Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

  Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ - Τρίτη Κυριακή του Ιουνίου -

Γράφει ο
Χρήστος Δελημπούρας
πρ. Σχολικός Σύμβουλος - Προϊστάμενος Π.Ε.

 

Ω καλέ μας πατερούλη

σου οφείλουμε πολλά

σ’ αγαπούμε και ζητούμε

ο Θεός να σε φυλά !

 

 

Η Γιορτή του Πατέρα ή Ημέρα του Πατέρα ονομάζεται η ετήσια κινητή εορτή προς τιμή του πατέρα, των πατρικών δεσμών και γενικά της επιρροής των πατέρων στην κοινωνία.

Στην Ελλάδα γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, ενώ σε άλλες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει.

Θεωρείται συμπληρωματική γιορτή μαζί με τη γιορτή της μητέρας. Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με τη γιορτή της μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Σμαρτ, βετεράνο του αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου (1861-1865), που ανέθρεψε μόνος του τα έξι παιδιά της οικογένειάς του.

Άλλοι θεωρούν ως εμπνεύστρια τη Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον, η οποία ήθελε να γιορτάσει προς τιμή των -210- νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη τραγωδία Μόνονγκα μερικούς μήνες πριν το Δεκέμβριο του 1907.

Ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στο Σπόκεν της Πολιτείας Ουάσινγκτον, όπου ζούσε η οικογένεια Σμάρτ. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας για πολλά χρόνια μέχρι το 1966, οπότε ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με διάταγμά του ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου κάθε χρόνο ως ημέρα του πατέρα. Έκτοτε ήταν θέμα χρόνου, ο εορτασμός να περάσει τα αμερικανικά σύνορα και να διεθνοποιηθεί.

Στην Ελλάδα καθιερώθηκε το 2005 και γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Σημαντικό ρόλο για την καθιέρωση της γιορτής έπαιξε ο Σύλλογος Διαζευγμένων Ανδρών, λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών, όταν εκδικάζονταν τα διαζύγια.

Αμφιβάλλω να θυμούνται τη γιορτή του πατέρα τόσο πολύ όσο θυμούνται τη γιορτή της μητέρας.

Για τον πατέρα ούτε  μεγάλα αφιερώματα, ούτε τραγούδια, ούτε λουλούδια, ούτε δώρα συνήθως υπάρχουν.

Απλά, αναλογιστείτε πόσες φορές πήγατε ένα λουλούδι στη μητέρα σας και πόσες στον πατέρα σας.

Ας του πάρουμε, λοιπόν, ένα λουλούδι και του πατέρα μας, όσο τον έχουμε δίπλα μας και μπορεί να το δει.

Φανταστείτε πόσο «παραγκωνισμένη» είναι η γιορτή του, που ούτε και η ίδια η αγορά δε θέλει να βγάζει κέρδος απ’ αυτή.

Για να τα λέμε όλα ! Ο πατέρας είναι κάπως ο «αδικημένος» της ιστορίας.

Στη γιορτή της μητέρας ακούμε συχνά το «Μάννα είναι μόνο μία». Ότι είναι μοναδική αναντικατάστατη εννοείται το πιστεύω και το λέω και εγώ, σπάνια, όμως θα ακούσεις το «Πατέρας είναι μόνο ένας».

Δηλαδή ο πατέρας είναι «αναλώσιμο», μπορεί να αντικαθίσταται σε σχέση με τη μητέρα; Όλα αυτά, βέβαια, είναι πομφόλυγες.

Και οι δύο άνθρωποι που αποκτούν ένα παιδί έχουν ισότιμη και σημαντική θέση στη ζωή του, γιατί το κάθε παιδί, όπως και να το κάνουμε, θέλει και έχει ανάγκη και τους δυο γονείς του.

Βλέπουμε, όμως, για κάποιο λόγο, ο πατέρας παίρνει κατά κάποιον τρόπο το ρόλο του δεύτερου στη ζωή του παιδιού είτε γιατί η κοινωνία μεγαλώνει τους άνδρες με την πεποίθηση πως η ανατροφή των παιδιών και γενικά τα θέματα των παιδιών αφορούν κυρίως τις γυναίκες, τις μητέρες, είτε γιατί ο άνδρας πολλές φορές μάχεται με την ευαίσθητη πλευρά του, καθώς γίνεται αφελέστατα κοινωνικά αντιληπτή ως ένδειξη αδυναμίας.

Είναι έτσι πράγματι ! Και όμως οι εικόνες που ένας άνδρας κρατάει αγκαλιά το παιδί του, που το πηγαίνει βόλτα από το χέρι, που παίζουν μαζί και του μαθαίνει τον κόσμο είναι εικόνες γεμάτες δύναμη, γεμάτες προστασία, ασφάλεια και γνώση.

Ο πατέρας για την κόρη είναι το πρώτο ανδρικό πρότυπο και απ’ αυτόν θα υιοθετήσει τις πιο «ανδρικές» της συμπεριφορές, έτσι όπως τις ορίζουν τα κοινωνικά στερεότυπα και αυτά πάλι τα ανδρικά στοιχεία είναι που εκούσια ή ακούσια θα αναζητά στους άνδρες που θα περάσουν στη ζωή της, αλλά ο πατέρας της θα είναι ο πρώτος στην καρδιά της. Για το γιο πάλι είναι το πρώτο ανδρικό πρότυπο που θα μιμηθεί και που θα κοντράρει, γιατί θέλει να βρει το δικό του βηματισμό ως άνδρας, αλλά στην πορεία της ζωής του θα αναγνωρίσει πολλά στοιχεία του πατέρα του για τα οποία εν τέλει θα καμαρώνει.

Ο πατέρας είναι αυτός που πολλές φορές πρέπει να απολογηθεί για όσα έκανε και δεν έκανε, για όσα έμαθε και δεν έμαθε, γιατί τρόμαξε την πρώτη ημέρα που σε κράτησε αγκαλιά, όταν η μαμά ήξερε πώς να σε φροντίσει και μπορεί να μην ήξερε από την πρώτη ημέρα, αλλά από εκείνη την ημέρα και μετά προσπαθούσε με πείσμα με λάθη και σωστά να μάθει κάτι για το οποίο δε θα προετοιμάστηκε ποτέ.

Ο πατέρας είναι αυτός που έπνιξε τα δάκρυά του, για να κρατηθεί «βράχος» στις δύσκολες στιγμές και πολλές φορές παρά την κούραση και το άγχος της δουλειάς ήρθε και σε πήρε στους ώμους του, για να σου «κλέψει» ένα γέλιο.

Ο πατέρας είναι αυτός που μπορεί να μην ξέρει τα κλασικά παραμύθια, αλλά θα σκαρφιστεί ένα σωρό φανταστικές ιστορίες για να σε νανουρίσει.

Είναι αυτός που θα γεμίσει περηφάνια με το πρώτο σου ποίημα στο σχολείο ή τους βαθμούς σου. Είναι αυτός που θα σε αγκαλιάσει σφιχτά και θα κολλήσει μέσα σου κάθε «σπασμένο» σου. Είναι αυτός που από το πρώτο ραντεβού της κόρης του μέχρι και το γάμο της, δε θα συνηθίσει ποτέ ότι το «κοριτσάκι» του μεγάλωσε και μπήκε ένας άλλος άνδρας στη ζωή της, φοβούμενος μη του κλέψουν την πρωτοκαθεδρία που με τόσο κόπο κατέκτησε στην καρδιά της και ας μη συμβεί ποτέ αυτό, αφού ο πατέρας είναι πάντα ο ένας.

Η σχέση με τον πατέρα είναι σαν το δέντρο στη γη. Θέλει φροντίδα και αγάπη να μεγαλώνει και να βγάλει δυνατές ρίζες. Μα σαν μεγαλώσει το δέντρο, θα έχεις για πάντα έναν ίσκιο να κάθεσαι από κάτω τα ήσυχα ηλιόλουστα μεσημέρια που μοιάζουν πολλές φορές με τον μπαμπά που δε λέει πολλά και κάποτε όσο περνάνε τα χρόνια μέσα σ’ αυτόν τον ίσκιο και σ’ αυτή την ησυχία, θα βλέπεις το άνοιγμα των χεριών του που σε αγκάλιαζε σαν ήσουν παιδί και χωρίς πολλά λόγια θα νιώθεις αυτή την απέραντη αγάπη που κατακτήσατε και οι δυο μαζί.

Ο πατέρας έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην οικογένεια, που περιλαμβάνει τόσο την παροχή υλικής υποστήριξης όσο και συναισθηματικής ασφάλειας και παιδείας στους γιους και στις κόρες του !

Η αξία του πατέρα στη ζωή του παιδιού είναι μεγάλη και ποικίλη !

Εύχομαι όλοι οι πατέρες του κόσμου να είναι υγιείς, χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Ας κάνουμε το πιο καλό δώρο στον πατέρα μας, αυτή την Κυριακή που είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα.

Καλό είναι το δώρο να είναι ανάλογο με ό,τι του αρέσει !

Οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε αυτούς που μας μεγάλωσαν με τόσο κόπο και θυσίες.

Χρόνια πολλά σε όλους τους πατέρες !

 

«Ευχαριστώ πατέρα !

Για όλα όσα έκανες για εμένα.

Για τις συμβουλές σου.

Για την υποστήριξή σου.

Σ’ αγαπώ πολύ !»   

 

 

 

a

 

randomness