Ποιος φοβάται τον Αλέξη Τσίπρα; (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής
Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου αυτό το καλοκαίρι είναι αν η κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον νυν πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τους τρεις πρώην πρωθυπουργούς (Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα) μπορεί να γεννήσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό αναδιατάσσοντας δυνάμεις με μετατοπίσεις ψηφοφόρων από το ένα κόμμα στο άλλο και με νέες κοινωνικές συμμαχίες που ενδεχομένως να προκύψουν αν τελικά τα σενάρια περί δημιουργίας νέων κομμάτων επαληθευτούν.
Στην πολιτική ζωή της χώρας τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αν σκεφτούμε μάλιστα τις ανατροπές και τις αλλαγές που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Αλλαγές και ανατροπές που αφορούσαν -αξίζει να σημειωθεί- αποκλειστικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης που βίωσαν και συνεχίζουν να βιώνουν μια σοβαρή κρίση αξιοπιστίας. Πρόβλημα που εκφράζεται από την αδυναμία τους να αρθρώσουν σοβαρή εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που διατηρεί μέχρι σήμερα μια απαραβίαστη πολιτική κυριαρχία.
Πριν λίγες εβδομάδες τα σενάρια αυτά τροφοδοτήθηκαν εκ νέου με τις ομιλίες των κκ Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά σε εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τις τελευταίες ημέρες κεντρικό ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων και των πολιτικών αρχηγών είναι τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών αρχηγών το καλοκαίρι του 2015, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα μια πολιτική κόντρα Μητσοτάκη - Τσίπρα με βαριές εκφράσεις και από τις δύο πλευρές επισκίασε τη συζήτηση στη Βουλή για το μεταναστευτικό.
Σε αυτή την πολιτική αντιπαράθεση δεν έμειναν αμέτοχοι και οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων. Όλοι έριξαν τα καρφιά τους για το πρώτο εξάμηνο του 2015 και το αχρείαστο όπως εξελίχθηκε δημοψήφισμα.
Τι ακριβώς συμβαίνει; Φόβος και πανικός έχει καταλάβει το ελληνικό κοινοβούλιο μπροστά στο ενδεχόμενο επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα με την ίδρυση ενός νέου κόμματος; Για να είμαστε ειλικρινείς ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, και Πλεύση Ελευθερίας έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν και να θεωρούν την επιστροφή Τσίπρα με ένα νέο κόμμα που ιδεολογικά και πολιτικά θα κινείται στο χώρο της κεντροαριστεράς, ως απειλή για τα δικά τους κόμματα.
Φαίνεται όμως ότι περισσότερο από τα κόμματα της κεντροαριστεράς, η επιστροφή Τσίπρα ανησυχεί και φοβίζει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό τον φόβο τον εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος στη συζήτηση στη Βουλή για το μεταναστευτικό αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του για να επιτεθεί στον πρώην πρωθυπουργό, θυμίζοντας τα όσα έζησε η χώρα το δραματικό εξάμηνο του 2015.
Φοβάται μήπως ο πρωθυπουργός ότι σήμερα δέκα χρόνια μετά το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που οδήγησε τον ίδιο και το κόμμα του στην διακυβέρνηση της χώρας το 2019, δεν έχει πλέον τη δυναμική που είχε τα προηγούμενα χρόνια; Διαφορετικά πως να εξηγηθεί αυτή η ακατανόητη επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό που τον έχει κερδίσει ''πέντε φορές στις κάλπες'' όπως ο ίδιος περηφανεύεται;
Αν αυτό που εξέφρασε ο πρωθυπουργός με την σφοδρή επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα από το βήμα της Βουλής δεν προδίδει φόβο τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Πολλοί είπαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει αντίπαλο για τις επόμενες εκλογές, θεωρώντας ότι δεν θα δυσκολευτεί να ξανακερδίσει τον Αλέξη Τσίπρα στις κάλπες για έκτη φορά από το 2019.
Διαφωνώ με αυτή την προσέγγιση. Όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις η Νέα Δημοκρατία σήμερα δεν κινδυνεύει από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) για να αναζητά έναν άλλο βολικό αντίπαλο και να τον βρίσκει στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού. Το πολιτικό και κομματικό συμφέρον της Νέας Δημοκρατίας εκφράζεται καλύτερα από μια επιθυμία: Να μην διαταραχθεί το σημερινό πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται από όλες τις δημοσκοπήσεις τα τελευταία χρόνια. Να διατηρηθεί ίδιο μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση το 2027 και η μάχη για την τρίτη τετραετία να δοθεί με θεωρητικά εύκολους αντιπάλους.
Για ποιό λόγο θα ήθελε η Νέα Δημοκρατία ένα νέο κόμμα Τσίπρα στην πολιτική σκηνή; Μήπως γιατί έτσι θεωρεί ότι θα υπάρξει ένας μεγαλύτερος κατακερματισμός του χώρου της αντιπολίτευσης;
Γνώμη μας είναι ότι η επίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον πρώην πρωθυπουργό είναι έκφραση φόβου ότι ένα νέο κόμμα Τσίπρα, που δεν θα θυμίζει σε τίποτα το ΣΥΡΙΖΑ του πρόσφατου παρελθόντος και τις συνιστώσες του, ίσως γίνει η βάση για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και γι αυτό σπεύδει να προλάβει εξελίξεις που δεν μπορεί να ελέγξει, θυμίζοντας στο εκλογικό σώμα το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015 με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι θα πράξει τελικά ο Αλέξης Τσίπρας. Αν δηλαδή θα φτιάξει νέο κόμμα ή όχι. Γνώμη μας είναι ότι τη μεγάλη ευκαιρία επιστροφής την έχασε ο Αλέξης Τσίπρας στις εκλογές του 2019, όταν ο ελληνικός λαός τον έστειλε στην αντιπολίτευση με ένα 32%, πολύ σημαντικό ποσοστό που θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία ανασυγκρότησης δυνάμεων.
Ο Αλέξης Τσίπρας σήμερα είναι ''ο τελευταίος επιζών'' της μνημονιακής περιόδου με την έννοια ότι είναι ο πρωθυπουργός που ψήφισε μνημόνιο και επανεκλέχτηκε (Σεπτέμβριος 2015 ). Ίσως από εκεί να αντλεί την δύναμη και το κουράγιο για την ίδρυση νέου κόμματος.