κάνει μόνο με αριθμητικές πράξεις. Με πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό και διαίρεση. Έχει να κάνει με την λειτουργία της πόλης και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Γιατί ένας Δήμος δεν είναι ούτε αποταμιευτικός και συνταξιοδοτικός οργανισμός για να τοποθετούμε κεφάλαια και να περιμένουμε υπεραποδόσεις, αλλά ούτε και φιλόπτωχο ταμείο για να σκορπά τα χρήματα των δημοτών σε φιλανθρωπίες.
Αυτή η συζήτηση για τα οικονομικά μεγέθη του Δήμου δεν οδηγεί πουθενά και δεν ενδιαφέρει επί της ουσίας τους δημότες και δεν είναι εύκολο ούτε ευχάριστο να την παρακολουθήσει κανείς. Είναι μια υπόθεση που αφορά αποκλειστικά την εκάστοτε δημοτική αρχή που έχει τη λαϊκή εντολή να ασκήσει διοίκηση και κατά συνέπεια ως άσκηση εξουσίας έχει και την αποκλειστική ευθύνη για τα οικονομικά του Δήμου. Και ο λόγος είναι απλός. Γιατί αυτή αποφασίζει αν θα κάνει αυξήσεις ή μειώσεις τελών και για το αν θα ξοδέψει ή όχι χρήματα για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Σίγουρα το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον είναι δεδομένο, από τη στιγμή που τα οικονομικά του Δήμου πυροδοτούν σφοδρές πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των παρατάξεων μέσα στο Δημοτικό συμβούλιο.
Στη βάση αυτή δικαιολογείται και η οποιαδήποτε κριτική αφού ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Τους δημότες όμως δεν τους απασχολεί αν ο Δήμος έχει πλεόνασμα και ως εκ τούτου τα οικονομικά του Δήμου επιτρέπουν μειώσεις δημοτικών τελών ή αν ο Δήμος έχει έλλειμμα και για να το καλύψει πρέπει να αυξήσει τους λογαριασμούς ύδρευσης, καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού.
Όλα αυτά είναι στην αποκλειστική ευθύνη αυτών που ασκούν την εξουσία και εξελέγησαν με την υπόσχεση να κάνουν καλύτερη τη ζωή των δημοτών.
Όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές στο παρελθόν, τόσο σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας αλλά και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, “τα ταμειακά διαθέσιμα” ουδόλως επηρεάζουν την κρίση των πολιτών στις εκλογές. Αυτό που μετρά είναι αν ο τρόπος που ασκείς την εξουσία, είναι αντάξιος των προσδοκιών που καλλιέργησες στους δημότες.
Από το πλεόνασμα ή το έλλειμμα της συνεισφοράς στο κοινό καλό κρίνονται άπαντες οι πολιτικοί και οι αυτοδιοικητικοί άνδρες όταν έρθει η ώρα για να μετρηθεί από τους πολίτες το κόστος των αποφάσεων και των επιλογών τους. Εκεί δικαιολογίες του τύπου “αφήσαμε μαξιλάρι και προσκέφαλο” ή “παραλάβαμε καμένη γη” είναι γράμματα κενού περιεχομένου, όπως αποδείχτηκε επανειλημμένως στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις και ούτε καν λαμβάνονται υπόψιν στην ετυμηγορία των πολιτών.
Υ.Γ.: Ανατρέχοντας στα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων στην πρόσφατη πολιτική ιστορία, την τελευταία 15ετία σε εθνικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο, μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το τι είναι αυτό που μετρά περισσότερο στην κρίση των πολιτών.
Η κυβέρνηση Καραμανλή άφησε έλλειμμα στα ταμεία και έχασε τις εκλογές με 10 μονάδες. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είπε ότι “λεφτά υπάρχουν” και κέρδισε τις εκλογές με 10 μονάδες. Η κυβέρνηση Σαμαρά άφησε πλεόνασμα και έχασε τις εκλογές με 10 μονάδες διαφορά απο τον αντίπαλό της. Η κυβέρνηση Τσίπρα άφησε “μαξιλάρι” 37 δις και έχασε με 10 μονάδες διαφορά από τον Μητσοτάκη.
Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση η παράταξη Σταυρογιάννη άφησε παχυλό ταμείο και έχασε τις εκλογές. Η παράταξη Καραΐσκου άφησε “μαξιλάρι” 1,6 εκ. ευρώ και έχασε τις εκλογές με μεγάλη διαφορά.
Αυτά έτσι για την ιστορία ...
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
