Εδώ Γλασκώβη!
Είναι βέβαιο πως αν δεν υπήρχε η υγειονομική κρίση του covid-19 που εδώ και δύο χρόνια έχει κυριαρχήσει στην διεθνή ειδησεογραφία και την εσωτερική επικαιρότητα, όλοι σήμερα θα συζητούσαμε για την κλιματική κρίση. Η πανδημία μπορεί να έφερε σε δεύτερη μοίρα τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται για τα περιβαλλοντικά προβλήματα και να έχει ρίξει βαριά τη σκιά της ακόμη και στην διάσκεψη κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα, οι εργασίες της οποίας βρίσκονται σε εξέλιξη στη Γλασκώβη, αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μας κάνει να υποτιμήσουμε τον κίνδυνο που διατρέχουμε όλοι να βρεθούμε κάποια στιγμή στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον μπροστά σε μια τεράστια υπαρξιακή απειλή που δεν θα μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Στην πανδημία και στην κλιματική κρίση είναι στραμένα πλέον τα βλέμματα των ηγετών και των απλών πολιτών, απόδειξη ότι έχουμε αλλάξει εποχή και κατά συνέπεια δεν δικαιούμαστε να εφησυχάζουμε αλλά να βρισκόμαστε σε συνεχή εγρήγορση, αλλάζοντας άρδην τον τρόπο που ζούμε, τον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε, τον τρόπο που μετακινούμαστε και επικοινωνούμε μεταξύ μας.
Αυτό που θεωρούσαμε φυσιολογικό μέχρι χθες έπαψε να είναι φυσιολογικό σήμερα. Και αυτό που συμβαίνει στην άλλη άκρη του πλανήτη δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορο κανέναν πολίτη. Με τις απλές αυτές σκέψεις, θεωρούμε ότι οι συζητήσεις που γίνονται αυτή την περίοδο στη διάσκεψη της Γλασκώβης μεταξύ ηγετών, αφορούν και πρέπει να ενδιαφέρουν όλους τους πολίτες και κάθε τοπική κοινωνία.
“Σκεφτόμαστε παγκόσμια, δρούμε τοπικά” είναι το σύνθημα της νέας εποχής.
Ο αντίκτυπος της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής θα είναι καθοριστικός για τις κοινωνίες μας και προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους, τις απειλές και τις προκλήσεις της νέας εποχής έχουμε όλοι ένα καθήκον να επιτελέσουμε για να αποτρέψουμε αόρατους εχθρούς και σιωπηλούς δολοφόνους να μας καταστρέψουν τις ζωές μας. Οι επιστήμονες έχουν βγάλει ήδη τα συμπεράσματά τους.
Συνδέοντας την πανδημία με την κλιματική αλλαγή και την υπερθέρμανση του πλανήτη, λένε ότι τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε “μια επείγουσα κατάσταση για τη δημόσια υγεία”, καθιστώντας σαφές μέσα από τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες και έρευνες ότι “όσο μεγαλύτερη είναι η ρύπανση της ατμόσφαιρας, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η πιθανότητα θανάτου από την ασθένεια που προκαλεί ένας κορονοϊός”.
Επομένως πανδημία και κλιματική αλλαγή είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Για να αντιμετωπιστεί η πανδημία δεν αρκεί να παίρνουν αποφάσεις οι ηγέτες και οι κυβερνήσεις των χωρών, δεν αρκεί να δίνουν μάχες στην πρώτη γραμμή οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Χρειάζεται και η συμβολή των απλών πολιτών με την υπεύθυνη στάση τους απέναντι στο πρόβλημα.
Για να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση, δεν επαρκούν οι ηγέτες για να εφαρμόσουν αλλαγές. Θα χρειαστεί η συστράτευση Δήμων και Περιφερειών, εταιρειών, περιβαλλοντικών και εθελοντικών οργανώσεων, των ίδιων των πολιτών. Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες “για να σωθεί ο πλανήτης θα πρέπει κάθε μέρα που περνάει να αφαιρούμε άνθρακα από τις ζωές μας και όχι να προσθέτουμε”.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά ; Αλλαγές στην συμπεριφορά μας. Το να κυκλοφορούμε λιγότερο με αυτοκίνητα και περισσότερο με τα πόδια και το ποδήλατο. Το να εργαζόμαστε περισσότερο εξ αποστάσεως. Σημαίνει τηλεκπαίδευση, ηλεκτρονικό εμπόριο, τηλεδιασκέψεις, ψηφιακό μετασχηματισμό, ψηφιακή διοίκηση. Σημαίνει όλα αυτά που αναγκαστήκαμε να υιοθετήσουμε μέσα στην καραντίνα της πανδημίας.
Το ερώτημα είναι αν είμαστε προετοιμασμένοι για μια τέτοια βιβλικών διαστάσεων αλλαγή στη συμπεριφορά μας. Αυτό θα κρίνεται καθημερινά τα επόμενα χρόνια.
Χρήστος Αλεξανδρής
