Ψωμί... αργία... ελευθερία

Τίμησαν τα σχολιαρόπαιδα κατα πως έπρεπε τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου και με την ευκαρία αυτή είπαν να τιμήσουν και όλους όσους αγωνίστηκαν για την ελευθερία του Έθνους, με πρώτο και καλύτερο τον Αθ. Διάκο.

Τον τίμησαν όχι με στεφάνια, αυτά κατάντησαν πλέον ρουτίνα. Σκέφτηκαν κάτι καλύτερο. να τον κεράσουν κάτι από τα ποτά τους!

Συναγωνίζονταν λοιπόν, ποιός θα προσγειώσει το μπουκάλι του, άδειο ή μισογεμάτο, στην κορυφή του βάθρου, ανάμεσα στα πόδια του, λες και σουτάριζαν τρίποντα!

Δυο τρεις τα κατάφεραν. Το συμπεραίνω από τα προσγειωμένα μπουκάλια. Ο καλύτερος σουτέρ το προσγείωσε ανάμεσα στις πιστόλες του και απέσπασε το χειροκρότημα όλων!

Ο Δήμαρχος να τον καλέσει για βράβευση! Ο άθλος του ξεπέρασε ακόμα και αυτούς του Ατετοκούμπο!

Φαντάζομαι ότι ξέφυγε από την προσοχή του αρμόδιου αντιδήμαρχου για την καθαριότητα και τα μνημεία. Που να τα δει όλα ο καψερός.

Καλό θα ήταν οι καθαρίστριες να υποβάλλουν κάθε μέρα ένα έντυπο συμπληρωμένο με τα όσα άσχημα παρατηρούν και δε μπορούν οι ίδιες να βελτιώσουν. Αν δεν ξέρουν γράμματα, όλες τους παίζουν στα δάχτυλα το κινητό τους, ας ενημερώνουν την αρμόδια αρχή.

Προς το παρόν ας κατεβάσει κάποιος το μπουκάλι, το οποίο εκδρομικός όμιλος φωτογράφιζε, και ας μην αναφέρω με τι συνόδευαν τους γέλωτές τους.

Α.Δ.Γ.