Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΡΙΩΝ & ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ

Γράφει o
Δημήτριος Χρ. Κακαβάς
Ειδικός Θεμάτων
Δημόσιας Ασφαλείας

Αποσβολωμένοι παρακολουθούμε στις οθόνες μας τις τελευταίες ημέρες σκηνές απίστευτης βίας με θύματα ανήλικα παιδιά! Δράστες των αποκρουστικών αυτών επιθέσεων, επίσης άγουροι και αδαείς πιτσιρικάδες. 

  Είναι όμως αυτό κάτι ανεξήγητο ή εξωφρενικά απρόβλεπτο; Φταίει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, τα κοινωνικά δίκτυα, η τηλεόραση, η πολυπολιτισμικότητα, η οικονομική δυσπραγία; Μήπως το φαινόμενο περιορίζεται στις μεγάλες πόλεις ή στις μικρότερες; Ή μήπως η βία κρύβεται στα φτωχόσπιτα; Ή εμφιλοχωρεί  στα πολύ «χαμηλά» κοινωνικά στρώματα;

  Δυστυχώς η αλήθεια είναι εδώ, μπροστά μας. «Βγάζει μάτι» που λένε αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας είτε δεν επιθυμεί να παραδεχτεί την αλήθεια είτε απλά αδυνατεί να την αντιληφθεί! Και η αλήθεια για την βία και την άγουρη εγκληματικότητα είναι ένα βάρος που μας ανήκει και πρέπει να το αναλάβουμε. ΟΛΟΙ ΜΑΣ. Γιατί υπάρχει ακόμη μία αλήθεια.

  Η αλήθεια της απόλυτης ισοπέδωσης αρχών, κανόνων, συνηθειών που διέτρεχαν την κοινωνία μας και κυρίως των ορίων. Αυτά τα όρια που μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας που είναι γονείς, είτε αρνούνται να τα θέσουν είτε αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην τήρηση τους από τα παιδιά τους. Εντελώς αλόγιστα θεωρούν ότι στην … πορεία θα «σοβαρευτοιύν».

 Η νεανική εγκληματικότητα, όπως συνηθίζεται να την αποκαλούμε δεν είναι ούτε «καιρικό φαινόμενο» ούτε εμφανίστηκε ξαφνικά από «παρθενογένεση». Είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς, της δράσης και των πρακτικών των γονέων τους.

  Οι 15χρονοι, 16χρονοι και οι υπόλοιποι ανήλικοι χούλιγκαν που δολοφόνησαν τον αστυνομικό στο Ρουφ δεν το έκαναν τυχαία. Ήταν ο πατέρας που τους πήγε στην κερκίδα, στην Θύρα, τους έμαθε να ωρύονται σαν ζομπι και να μισούν όλους τους άλλους.

  Ο νεαρός που πήρε την αποβολή προχθές για το κινητό του, είχε τον πατέρα του να περιφέρεται στα κανάλια και ψεύδεται ηλιθιωδώςπροσπαθώντας να δικαιολογήσει το παιδί του.

   Ήταν ο πατέρας, σε σχολείο της Λαμίας, που μπήκε στο γραφείο καθηγήτριας και της είπε, χτυπώντας το δάκτυλο στην κάρτα βαθμολογίας του παιδιού του: «Αυτό εδώ θα γίνει 19, τα’ ακούς;»

  Τις προάλλες, στο προαύλιο δημοτικού σχολείου, γυμναστής κάνει τον διαιτητή σε αγώνα ποδοσφαίρου με τους μαθητές. Όταν «σφυράει» φάουλ ένας «βαρύ…μαγκας» αρχίζει να βρίζει θεούς & δαίμονες και αποχωρεί βρίζοντας γυμναστή και συμμαθητές.

  Είναι οι γονείς των Ρομά που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο χωρίς να υφίστανται καμία κύρωση.

  Είναι οι συνδικαλιστάδες των εκπαιδευτικών που ενίστανται και οργανώνουν διαμαρτυρίες όταν επιχειρείται κάποιος έλεγχος από τις Αρχές στις σχολικές μονάδες.

  Τα όρια αποτελούν αντανάκλαση της σκέψης για εμάς και τους άλλους και πρέπει να λειτουργούν ως ένας ρυθμιστής της συμπεριφοράς μας. Είναι κατανοητό ότι η παραβατικότητα των νέων ανθρώπων δεν είναι καλό να αντιμετωπίζεται με απόλυτη αυστηρότητα. Στον υπότροπο όμως πρέπει να επιβληθεί αυστηρότερη ποινή. Κάθε παράβαση επισύρει κυρώσεις. Κάθε έγκλημα τιμωρείται με ποινή. 

 Να ξεκαθαρίσουμε στην Ελληνική νεολαία ότι έχει απεριόριστες δυνατότητες αλλά με ενέργειες και δράσεις που έχουν ΟΡΙΑ. Και η Ελληνική Πολιτεία να θεσμοθετήσει ικανές ποινές που θα εκτίονται ουσιαστικά ώστε να λειτουργούν αποτρεπτικά για τους δράστες. Κυρώσεις που ανάλογα με την βαρύτητα της παραβίασης παραπέμπουν και σε βαρύτερη ποινή. Και οι ποινές αυτές να επιβάλλονται ΚΑΙ στους «γονείς» που μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς όρια.

Ειδικά γι’ αυτούς, θα πρέπει να προβλέπονται αυστηρότερες ποινές απ’ ότι για τα παιδιά τους. Σε διαφορετική περίπτωση θα παρακολουθούμε άπραγοι τον κάθε κοπρίτη να σακατεύει τα παιδιά μας.  

.