Ευαγόρας Παλληκαρίδης: ο τελευταίος ήρωας του αντιαποικιακού αγώνα της Κύπρου

Γράφει ο Δρ. Αριστομένης Συγγελάκης
Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

"Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο."

Από την απολογία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη στο δικαστήριο των Άγγλων αποικιοκρατών.


Συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από τον απαγχονισμό του Ευαγόρα Παλληκαρίδη από τους Άγγλους. Και ήταν μεγάλη η συγκίνησή μου που βρέθηκα στα Φυλακισμένα Μνήματα, στην Λευκωσία, στο ετήσιο τρισάγιο στη μνήμη του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, του 19χρονου αντάρτη της ΕΟΚΑ και ήρωα του αντιαποικιακού αγώνα της Κύπρου 1955-1959.

Γνώρισα εκεί τον Δήμο Βρυωνίδη, συναγωνιστή του ήρωα και σύζυγο της αδελφής του Ευαγόρα Μαρούλας, η οποία επίσης έδωσε το παρών και κατέθεσε στεφάνι. Στη σεμνή αυτή τελετή είχα προσκληθεί από τον εκλεκτό φίλο, δημοσιογράφο Κορνήλιο Χατζηκώστα τον οποίο και θερμά ευχαριστώ. Γνώρισα επίσης τον νεαρό Ανδρέα Καραγιώργη, γιο του Σωτήρη Καραγιώργη, που μελοποίησε στίχους του ήρωα.

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε το 1938 στο χωριό Τσάδα της επαρχίας Πάφου και έδειξε από νωρίς ότι η καρδιά του φλέγεται για την Ελλάδα και την ελευθερία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατέβασε και έσκισε την αγγλική σημαία στο Κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο. Συνέχισε με έντονη αντιστασιακή δράση, έχοντας πλήρη επίγνωση του τιμήματος που θα απαιτείτο να καταβάλει.

Τον Δεκέμβριο του 1955 άφησε στους συμμαθητές του ένα σημείωμα που περιείχε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

"Παλιοί συμμαθηταί,
Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ."

Μετά από νέα σύλληψή του οδηγείται εκ νέου στο δικαστήριο τον Μάρτιο του 1957 με την κατηγορία μεταφοράς και διακίνησης οπλισμού όπου με σπάνια γενναιότητα ανέλαβε πλήρως την ευθύνη των πράξεών του. Στις 14.3.1957 οι Άγγλοι δήμιοι απαγχονιζουν τον 19χρονο ήρωα και το όνομά του γίνεται σύμβολο θάρρους, αγάπης και θυσίας για την πατρίδα και την ελευθερία!

Σήμερα, εν μέσω ενός φονικού ενδοιμπεριαλιστικου πολέμου στην Ουκρανία οφείλουμε να μην ξεχνάμε τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και κατοχή του 40% της μαρτυρικής Κύπρου, με τις 7.000 νεκρούς και τους 1.500 αγνοούμενους Κύπριους αδελφούς μας (μια αιματοχυσία ασύλληπτου μεγέθους αν αναλογιστούμε το μικρό πληθυσμό της Κύπρου).

Οφείλουμε να μην ξεχνάμε την υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα της διεθνούς κοινότητας για το δράμα της Κύπρου και την κατάλυση του Διεθνούς Δικαίου.

Οφείλουμε να μην ξεχνάμε τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, την απώλεια περιουσιών, την τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή.

Και, τέλος, οφείλουμε να μην ξεχνάμε ότι η Λευκωσία είναι η τελευταία διχοτομημένη πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Τιμή και δόξα στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη και σε όλους τους ήρωές μας!

Άμεση αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από τη μαρτυρική Κύπρο!

Άμεσος τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία και σε κάθε εμπόλεμη περιοχή του πλανήτη!