Γιατί με την Άννα Διαμαντοπούλου

Γράφει ο
Γιώργος Γεωργακόπουλος*

Την Άννα Διαμαντοπούλου τη γνώρισα όταν υπηρετούσα ως εκπρόσωπος της χώρας στη μόνιμη ελληνική αντιπρο­σωπεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της υγείας, κατά την περίοδο που εκείνη ήταν επίτροπος Κοινωνικών Υπο­θέσεων στις Βρυξέλλες.

Η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα τη δυναμική της Άννας ήταν κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης της ομάδας εργασίας για την υγεία στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συζητώντας με τον γερμανό συνάδελφο, μου είπε με θαυμασμό ότι η ελληνίδα επίτροπος ήταν εξαιρετική στη δουλειά της. Αυτή η αναγνώριση με αιφνιδίασε - όχι επειδή δεν περίμενα μια τέτοια εκτίμηση, αλλά επειδή τότε γνώριζα την Άννα μόνο κατ’ όνομα. Αισθάνθηκα τεράστια περηφάνια. Ήταν σπουδαίο να ακούς από ξένους συναδέλφους ότι η Ελλάδα διέθετε μια τόσο ικανή εκπρόσωπο.

Από τότε άρχισα να αναζητώ περισσότερες πληροφορίες για την Άννα, προσπαθώντας να καταλάβω τι ήταν αυτό που την έκανε να ξεχωρίζει. Μια καθοριστική στιγμή ήταν όταν παρακολούθη­σα μία συνεδρίαση για μια Οδηγία του χαρτοφυλακίου της, που αφορούσε και τον τομέα υγείας, στην επιτροπή απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Εκεί ο πρόεδρος Michel Rocard, πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, την υποδέχθηκε με θερμά λόγια. Αυτή η τιμητική υποδοχή επι­βεβαίωσε μέσα μου την πρώτη εντύπωση, ότι η Ελλάδα διέθετε μια στιβαρή προσωπικότητα που μπορούσε να σταθεί ισάξια στο ευρωπαϊκό στερέωμα.

Όταν τελικά είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω από κοντά, η εντύπωση που μου άφησε ήταν ακόμα πιο ισχυρή. Η Άννα είναι ένας άνθρωπος με εξαιρετικό εύρος σκέψης, μια προσωπικότητα που σε κάνει να σκέφτεσαι και να μαθαίνεις από τις συζητήσεις μαζί της.

Ο τρόπος που εμβαθύνει στα προβλήματα και αναζητά λύσεις είναι μοναδικός. Δεν περιορίζεται στην επιφάνεια των ζητημάτων, αλλά βλέπει βαθύτερα, αναζητώντας ρεαλιστικές και πρακτικές λύσεις.

Σήμερα, χαίρομαι ιδιαίτερα που είναι υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Πιστεύω ακράδαντα ότι η υποψηφιότητά της δεν είναι απλώς ένα πλεονέκτημα για τη σοσιαλδημοκρατία, αλλά μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα. Η Άννα διαθέτει πολλά χαρίσματα, αλλά για μένα, το πιο σημαντικό από αυτά είναι ο ρεαλισμός της.

Αντιλαμβάνεται πλήρως ότι η πραγματικότητα δεν αλλάζει με όμορφα λόγια και γενικόλογες υποσχέσεις. Τα προβλήματα της χώρας απαιτούν καλά σχεδιασμένες πολιτικές, βασισμέ­νες σε μια βαθιά κατανόηση της πραγματικότητας - όχι μόνο αυτής που ζούμε σήμερα, αλλά και αυτής που έρχεται. Έχει πλήρη επίγνωση ότι ο κόσμος γύρω μας αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα και ότι δεν μπορούμε να μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν, προσπαθώντας να λύσουμε τα προβλήματα με παλιές συνταγές.

Συχνά χρησιμοποιεί μια φράση που με εκφράζει απόλυτα «όταν οι αναμνήσεις γίνονται περισσότερες από τα όνειρα, το τέλος είναι κοντά». Αυτή η πρόταση αποτυπώνει απόλυτα τη φιλοσοφία της. Η Άννα δεν κοιτάζει προς τα πίσω. Οραματίζεται το μέλλον με όρους ρεαλισμού και καινοτομίας, προσαρμόζοντας τις πολι­τικές στις απαιτήσεις του σήμερα και στις προκλήσεις του αύριο.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ηγέτες σαν την Άννα, από ανθρώπους που μπορούν να συνδυάσουν τη γνώση με τον ρεαλισμό και το όραμα. Με την εμπειρία της και την ικανότητά της να σκέφτεται μακροπρόθεσμα μπορεί να προσφέρει στη χώρα μας την ώθηση που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του παρόντος αλλά και τις προκλήσεις του μέλλοντος με λύσεις που βασίζονται σε πραγματικά δεδο­μένα και όχι σε φαντασιώσεις. Για όλα αυτά στηρίζω την Άννα Διαμαντοπούλου. Πιστεύω ακράδαντα ότι η υποψηφιότητά της είναι μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ αλλά και της χώρας.

*     Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος είναι στέλεχος του υπουργείου Υγείας