“Πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορούν στις Ελληνικές σιδηροδρομικές γραμμές τυφλά τρένα;”

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε το δράμα που βιώνουν οι οικογένειες των αδικοχαμένων θυμάτων του πολύνεκρου δυστυχήματος που συνέβη στα Τέμπη.

Όσο όμως περνούν οι ώρες και ο αριθμός των νεκρών όλο και αυξάνει (57 έχουν φτάσει την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) μαζί με την οργή πληθαίνουν και τα ερωτήματα για το πώς φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση.

Δηλαδή στη πλήρη απαξίωση για ένα θεωρητικά γρήγορο, ασφαλές, φθηνό,λαικό και καθαρά οικολογικό μέσο μεταφοράς όπως το τρένο. Και βέβαια όλοι αναρωτιόμαστε.

Πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορούν στις Ελληνικές σιδηροδρομικές γραμμές «τυφλά τρένα», χωρίς να χρησιμοποιούνται σύγχρονα συστήματα ασφαλείας που θα προσφέρουν πλεονεκτήματα στη κυκλοφορία και τις μεταφορές;

Πώς είναι δυνατόν τέτοια συστήματα ασφαλείας να έχουν αγοραστεί με χρήματα του δοκιμαζόμενου Έλληνα πολίτη και να μη χρησιμοποιούνται εδώ και 20 χρόνια;
Και τέλος πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ανάδοχος για το συγκεκριμένο έργο από το 2014 και να μην το έχει ολοκληρώσει εννέα χρόνια μετά; Και μετά θυμάμαι…

Πως στις χώρες της Νότιας Ευρώπης η επίθεση εναντίων των σιδηροδρόμων ενορχηστρώνεται αμέσως μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από το αμερικανικό λόμπι του αυτοκινήτου.

Πως αργότερα ο Τούρκος πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ έφτασε να χαρακτηρίζει το σιδηρόδρομο σαν «κομμουνιστικό δημιούργημα».

Και ακόμη πιο παλιά,το μακρινό 1935,τη συνωμοσία του Σικάγο όπου τέσσερις γιγάντιες και πασίγνωστες εταιρίες η General Motors (αυτοκίνητα), η Standart Oil και η Philips Petroleum (πετρελαϊκές εταιρίες) και η Firestone (ελαστικά αυτοκινήτων) εξαγόρασαν τα τραμ και τα τρένα σε αρκετές περιοχές των ΗΠΑ προκειμένου να τα διαλύσουν και να επιβάλλουν την ολοκληρωτική κυριαρχία της αυτοκίνησης.

Στην χώρα μας, όπου οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι δόθηκαν για εκμετάλλευση σε συγκεκριμένες εταιρίες και που τα μονοπώλια,τα καρτέλ αλλά και η φορολογική πολιτική έχουν εκτινάξει τη τιμή στη βενζίνη και στο πετρέλαιο, πιστεύει αλήθεια κανείς πως οι εφαρμογές του αποτυχημένου Βρετανικού μοντέλου για ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και πολυδιάσπαση των αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών που οδήγησαν στη εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου και στο τραγικό δυστύχημα, είναι τυχαίες πολιτικές επιλογές;

Παναγιώτης Στασινός
Αντιδήμαρχος Δημόσιας Υγείας του Δήμου Λαμιέων