Μια δεύτερη ευκαιρία (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
To σημαντικό προβάδισμα του πρώτου γύρου μετετράπη σε μια θριαμβευτική νίκη για τον Νίκο Ανδρουλάκη στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ.
Με τη νίκη του αυτή ο Νίκος Ανδρουλάκης ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τη θέση του ως αρχηγός μέσα στο κόμμα, δίνει απαντήσεις σε όσους τον αμφισβήτησαν το προηγούμενο διάστημα μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και με νέα εντολή της βάσης του κόμματος έχει στα χέρια του μια δεύτερη μεγάλη ευκαιρία για να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στην επίτευξη των πολιτικών του στόχων που είναι να καθιερωθεί ως εναλλακτικός πόλος εξουσίας και να μετατραπεί και πάλι σε ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση που θα διεκδικήσει να γίνει κυβέρνηση στις επόμενες εθνικές εκλογές όποτε κι αν αυτές γίνουν.
Με δεδομένη τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας δηλαδή το 2027, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει μπροστά του το χρόνο που χρειάζεται για να πετύχει τους υψηλούς στόχους που έθεσε.
Το αν θα τα καταφέρει ή θα κριθεί και πάλι μετεξεταστέος εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο. Και αυτή τη φορά ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ που του εμπιστεύθηκε μια άνετη δεύτερη θητεία αρχηγού στο κόμμα, στο τέλος αυτής της διαδρομής θα τον κρίνει πολύ αυστηρά.
Την προεκλογική περίοδο των εσωκομματικών εκλογών ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απευθυνόμενος στα μέλη του κόμματος επαναλάμβανε μια στερεότυπη δήλωση. “ Ότι τα δύσκολα για το ΠΑΣΟΚ πέρασαν, τώρα έρχονται καλύτερες μέρες”.
Σίγουρα όλη αυτή η εσωκομματική διαδικασία έχει προκαλέσει έναν ενθουσιασμό στις τάξεις του κόμματος και αυτό είναι λογικό να συμβαίνει καθώς υπήρξε μια μεγάλη κινητοποίηση της κομματικής και κοινωνικής βάσης της παράταξης από την ημέρα που προκηρύχθηκαν οι εσωκομματικές εκλογές μέχρι και το προχθεσινό βράδυ της ανακοίνωσης του τελικού αποτελέσματος και της επανεκλογής του Νίκου Ανδρουλάκη.
Θυμίζουμε όμως ότι ο ίδιος ενθουσιασμός είχε πυροδοτηθεί και στις προηγούμενες εσωκομματικές διαδικασίες το 2021, χωρίς ωστόσο να υπάρξει συνέχεια και το ΠΑΣΟΚ να βρει τη δυναμική που αναζητούσε.
Θα μας συγχωρέσουν επομένως τα μέλη του ΠΑΣΟΚ που ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του αρχηγού, αλλά δεν συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία του Νίκου Ανδρουλάκη ότι τα δύσκολα πέρασαν και τα ευκολα πλέον είναι μπροστά μας. Και αυτό γιατί το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του δεν είναι η αναβάπτιση στην κολυμβήθρα της κομματικής νομιμοποίησης.
Το πρόβλημα είναι να πείσει την κοινωνία να το ακολουθήσει. Και αυτό δεν θα συμβεί αν δεν καταθέσει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Το ΠΑΣΟΚ για να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του και να φτάσει στο σημείο να γίνει και πάλι δύναμη διακυβέρνησης χρειάζεται συνεκτικό πρόγραμμα και στρατηγική.
Πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται να επανασυνδεθεί με τον κόσμο της παραγωγής και της εργασίας.
Τους επόμενους μήνες θα φανεί αν πράγματι ο άνεμος της εποχής φυσάει προς σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση. Προς το παρόν, κρατάμε τα λόγια του νέου αρχηγού του, Νίκου Ανδρουλάκη, τη βραδιά της επανεκλογής του: «Δεν αγωνίζομαι για την εξουσία, αγωνίζομαι για μια πιο δίκαιη κοινωνία και είμαστε εδώ για να προσφέρουμε αυτές τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η κοινωνία μας».
Το ΠΑΣΟΚ καλείται να αποδείξει αν διατηρεί την ικανότητά του να ανανεώνει συνεχώς τη φυσιογνωμία του και να μετεξελίσσεται προσαρμοζόμενο στις μεταβαλλόμενες συνθήκες.
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
