Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014
Τα μέλη της συμμορίας χρησιμοποιώντας ως «ορμητήρια» κυρίως σταθμούς και συρμούς του δικτύου Μετρό, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ της Αθήνας, με κυριότερα αυτά του «Συντάγματος», της «Βικτώριας» και του «Μοναστηρακίου», προσέγγιζαν τα υποψήφια θύματά τους, από τα οποία αφαιρούσαν είτε με βίαιο τράβηγμα ή με την χρήση σωματικής βίας, όταν η πρώτη μέθοδος δεν απέβαινε αποτελεσματική, την αλυσίδα την οποία έφεραν στο λαιμό τους.
Προς επίτευξη του σκοπού, τα μέλη της συμμορίας ακολουθούσαν αυστηρή συγκεκριμένη μεθοδολογία, η οποία αποτυπώνεται ως εξής:
Επέλεγαν ως τόπο δράσης τους κυρίως σταθμούς και συρμούς των σιδηροδρομικών δικτύων των μέσων μαζικής μεταφοράς (Μετρό, ΗΣΑΠ, ΤΡΑΜ), καθώς και πλατείες και δρόμους περιμετρικά αυτών, λόγω α) της πολυκοσμίας η οποία τους επέτρεπε να επιλέξουν τα κατάλληλα θύματα μέσα από ένα μεγάλο εύρος ανυποψίαστων πολιτών, β) του γεγονότος της πεζής κίνησης των πολιτών στους ανωτέρω χώρους, γεγονός το οποίο απαιτεί βασική προϋπόθεση-ευκαιρία για την αρπαγή αλυσίδας από τον λαιμό αυτών, γ) της δυνατότητας που παρέχουν οι ανωτέρω χώροι για γρήγορη έως και ανυποψίαστη διαφυγή, ιδίως με την χρήση των αναφερόμενων μέσων μεταφοράς.
Πολλές φορές δε, όταν τα μέλη της συμμορίας δεν ευκαιρούσαν να «ενεργήσουν» εντός των ανωτέρω μέσων μαζικής μεταφορές και στα σημεία πέριξ αυτών, ακολουθούσαν τα υποψήφια θύματα τους και πραγματοποιήσουν την αφαίρεση αλυσίδας στο σημείο το οποίο επέλεγαν εκείνοι ως το πλέον κατάλληλο για την επίτευξη του σκοπού τους, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ακολουθούσαν τα θύματα τους ακόμα έως την οικία τους και ενεργούσαν πριν την είσοδό τους σε αυτήν.
Κατά την διάπραξη της ληστείας, τα μέλη της ομάδας επιχειρούσαν πάντοτε σε ομάδες των 2 τουλάχιστον ατόμων, τηρούσαν αυστηρά μέτρα αντιπαρακολούθησης και πάντα ένα τουλάχιστον μέλος είχε τον ρόλο του τσιλιαδόρου, προκειμένου να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της ύπαρξης αστυνομικών δυνάμεων κοντά σε αυτούς, ενώ ένα τουλάχιστον μέλος είχε τον ρόλο της βίαιης αρπαγής αλυσίδας από τον λαιμό του θύματος.
Σε αρκετές περιπτώσεις και προκειμένου να μη γίνει αντιληπτή η αρπαγή, άλλα μέλη αναλάμβαναν το κομμάτι του «αντιπερισπασμού», προσεγγίζοντας τα θύματα και χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα (εναγκαλισμός, τεχνητός συνωστισμός κ.λ.π.), δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε άλλο μέλος να αρπάξει την αλυσίδα από τον λαιμό αυτών, δίχως να γίνει αντιληπτός.
Σε περίπτωση αυτόφωρης κατάληψής τους από τις Αστυνομικές αρχές, τα μέλη της συμμορίας αρνούνταν αυστηρά να προβούν σε αποκάλυψη των στοιχείων ταυτότητας άλλων διαφυγόντων της σύλληψης μελών, ενώ πολλές φορές παρουσιάζονταν και με ψευδή στοιχεία ταυτότητας, επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτόν αφενός να αποκλειστεί η συμμετοχή τους στην αναφερόμενη συμμορία, αφετέρου να διατηρηθεί η ακέραιη δράση αυτής.
