ΘΕΜAΤΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ 1898

Γράφει: Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος

 Σεισμοί καταστρεπτικοί στη χώρα μας έγιναν πολλοί. Εδώ θα αναφερθούμε σε έναν, εκείνον που έχει σχέση με το δικαστικό γεγονός που ακολουθεί. «Ο καταστρεπτικός σεισμός του 1894 έγινε στις 8 Απριλίου, ημέρα Παρασκευή στις 7 το βράδυ. Έπληξε τα χωριά της Λοκρίδας Κυπαρίσσι, Λάρυμνα, Μαλεσίνα, Μαρτίνο, Προσκυνά και άλλα.

Από την έκθεση του Υπουργείου των Εσωτερικών προκύπτει ότι οι ζημιές που έγιναν ήταν :Νεκροί 217, τραυματίες 159. Κατέρρευσε άγνωστος αριθμός οικιών. Ο σεισμός επαναλήφθηκε στις 27 του ιδίου μηνός προξενώντας μεγάλες καταστροφές». (Παναγιώτης Τσώνης, Ο Νομός της Φθιώτιδος, Αθήνα, 1983).

Ο δε Ιωάννης Βουρτσέλας, στο "Φθιώτις, ΙΚασταλία", αναφέρει: «Ο εν Λοκρίδι σεισμός του 1894 επανελήφθη πολλάκις… ήνοιξε ρήγμα άνωθεν της πόλεως Αταλάντης έχον μήκος 8-10 χιλιομέτρων… έπαθον καταστροφάς μεγίστας η πόλις Αταλάντη και τα χωρία Μαρτίνον, Μαλεσίνα, Προσκυνά, Λειβανάτες, Αγ. Κωνσταντίνος. Το εμβαδόν του γήινου τμήματος υπολογίζεται εις 3.142,000 χιλιόμετρα…».

Ο σεισμός αυτός, 6,8 της κλίμακος ρίχτερ, δόνησε και τη Λαμία και την ευρύτερη περιοχή, αναγκάζοντας τους κατοίκους να ζήσουν για κάποιο διάστημα έξω από τα σπίτια τους. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1898, θα διεξαχθεί η ακολούθως δίκη:

«Αριθ, 616

Το Συμβούλιον των εν Λαμία Πλημμελειοδικών, συγκείμενον εκ των δικαστών Κωνσταντίνου Κωνσταντοπούλου, προεδρεύοντος, μη υπάρχοντος προέδρου, Ανδρέα Βαλανοπούλου και Ιωάννου Παπαζαχαρίου ανακριτού.

Συνελθόν εν τω προς διάσκεψιν δωματίω του την 24ην Ιουνίου 1898 παρουσία του τε εισαγγελέως Παναγ. Παπαθεορωδοπούλου και του υπογραμματέως Ιωαν. Λάππα ίνα σκεφθή και αποφανθή επί της εξής ποινικής υποθέσεως.

Οι Γρηγ. Κομματάς, Φώτης Παπαευθυμίου, Ιωάννης Γουβάλας, Ιωάννης Ξηρογιάννης, Χρ. Τσούκας, Γεώργιος Ρούσης, Ιωάννης Αποστολόπουλος, Ιωάννης Ζελιναίος, Γεώργιος Σκαρλέας ή Σκίζας, Κων. Πολίτης, Δημ. Κουλεϊμάνης, Κων. Κούτρας, Δημ. Μέρης, Ηρακλής Νίκου, Κων. Τσάκαλος, Γεωρ. Σταθόπουλος, Αλεξ. Καραγεώργος, Σπ. Καραδήμας, Θεμ. Χολέβας, Παν. Πυργαλέτος, Γεωρ. Δημόπουλος, και Κων. Σακκοράφας, υπόδικοι κατάδικοι Λαμίας κατηγγέλθησαν προσηκόντως επί απόπειρας βιαίας εκ των φυλακών Λαμίας αποδράσεως.

Κατ’ ακολουθίαν διετάχθη και ενεργήθη η δέουσα ανάκρισις μετά το πέρας της οποίας ο Εισαγγελεύς υποβάλλων προς το συμβούλιον τούτο την σχηματισθείσαν δικογραφίαν δια της υπ’ αριθ. 525 ε.ε. προτάσεώς του πρότεινε να αποφανθή ότι δεν πρέπει να γίνη κατηγορία κατά των ανωτέρω κατηγορουμένων επί αποπείρας βιαίας εκ των φυλακών Λαμίας αποδράσεως πραχθείσης την νύχτα της 15 - 16 Απριλίου του 1894 καθόσον εκ της ενεργηθείσις ανακρίσεως προέκυψεν ότι κατά την ανωτέρω νύχτα κατόπιν ισχυράς σεισμικής δονήσεως υπήρξεν πτώσις του κρηπιδώματος της αρκτικής των ενταύθα φυλακών πλευράς και ικαναί ηνεώχθησαν ρωγμαί εν ταις φυλακαίς ων ένεκα πανικός κατέλαβε τους εν αυταίς διαμένοντες, οίτινες όπως αποφύγουν τον απειλούντα αυτούς κίνδυνο ώρμησαν προς τα θύρας και παράθυρα των φυλακών ίνα εξέλθωσι, ούτω δε προς την ιδίαν εαυτών σωτηρίαν μεριμνώντες, δεν καταδεικνύεται έχοντες την πρόθεσιν της εκ των φυλακών αποδράσεως… αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να γίνη κατηγορία κατά των…».