ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος, Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Στις φιλόξενες σελίδες της εφημερίδας μας θα εκφράσω και πάλι την άποψή μου για τα καθημερινά δρώμενα που με ικανοποίηση διαπιστώνω, ότι στην πλειοψηφία τους είναι και απόψεις του κάθε ενεργού, σκεπτόμενου και προβληματισμένου συμπολίτη μας.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
✓Στην παραλία Ραχών  στην οποία περνώ αρκετό χρόνο, διότι τυγχάνω κάτοχος παραθεριστικής κατοικίας, τον καιρό αυτό επικρατεί μεγάλος αναβρασμός. Και αιτία είναι η ανακατανομή θέσεων στο καταφύγιο σκαφών. Άλλους διώχνουν, άλλους μεταφέρουν, σε νέους διεκδικητές δίνουν χώρο στάθμευσης στα μικρά τους σκάφη και γενικά επικρατεί μια αναταραχή και μια σύγχυση.
Ο γραφών θα καταθέσει αυτά που καθημερινά ακούγονται, τα ακούει και ο ίδιος, δηλαδή τις απόψεις των ενδιαφερομένων, τις θέσεις των αρμοδίων οι οποίοι αποφασίζουν και τους οποίους θεωρούν υπαίτιους της όλης αναταραχής. Και τι δεν ακούγεται. Άλλοι λένε, ότι διώχνουν τους μικρούς για να βάλουν μεγάλα σκάφη και να έχουν περισσότερα έσοδα.
Άλλοι ότι ο αρμόδιος λιμενικός δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του, κάνει ότι θέλει, δεν συζητάει με τους ενδιαφερόμενους για να βρεθεί μια δίκαιη λύση και απ’ όπου πέρασε δημιούργησε τέτοιου είδους προβλήματα.
Άλλοι ότι επεμβαίνει τοπικός υπουργός για να ικανοποιήσει αιτήματα πολιτικών του φίλων. Άλλοι μιλούν αόριστα και χωρίς στοιχεία ότι παίζονται οικονομικά αλισβερίσια.
Και τι δεν ακούγεται. Ο γράφων δεν ταυτίζεται με καμιά άποψη, απλά τις αναφέρει, εκείνο όμως που διαπιστώνει είναι, ότι δημιουργούνται προσωπικές αντιπαραθέσεις και λεκτικοί διαξιφισμοί καθημερινά μεταξύ των ενδιαφερομένων. Το ότι οι παλαιοί που κατείχαν μια θέση επί πολλά χρόνια δεν είναι σωστό να πεταχτούν έξω πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν.
Επίσης και οι μόνιμοι κάτοικοι πρέπει να έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα από κάποιον που αλλού είναι ο τόπος διαμονής του.
Πυρά επίσης δέχονται και πολιτικοί του τόπου μας, απ’ ότι γνωρίζω μερικοί αγνοούν παντελώς το θέμα. Η στήλη παρακαλεί τους επιφορτισμένους με τη νέα κατανομή θέσεων ελλημενισμού των μικρών σκαφών με ευθύνη και με πλήρη δικαιοσύνη να επανεξετάσουν και πάλι αυτό το θέμα από τη βάση του, να εξηγήσουν στον κάθε ενδιαφερόμενο τι ακριβώς γίνεται, τι συμβαίνει, να ακούσουν και τις δικές του απόψεις και τοποθετήσεις να τον ενημερώσουν επακριβώς τι ισχύει.
Δεν είναι δυνατόν να δημιουργείται μια τεταμένη κατάσταση εξαιτίας κάποιων αποφάσεων που σίγουρα επιδέχονται βελτίωση.  
Και αν δεν βρίσκεται λύση μεταξύ των αρμοδίων και ενδιαφερομένων, υπάρχουν και άλλα ανώτερα όργανα διοίκησης που πρέπει πάραυτα να επιληφθούν, ώστε να επέλθει ηρεμία και να σταματήσει μέχρι εδώ το φορτισμένο κλίμα.
✓Ο περιφερειακός Σύμβουλος Φθιώτιδας κ. Γεώργιος Σκούρας κατέθεσε μία λίαν συζητήσιμη πρόταση για αξιοποίηση των Μύλων Κρόκου-Μουζέλη επί της οδού Έσλιν στη Λαμία.
Ο κ. Σκούρας καταθέτει και σωστά, ότι οι Μύλοι έχουν ταυτιστεί με την Ιστορία της πόλης, και πριν ακόμα ερειπωθούν διότι προς τα εκεί βαδίζουν, να αξιοποιηθούν και να δοθούν στον κόσμο της πόλης, είτε ως πολιτιστικό κέντρο, είτε για οποιαδήποτε άλλη χρήση αποφασίσουν οι αρμόδιοι τεχνικοί και εμπειρογνώμονες.
Ο γράφων έζησε στην περιοχή αυτή από μικρό παιδί και έχει έντονες τις αναμνήσεις από τότε, που οι μύλοι λειτουργούσαν και ήταν ένας σπουδαίος οικονομικός πόλος, άρηκτα συνδεδεμένος με την πόλη μιας προγενέστερης εποχής.
Σήμερα τα κτίρια αυτά ερημωμένα περιμένουν με παράπονο και εκλιπαρούν: «Όσο αντέχουμε ακόμα στο χρόνο βοηθήστε μας, μη μας αφήνετε να καταρρεύσουμε και υποσχόμαστε και από άλλο μετερίζι να προσφέρουμε στην πόλη μας».
Η πρόταση αυτή του κ. Σκούρα ας προβληματίσει τους ιθύνοντες της πόλης μας, ας περιέλθουν σε πρώτη φάση στο δημόσιο, ή στο δήμο και στη συνέχεια υπάρχουν προγράμματα στα οποία μπορούν να ενταχτούν.
Αν οι ειδικοί αποφανθούν ότι κρίνονται διατηρητέα τα κτίρια και καλό θα ήταν για την Ιστορία της πόλης, ας προχωρήσουμε στη διάσωσή τους.
Σε διαφορετική περίπτωση αυτός ο αρκετά μεγάλος χώρος θα μπορούσε να γίνει πλατεία, να γίνει πάρκο, ή και για κτίσιμο καινούργιων εγκαταστάσεων του Δήμου ή της Περιφερειακής ενότητας, κ.λ.π.
Το να μένουν ως έχουν αυτοί οι ιστορικοί μύλοι, ως μελλοθάνατοι και την πόλη δεν τιμά και για μας τους παλαιότερους, που τους ζήσαμε, ας μην είναι μια διαρκής απογοήτευση.  πρόταση του κ. Σαμαρά ας δώσει το έναυσμα να ξεκινήσει μια προσπάθεια. Και σιγά – σιγά με θέληση και αποφασιστικότητα και αγάπη για προσφορά στην πόλη κάτι καλό θα προκύψει.
✓Όταν κατεβαίνω στην πρωτεύουσα υποχρεωτικά θα πάω στην πλατεία Κάνιγγος, διότι από κει θα πάρω το συγκοινωνιακό μέσο με το οποία θα μεταβώ στην οικία διαμονής μου.
Θέλοντας και μη θα αντικρύσω στη γωνία το κτίριο της Τράπεζας Μαρφίν και αμέσως θα έλθουν στο νου μου τα γεγονότα που συνέβησαν πριν 12 χρόνια και ήταν αιτία να χαθούν τρεις ανθρώπινες ζωές και μιας κυοφορούμενης.
Ζωές νέων ανθρώπων υπαλλήλων της Τράπεζας που εργάζονταν για τον επιούσιο και ουδέποτε δημιούργησαν πρόβλημα, ούτε στο εργασιακό τους περιβάλλον, ούτε στον κοινωνικό τους περίγυρο.
Και αφού κάνω ευχή στη μνήμη τους, πάντα διερωτώμαι. Γιατί υπήρξε αυτή η ημέρα της φρίκης και της ντροπής; Γιατί οι άγνωστοι εγκληματίες οι κουκουλοφόροι με τις μολότωφ, έσπειραν το θάνατο; Τους έφταιξαν σε κάτι οι εργαζόμενοι αυτού του υποκαταστήματος;
Στο όνομα δήθεν της αγανάκτησης εναντίον του κατεστημένου και της επανάστασης της κουκούλας, με περίσσεια ευκολία, με μίσος και οργή χωρίς αιδώ στέρησαν τη ζωή συνανθρώπων μας. Δώδεκα χρόνια μετά το τραγικό περιστατικό και δεν έχει αποδοθεί ακόμα ευθύνη και κανείς υπαίτιος δεν έχει οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.
Όλες οι κυβερνήσεις έχουνε ευθύνη για τη μέχρι τώρα σιωπή.
Και ενώ διαμαρτυρίες γίνονται εναντίον της βίας και καλώς γίνονται και πολλές φορές γίνονται από τους ίδιους που προκαλούν τη βία, για το γεγονός της Μαρφίν άκρα σιωπή.
Και αν κανείς υψώσει φωνή διαμαρτυρίας για τούτο το τραγικό γεγονός μάλλον κατηγορείται παρά επαινείται. Δεν είναι απλά καιρός, έχουμε αργήσει κύριοι ιθύνοντες να αποδώσουμε ευθύνες στην τρομοκρατία της κουκούλας, αλλά και για την περίπτωση που κάνουμε λόγο. Οι κουκούλες είναι εχθροί της δημοκρατίας. Και η δημοκρατία στις μέρες μας χρειάζεται πιο πολύ από κάθε άλλη φορά να ενδυναμώσει τη φωνή της. Και ειδικά σήμερα που πολλοί βαφτίζουν την ασυδοσία δημοκρατία και την ίδια ώρα ασελγούν ανεριθρίαστα πάνω της. Η πολιτεία κακώς παραμένει απαθής και κάθε φορά αιφνιδιάζεται.  
Απεναντίας οφείλει να παίρνει μέτρα σκληρά, πολύ σκληρά και ας τα χαρακτηρίζουν οι δήθεν προοδευτικοί φασιστικά.
Δεν πάει άλλο.
✓Ας κλείσει και η σημερινή στήλη, αφού επαναλάβει για μια ακόμη φορά ότι καλοπροαίρετα και χωρίς σκοπιμότητες προσπαθεί να περάσει μηνύματα της καθημερινότητας, που απασχολούν όλους μας και πρέπει να τα λαμβάνουν υπ’ όψιν τους αυτοί που έχουν την εντολή του λαού, παίρνοντας τις ανάλογες σωστές αποφάσεις.