Καληνύχτα, ιδεολόγε

Ποίημα της Παναγιώτας Κοτάκου - Αναγνωστοπούλου

Το ρολόι συνέχεια κοιτάει
και ο χρόνος του περνάει.
Οι δείχτες δείχνουν μεσάνυχτα
και τα μάτια του ορθάνοιχτα.
Οι σκέψεις του οργώνουν το μυαλό του
θέλοντας να βρει όλο και το πιο καλό του,
μήπως αυτά που ’χει τη μέρα ξεχάσει
το φως της νύχτας τον κεράσει.
Έτσι τα αστέρια τον βοηθούν
αν και πρέπει του σώματός του τα μέλη να κοιμηθούν
κι ελπίζει πως οι πρωινές ηλιαχτίδες
οι υπέροχες
θα κάνουν τις ιδέες τους αγέρωχες.
Καληνύχτα, ιδεολόγε
της σοφίας γυρολόγε
κι όταν θα ξημερώσει
η αυγή θα σε μυρώσει
και τον κόπο σου θα ξεπληρώσει.