Πόλεμος εναντίον όλων! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Με θρησκευτική κατάνυξη και ευλάβεια γιορτάσθηκε και φέτος η μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συνέρρευσαν στους ναούς της πίστης για να ακούσουν το αναστάσιμο μήνυμα και να προσευχηθούν για να μην γίνουν οι χειρότεροι φόβοι για το αύριο πραγματικότητα.

Διότι η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε εποχή μεγάλων αλλαγών και επικίνδυνων διεθνών αναταραχών. Σε μια εποχή που έχουν χαθεί οι ισορροπίες που ξέραμε και κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει τι θα συμβεί αύριο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κυριαρχεί στον κόσμο η ανασφάλεια. Όλοι φαίνεται να ψάχνουν λόγους όχι για να συνεργαστούν αλλά για να συγκρουστούν μεταξύ τους.

Παγκόσμιοι θεσμοί διαβούλευσης, συμβιβασμων και αμοιβαίων υποχωρήσεων που υπήρχαν και δρούσαν με στόχο μια τελική συμφωνία στα μεγάλα ζητήματα της εποχής, δυστυχώς στις μέρες μας έχουν καταρρεύσει με πάταγο. Η επίδειξη δύναμης και πυγμής είναι σήμερα ο κυρίαρχος κανόνας και το χαρακτηριστικό της εποχής μας. Το αναστάσιμο μήνυμα δεν είναι ικανό από μόνο του να φέρει ειρήνη στον κόσμο. Απλά υπάρχει για να μας υπενθυμίζει κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες το δρόμο προς την Ιερουσαλήμ !

Στις σύγχρονες κοινωνίες όμως η αλλαγή πορείας χαράσσεται από τους πολιτικούς ηγέτες και από την ικανότητα και την πολιτική αρετή που τους χαρακτηρίζει η δεν τους χαρακτηρίζει για να λειτουργήσουν “σοφά, συνετά και καλά” όπως έλεγε ο Κέυνς.

Δυστυχως τα νέα που έρχονται από τα στρατόπεδα των μεγάλων δυνάμεων δεν προοιωνιζουν θετικά πράγματα για την ανθρωπότητα. Η πορεία του κόσμου με ευθύνη των μεγάλων δυνάμεων φαίνεται να αλλάζει προς το χειρότερο και όλοι οι ... σκελετοί ξαναβγαίνουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και όμως δύο φορές μέχρι σήμερα η σύνεση και η σοφία που επέδειξαν πολιτικοί ηγέτες κατάφεραν να σώσουν τον κόσμο από την απόλυτη καταστροφή, ενώ σε άλλες δύο περιπτώσεις η έλλειψη σύνεσης και σοφίας οδήγησαν σε δύο παγκόσμιους πολέμους, με καταστροφικές συνέπειες για τα κράτη και τις κοινωνίες.

Το 1914 η διεθνής ειρήνη κατέρρευσε επειδή οι μεγάλες δυνάμεις πολέμησαν μεταξύ τους. Η θεμελιώδης αρχή της εποχής εκείνης, η οποία είχε εδραιωθεί στη Συνθήκη της Βεστφαλίας, με βάση την οποία οι μεγάλες δυνάμεις είχαν συμφωνήσει να μην εμπλέκονται η μία στις εσωτερικές υποθέσεις της άλλης, παραβιάστηκε.

Δύο δεκαετίες αργότερα η έλλειψη σύνεσης και σοφίας οδήγησε στο σφαγείο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και στην απώλεια εκατομμυρίων ανθρώπινων ζωών. Τα πάντα αλλαξαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χάρη στη σοφία των πολιτικών ηγετών που κατάφεραν να βρουν το δρόμο προς την Ιερουσαλήμ και να ανοικοδομήσουν κυριολεκτικά μέσα από τις στάχτες και τα ερείπια ακμάζουσες οικονομίες και ευημερούσες κοινωνίες.

Την εποχή του Ψυχρού πολέμου έγινε κατανοητό ότι η μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα ήταν να βγει εκτός ελέγχου η ξέφρενη κούρσα των πυρηνικών όπλων. Επικράτησε έστω και την τελευταία στιγμή η σωφροσύνη και ο όλεθρος αποσοβήθηκε.

Η σοφία των πολιτικών ηγετών έκανε για δεύτερη φορά το θαύμα της μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Τα τείχη που χώριζαν τις χώρες για δεκαετίες γκρεμίστηκαν, τα σύνορα άνοιξαν, τεράστιες δυνάμεις δημιουργίας και προόδου απελευθερώθηκαν και ένας ενωμένος κόσμος επεδίωκε να καρπωθεί τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης.

Στην εποχή μας επιχειρείται να ξαναστηθούν τείχη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων με τον φόβο ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου να σκιάζει και πάλι την ατμόσφαιρα.

“Μια λεπτή γραμμή χωρίζει μια εποχή πρωτοφανών ευκαιριών απο τη συλλογική αυτοκτονία της ανθρωπότητας και το κλειδί βρίσκεται στις πολιτικές επιλογές που θα κάνουμε τα επόμενα χρόνια”, γράφει ο συγγραφέας Μαρκ Λέοναρντ, συνιδρυτής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της φιλελευθεροποίησης του εμπορίου και του ανοίγματος της οικονομίας όσοι πίστευαν ότι θα εξαλείφονταν οι εντάσεις και οι συγκρούσεις μεταξύ των κρατών έχουν διαψευστεί με πάταγο.

Ένας πόλεμος εναντίον ολων, μας αγγίζει και μας επηρεάζει όλους, αλλάζοντας την καθημερινότητα πολιτών που ζούσαν με την ψευδαίσθηση ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο. Είναι η απουσία σύνεσης και σοφίας από τους πολιτικούς ηγέτες που διαφεντεύουν τις τύχες του κόσμου που δημιουργεί αυτή τη μεγάλη αναστάτωση.

Χρήστος Αλεξανδρής 

Δημοσιογράφος