Ζήτημα αξιοπιστίας για την κυβέρνηση της ΝΔ (του Χρήστου Αλεξανδρή)
Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής
Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας και συζητήθηκε στη Βουλή ανέβασε στα ύψη το πολιτικό θερμόμετρο σε καιρό χαμηλών θερμοκρασιών και κοινωνικού παγετού.
Η μετωπική πολιτική σύγκρουση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αφορμή τα προβλήματα που προκάλεσε η τελευταία κακοκαιρία ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Δουλειά της αντιπολίτευσης ήταν και παραμένει να κάνει δύσκολη την ζωή της κάθε κυβέρνησης με το να της ασκεί σκληρή κριτική.
Το ίδιο έκανε η αντιπολίτευση όταν κυβερνούσε τη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο κάνει η αντιπολίτευση τώρα που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία. Από τη στιγμή όμως που η σύγκρουση στη Βουλή εξελίχθηκε σε μια σκληρή αντιπαράθεση για το ποιος τελικά είναι χειρότερος από τον άλλον στη διαχείριση κρίσεων, χαμένη από τη συζήτηση βγαίνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρά το ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας την εμφανίζει ενισχυμένη και με συμπαγή την κοινοβουλευτική της ομάδα.
Κατά την ταπεινή μας άποψη αυτός που έχασε ήταν η κυβέρνηση για τον απλούστατο λόγο ότι δυόμισι χρόνια μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019, δεν μπορεί να σταθεί ως ισχυρό επιχείρημα από την πλευρά της κυβέρνησης αυτό που είπε ο πρωθυπουργός ότι “προτιμώ την συγνώμη με την ειλικρινή διάθεση αυτοκριτικής, έστω και εάν κινδυνεύει να χαρακτηριστεί προσχηματική από την καμία συγνώμη που δεν ακούσαμε ποτέ επί των ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ”.
Και δεν μπορεί να σταθεί ως σοβαρό επιχείρημα απλούστατα γιατί αυτό το παρελθόν που επικαλείται ο πρωθυπουργός κρίθηκε στις εκλογές το καλοκαίρι του 2019.
Οι πολίτες καταψήφισαν στις κάλπες την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και υπερψήφισαν την Νέα Δημοκρατία η οποία υποσχέθηκε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, προβάλλοντας την εικόνα ενός καλύτερου και αποτελεσματικότερου διαχειριστή κρίσεων.
Η ίδια η κυβέρνηση ήταν αυτή που από τις πρώτες ημέρες στην εξουσία έθεσε ψηλά τον πήχυ, συστήνοντας υπερυπουργείο Πολιτικής Προστασίας και καλλιεργώντας μεγάλες προσδοκίες σωστής οργάνωσης και συντονισμού στον ελληνικό λαό. Δυόμισι χρόνια μετά αν αυτό το επιτελικό κράτος που έφτιαξε η Νέα Δημοκρατία περνά κάτω από τον πήχυ, και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που έθεσε η ίδια για τον εαυτό της, δεν φταίει καμία αντιπολίτευση. Στην πολιτική καλώς ή κακώς αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα δεν δικαιώνει σήμερα την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Από τη συζήτηση στη Βουλή, προκύπτει ζήτημα αξιοπιστίας για την κυβέρνηση που οφείλει να αντιληφθεί ότι ο πραγματικός της αντίπαλος δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά τα προβλήματα της κοινωνίας.
Καμία κυβέρνηση δεν έπεσε η δεν έχασε τις εκλογές επειδή είχε μια αντιπολίτευση που της ασκούσε σκληρή κριτική.
Κατά κανόνα τις εκλογές τις χάνουν οι κυβερνήσεις και δεν τις κερδίζουν οι αντιπολιτεύσεις. Και μάλιστα οι εκλογικές ήττες επέρχονται και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία πρόταση μομφής. Αλλά και καμία κυβέρνηση δεν κρατήθηκε στην εξουσία επειδή η κοινοβουλευτική πλειοψηφία έμεινε “ενωμένη και συσπειρωμένη γύρω από τον αρχηγό της” όπως δηλώνουν στις τηλεοράσεις τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Οι κυβερνήσεις χάνουν τις εκλογές γιατί δεν μπορούν να κερδίσουν τον μεγαλύτερο αντίπαλο που δεν είναι άλλος από τα ίδια τα γεγονότα. Κατά τα άλλα η συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας το τριήμερο που πέρασε στη Βουλή δεν παρήγαγε κανένα πολιτικό αποτέλεσμα. Απεναντίας αποθεώθηκαν τα παιχνίδια τακτικής των κομμάτων και οι πολιτικοί ελιγμοί με βάση τους προσωπικούς σχεδιασμούς των κομματικών ηγεσιών.
