Το εβδομαδιαίο μας ανακοινωθέν

Γράφει η Αρχοντούλα Ζωγραφοπούλου - Τσιάμη

✎ Χαμένος ο προσανατολισμός των πολιτικών της Ελλάδας μας, σε σημείο που ο λαός ψάχνοντας να βρει τα ίχνη εκείνης της πανέμορφης πατρίδας του, τραγουδάει το - θέλω να γυρίσω στα παλιά - Σ΄ εκείνα τα ωραία της πατρίδας του χαρακτηριστικά, όπως τη λεβεντιά το φιλότιμο, την αλήθεια που δεν μπορούμε να την πούμε γιατί θα προσβάλουμε το ψέμα που κυριαρχεί δυστυχώς.

Σε ποιο σημείο, αλήθεια, βρίσκεται η φιλοπατρία, οι αξίες που κατά το μάλλον είναι εξαφανισμένες; Κι εδώ η Κυβέρνηση απόμακρη, μάλλον απούσα από την καθημερινότητα του λαού που φυτοζωεί, που βρίσκεται σε απόγνωση, εκεί που χάνεται η λογική και τα συναισθήματα αλληλοχτυπιούνται για να φτάνουμε σε ποικίλες δυσάρεστες εξελίξεις.

Κυρίαρχος συντελεστής στα προαναφερθέντα μας, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι είναι η φτώχεια που στην τελική είναι η μητέρα των εγκλημάτων. Σε μια τέτοια λοιπόν συγκυρία κυβερνητικής απραξίας, προστίθεται και το θέμα Κασσελάκη που κατακούρασε τους πάντες, που ήρθε από το πουθενά για να βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να εξαφανίσει τον Μητσοτάκη. Απέδειξε όμως πως ταλαιπωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ και βοηθάει όσο κανένας τον Μητσοτάκη. Ωστόσο χαμπάρι δεν παίρνει για τις πράξεις του. Για το καλό του, το καλύτερο θα ήταν να πει στον εαυτό του το - ήλθον είδον και απήλθον - και όχι ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα. Γιατί κάποιον που δεν τον θέλουν στο χωριό, γιατί ρωτάει για του παπά το σπίτι;

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ θα τη βρει την άκρη σίγουρα, από τη στιγμή μάλιστα που έσκασε μύτη αυτό το μεγάλο κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας, οπότε, εκεί που πέρασε το νερό θα ξαναπεράσει. Το πρόβλημα στο εξής δε θα υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ που στο εγγύς μέλλον θ΄ αρχίσουν να ξεφουσκώνουν.

Ως γνωστόν τα αξιώματα και οι αναπαυτικές και ακριβές καρέκλες των στρογγυλοκαθούμενων δεν μπορούν να υπάρχουν εφόρου ζωής.

Γι΄ αυτό, ο καθένας τους φεύγοντας από το πόστο τους πρέπει ν΄ αφήνει τα καλύτερα δείγματα γραφής, που θα πει, πως επί των ημερών του ο ελληνικός λαός ζούσε ανθρώπινα, όπως του αξίζει και όχι κακομοίρης, μακριά από την ευημερία.

Ν΄ αφήνει δείγματα γραφής προς μίμηση.