To σύνδρομο του μικρομεγαλισμού του κ. Ανδρουλάκη και η εικονική πραγματικότητα

Η πολιτική αμετροέπεια και το σύνδρομο του μικρομεγαλισμού συνιστά αυτοκτονικό οπορτουνισμό σύμφωνα με τους μεγάλους θεωρητικούς του Μαρξισμού και του Λενινισμού.

Δυστυχώς ο Νίκος Ανδρουλάκης θαμπωμένος από την εικονική πραγματικότητα των δημοσκοπήσεων έχασε την ψυχραιμία του, φτάνοντας μάλιστα σε σημείο να υπαγορεύσει προκαταβολικά τους όρους για μία μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας.

Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται το πολιτικό του μέγεθος, ούτε και τη δυναμική του κόμματός του.

Διαφορετικά δεν θα υπονόμευε από τώρα μία μετεκλογική συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία ή με τον ΣΥΡΙΖΑ θέτοντας όρο ότι σε μία συμμαχική κυβέρνηση δεν θα είναι κανείς από τους δύο πρωθυπουργός.

Ο αποκλεισμός από την πρωθυπουργία του ηγέτη του πρώτου κόμματος, όποιος και αν είναι αυτός, συνιστά αντιδημοκρατικό ατόπημα.

Απαιτεί επίσης πρόκληση προς τον ίδιο τον λαό, γιατί ο αρχηγός ενός μικρού κόμματος εμφανίζεται να μη σέβεται τη λαϊκή κυριαρχία και να καταφεύγει σε καθεστωτικούς τακτικισμούς.

Βέβαια μπορεί στον Νίκο Ανδρουλάκη να μην ταιριάζει για πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας και να επιδιώκει λύσεις Σχοινά ή Στουρνάρα.

Ξεχνάει όμως ότι οι εκλογές δεν έχουν μόνο ένα γύρο αλλά και δεύτερο και τρίτο αν χρειαστεί.

Αντιλαμβάνεστε τι θα μείνει από το ΠΑΣΟΚ αν ο Μητσοτάκης οδηγήσει τη χώρα σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις με το δίλημμα της αυτοδυναμίας, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν συνεργάζεται.

Μετά βίας το κόμμα του Ανδρουλάκη θα εξασφαλίσει στην τρίτη αναμέτρηση ένα 5%, με ό,τι συνεπάγεται μία τέτοια εξέλιξη.

ΠΗΓΗ:15MINUTES.GR