ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ 1η Οκτωβρίου

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος,

συνταξιούχος εκπαιδευτικός 

Μα ποιος μιλεί για γηρατειά
που κάθε εις το ξέρει
πως η καρδιά και το μυαλό
κρατούνε το τεφτέρι.

Παγκόσμια ημέρα ηλικιωμένων γνωστή ως «Παγκόσμια ημέρα της Τρίτης ηλικίας» και γιορτάζεται κάθε χρόνο με τον ερχομό του Οκτωβρίου, την πρώτη (1η) του μηνός αυτού. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1990, για να αποτίσει φόρο τιμής στην τρίτην ηλικίαν.

Σωστά και ίσως συμβολικά επιλέχτηκε η ημερομηνία αυτή. Είναι η καρδιά του Φθινοπώρου αφού και τα γηρατειά είναι το φθινόπωρο της ζωής, πριν φτάσει βέβαια ο βαρύς χειμώνας με τις συνέπειές του.

1η Οκτωβρίου η γιορτή των ηλικιωμένων που κάποιοι ευτυχώς, όχι πολύ μεγάλος αριθμός την αγνοούν.

Δεν θα επεκταθώ και δεν θα πλέξω τα εγκώμια της τρίτης ηλικίας και την προσφορά αυτής στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι.

Αφιερώνω όμως μαζί με τις ευχές μου για χρόνια πολλά, με υγεία και δημιουργική διάθεση και τους παρακάτω λίαν απλοϊκούς στίχους μου, παραινέσεις, δίχως αυτό να θεωρηθεί ως διεκδίκηση κάποιας ποιητικής έμπνευσης.

Μη λυπάσαι που γέρο σε λένε,
άφησέ τους να λένε ότι θένε.
Πώς είσαι γέρος μη δίνεις σημασία,
πάντα το παλιό κρασί έχει την αξία.
Στη ζωή σου πολλά έχεις πάθει,
κι απ’ αυτά πολλά έχεις μάθει.
θησαυρός είναι η πείρα σου ετούτη.
Έχεις μάθει ποια έχουν αξία,
και ποια αποτελούν σωστή παρουσία.
Στης ζωής τις φουρτούνες, ήσουν καλός τιμονιέρης,
η ψυχραιμία βοηθά και σώζει το ξέρεις.
Κάνε ατσάλι την ψυχή σου με αισιοδοξία,
οι θετικές ενέργειες έχουν την μεγάλη αξία.
Την αγάπη ως πάντα να αποζητάς,
θησαυρούς της καρδιάς απλόχερα να σκορπάς.
Διώξε το άγχος πως ο δρόμος τελειώνει,
κάθε φορά μια νέα ημέρα για σένα ξημερώνει.
Κι αν τα συστήματά σου έχουν ατονήσει,
η διάθεσή σου για τη ζωή ας μη σβήσει.
Μην κλείνεσαι άπραγος, βρες ενδιαφέρον,
αυτό είναι το δικό σου συμφέρον.
Να μη σε θεωρούν άχθος αρούρης, (βάρος της γης)
κι ας έγινες και λιγάκι καμπούρης.
Χρήσιμος να αισθάνεσαι πως είσαι,
τη λέξη άχρηστος σβήσε.
Το όχι στην άκρη ν’ αφήσεις,
κι όση ζωή σου μένει ωραία να ζήσεις.
Βγες με τους φίλους σου πάλι παρέα,
και θυμηθείτε τα παλιά, τα όμορφα, τα ωραία.
Μη σου περνά απ’ το μυαλό να είχες ένα δώρο και μόνο,
ένα ρολόι που να μετρά ανάποδα το χρόνο.
Είναι αδύνατο και καλά να το ξέρεις,
να ζητάς την άνοιξη, στις χειμωνιάτικες μέρες.
Η άνοιξη κι αν έφυγε άλλη μπορείς για να φτιάξεις,
πολλές φορές και τώρα βρίσκεις αφού δοκιμάσεις.
Ήσουν καλός αγωνιστής
μεσ’ το καμίνι της ζωής,
κι όσο και τώρα το λέει η καρδιά σου,
να αγωνίζεσαι όσο θα ζεις,
πιστός στο χρέος, ως το τέλος της ζωής.

Κλείνοντας το σημερινό θέμα ο γράφων εύχεται εκ βάθους καρδίας, ότι καλύτερο, στους έχοντας την τρίτη ηλικία, στους δε κρατούντες, αλλά και στις νεώτερες γενιές να αγαπούν και να σέβονται τα περήφανα γηρατειά.

Και ας μην ξεχνούν, ότι αυτά που σήμερα απολαμβάνουν, τα άσπρα μαλλιά έδωσαν μεγάλους αγώνες για να επιτύχουν.

Και ας μην ξεχνούν ακόμα ότι το διάβα της ζωής είναι μονόδρομος και από το στάδιο αυτό είναι φυσικός νόμος όλοι να περάσουν.

Και, ότι θα επιζητούν αυτοί από τις νεώτερες γενιές τους, ας το παρέχουν τώρα στους ηλικιωμένους.