Κανόνας δίχως εξαιρέσεις! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Απορώ γιατί πολλοί εκπλήσσονται σήμερα με το άκουσμα της είδησης για την απαλλαγή όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση με τα μαύρα ταμεία της Siemens, λόγω καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης.

Σε μία χώρα που ο κανόνας είναι η καθυστέρηση, πραγματική έκπληξη θα μας προκαλούσε η ταχύτατη απονομή της δικαιοσύνης και η διαλεύκανση μιας τόσο σοβαρής υπόθεσης με την τιμωρία των ενόχων !

Δυστυχώς, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει η χώρα είναι η μεγάλη αργοπορία στην απονομή της δικαιοσύνης.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για υπερβολικές καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης.

Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι μεταξύ των 47 κρατών-μελών του συμβουλίου της Ευρώπης, η Ελλάδα κατέχει την τέταρτη χειρότερη θέση όσον αφορά την διάρκεια μιας δίκης. Η κατάσταση παραμένει απελπιστική με χιλιάδες εκκρεμείς υποθέσεις και πολλά χρόνια αναμονής για την εκδίκασή τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν ξέρω τι νόημα έχει να συζητάμε ακόμα για ανάπτυξη, προσέλκυση επενδύσεων, βελτίωση του οικονομικού κλίματος και ανάληψη οικονομικού ρίσκου από ανθρώπους που διαθέτουν τα κεφάλαια και θέλουν να τολμήσουν επιχειρηματικά. Χωρίς, φυσικά, να φοβούνται μην μπλέξουν οι πρωτοβουλίες τους για τα επενδυτικά τους σχέδια στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, της κακοδιοίκησης και της βραδυπορίας στην απονομή της δικαιοσύνης. Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, η κακοδιαχείριση και η διαφθορά δημιουργούν ένα πρόσθετο κόστος στην οικονομία που υπολογίζεται σε εκατομμύρια ευρώ, κόστος το οποίο, φυσικά, επωμίζονται οι πολίτες και οι επιχειρήσεις.

Παραβιάζουμε ανοιχτές πόρτες αν πούμε πως πολλές επενδύσεις στη χώρα μας έχουν κολλήσει για πολλά χρόνια, επειδή οι επενδυτές περιμένουν μία αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Φτάσαμε στο έσχατο σημείο ανυποληψίας, να θεωρούμε τη διαφθορά ως ένα αναγκαίο τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι εταιρείες που θέλουν να επενδύσουν ή να πουλήσουν τα προϊόντα τους και τις υπηρεσίες τους στην Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγουν τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ωστόσο το φακελάκι της Siemens σε πολιτικά πρόσωπα και κρατικούς αξιωματούχους προκειμένου να διευκολυνθούν οι οικονομικές τους συναλλαγές με το ελληνικό δημόσιο διαφέρει μόνο ως προς τη βαρύτητα του αδικήματος από το συνηθισμένο φακελάκι στα δημόσια νοσοκομεία που με ευχαρίστηση δίνουν οι πολίτες προκειμένου να τύχουν έγκαιρης και αποτελεσματικής περίθαλψης.

Αλλά, όπως λέει ο σοφός λαός μας, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και όχι από την ουρά. Που σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα το σπουδαίο για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, της δικαιοσύνης και συνολικά του κράτους προκειμένου αυτό να λειτουργήσει με βάση τυπικούς κανόνες και ορθολογικά κριτήρια. Και όσο θα συνεχίσουν να μην κάνουν τίποτα το σπουδαίο για να αλλάξει ριζικά το πνεύμα διοίκησης και η νοοτροπία, η διαφθορά θα βρίσκεται παντού και θα επηρεάζει καθοριστικά τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα.

Ας μη μας εκπλήσσει, επομένως, η παραγραφή των αδικημάτων της Siemens. Από τη στιγμή που είναι γενικός κανόνας η καθυστέρηση στη λήψη των τολμηρών αποφάσεων, των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και των απαραίτητων αλλαγών στη λειτουργία του κράτους, η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης θα παραμένει ένα άλυτο πρόβλημα.

Χρήστος Αλεξανδρής