Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών: 40οί Ποιητικοί Αγώνες Δελφών:26,27 &28 Σεπτεμβρίου 2025
Στη φετεινή διοργάνωση των Ποιητικών Αγώνων της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, στους Δελφούς, τιμήθηκε η ποιήτρια Μαρία Σκουρολιάκου για την προσφορά της στα Γράμματα αλλά και την συνεισφορά στην ΠΕΛ. Την τιμητική πλακέτα παρέδωσε στην ποιήτρια, ο τ. Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού και νυν αναπληρωτής Πρόεδρος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, κ. Νικόλαος Κούκης.
Η ομιλία της Μαρίας Σκουρολιάκου:
Ευχαριστώ θερμά την Πρόεδρο και το Δ.Σ της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για την τιμή. Όσον αφορά για τη στήριξή μου στην Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, αισθάνομαι ότι έπραξα το ελάχιστο. Μακάρι να μπορούσα να προσφέρω περισσότερα. Είμαι μέλος από το 2006 και συμμετείχα μέχρι σήμερα με βασικό κριτήριο, το αδιάβλητο των ποιητικών αγώνων αλλά και τη συνοχή, το ζεστό κλίμα και την ανοδική πορεία της. Εδώ θα αναφερθώ ξεχωριστά στην κυρία Αγγελική Κωβαίου, η οποία έδωσε στην ΠΕΛ ώθηση και ταυτότητα ώστε να είναι αναγνωρίσιμη και σημαντική.
Η Αγγελική Κωβαίου εκτός από τη διοικητική της ικανότητα και τον δυναμισμό της, έχει και κάτι σπάνιο. Το ΗΘΟΣ και την ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. Εργάστηκε ακατάπαυστα για την Πανελλήνια Ένωση, δεν χρησιμοποίησε ποτέ την ιδιότητά της για προσωπικό όφελος και φεύγοντας αφήνει μια σπουδαία παρακαταθήκη, την οποία εύχομαι να κρατήσουν και οι επόμενοι.
Για το ποιητικό μου έργο, θα πω ότι η γραφή για μένα είναι αδήριτη ανάγκη, καταφύγιο και έπαλξη και ότι το μόνο που έχει αξία είναι ν’ αφήσουμε στο πέρασμά μας ένα αποτύπωμα φωτεινό, στη σκιά των μεγάλων ποιητών, που δόξασαν την ποίηση. Επειδή ο εχθρός του ποιητή είναι η ματαιοδοξία, η μεγάλη μάχη είναι να κρατηθεί κανείς μακριά από τις προθέσεις και να επιλέξει το «ποιητικώς ζειν». Στο τέλος, μένει πάντα το ποίημα. Είτε αφορά τη μεταμόρφωση της ζωής, είτε τη μεταμόρφωση της κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε σε μια τραγική εποχή όπου η βαρβαρότητα που έβλεπε ο Ελύτης να έρχεται, είναι πλέον παντού. Η εικονική πραγματικότητα έχει συντρίψει την αληθινή ζωή. Καθημερινά εξοικειωνόμαστε με τη φρίκη. Τις κοινωνίες διατρέχει βαθιά κρίση. Ο ανθρωπισμός έχει εκλείψει μαζί με τον προδομένο διαφωτισμό.
Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πώς να μιλήσουμε γι’ αγάπη, για ελευθερία, για ισότητα, ομορφιά, την ίδια στιγμή που με ανθρώπων έργα, ρέει το αίμα αθώων και σωπαίνουμε, στεκόμαστε άβουλοι και απαθείς μπροστά σε πολέμους, ολοκαυτώματα, γενοκτονίες; Για να χρησιμοποιήσω τη φράση του Μάνου Χατζηδάκη «Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει».
Σήμερα είμαστε εδώ ως ποιητές, ως εργάτες των λέξεων. Η ποίηση, στον διαχρονικό της προορισμό διεκδικούσε πάντοτε το μερίδιο της φωνής της. Οι ποιητές είχαν τη δύναμη να επηρεάζουν τον κόσμο! Εδώ δε, στον μυστηριακό τόπο των Δελφών, όπου το ελληνικό πνεύμα βρήκε την θεία Απολλώνια έκφρασή του, η γλώσσα, μας φωνάζει, η μνήμη μας καλεί.
Γιατί τα ποιήματα που είναι μόνο εικόνα, φωτογραφίες, συννεφάκια, λουλουδάκια και αισθητική ελαφρότητας όπως εμβόλιμα καθορίζει η εποχή είναι ο καθρέφτης της ήττας του πνεύματος σ’ έναν κόσμο που γκρεμίζεται. Στις τραγικές ώρες του ανθρώπου, τα ποιήματα έπρεπε να κλαίνε, να ουρλιάζουν, να πονούν. Οι νέοι, μια γενιά με πληγωμένες προσδοκίες, χάνουν τη ζωή περιμένοντας να τελειώσει η κάθε κρίση που τους επιβάλλεται άνωθεν, χωρίς παρόν, χωρίς μέλλον, σε μια ανθρωπότητα, που τη διαχειρίζονται πρόσωπα δίχως του Λόγου το φως που ασεβούν στο ιστορικό παρελθόν.
Μιλώ για τη μνήμη που τη λένε Ελλάδα, που τη λένε Κύπρο, Μικρασία, Πόντο, για τη μνήμη παγκόσμια που τη λένε Αφρική, Ιράκ, Αφγανιστάν, Γάζα! Πού είμαστε; Ποιοι είμαστε όταν δεν ονοματίζουμε την οδύνη του κόσμου;
Η απόγνωση και η ντροπή μου μετριάζεται καθώς τελευταία αρκετοί ποιητές μιλούν για την άκρα πτώση του ανθρωπίνου γένους. Σε όλες τις εποχές, στον πάτο της κόλασης υπήρξε ένα θαύμα που συντελέστηκε πάντα από ένα σάλπισμα, μια έγερση. Γι’ αυτό το θαύμα, το όνειρο της αγάπης, ας συνταχθούμε.
Κυρίες και κύριοι. Οι Δελφοί είναι επιστροφή, είναι μνήμη σε διαρκή κίνηση, είναι χρησμός! Από τους ιερούς βράχους Ναυπλία και Υάμπεια έπεφταν πέτρες στους βέβηλους του Ναού.
Τα Δελφικά παραγγέλματα, οι ιεροί βράχοι, μπορούν να είναι ο καθένας μας και με όπλο την ποίηση να υπερασπιστούμε τα Παιδιά, το Δίκιο, την Ειρήνη, τη Ζωή!!
Ευχαριστώ και πάλι θερμά για την τιμή!
Μαρία Σκουρολιάκου
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Σκουρολιάκου, γεννήθηκε στην Τιθορέα Φθιώτιδας. Επιτυχούσα της Νομικής Σχολής, εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε ως Διευθύντρια. Σπουδάστρια του Ανοικτού Πανεπιστημίου στον Ελληνικό Πολιτισμό. Παρακολούθησε πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου της Αθήνας.
Είναι μέλος, του Κύκλου Ποιητών, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», της UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έχει βραβευτεί με το βραβείο «Μάρκου Αυγέρη» το 2017για το «Χρώμα Αύριο».
Έχει δημοσιεύσει κριτικές για πολλούς και σημαντικούς ποιητές. (Η κριτική της για τον Γιάννη Ρίτσο είναι καταχωρημένη στην επίσημη ιστοσελίδα του ποιητή).
Το ποιητικό της έργο έχει καταγραφεί στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Έχει κριθεί από αναγνωρισμένους Έλληνες κριτικούς.
Ποιήματά της χρησιμοποιήθηκαν στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό ανωτάτης εκπαίδευσης ΑΚΑΔΗΜΙΑ, για την ελληνική ποίηση στη διάρκεια της Ευρωπαϊκής κρίσης. Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και αφιερώματα για Έλληνες ποιητές. Επί σειρά ετών αρθρογραφούσε στην εφημερίδα «ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ»
Τα τελευταία πέντε χρόνια επιμελήθηκε πάνω από σαράντα βιβλία στις εκδόσεις Χάρη Πάτση.
Έχει εκδώσει οκτώ ποιητικές συλλογές και ένα παραμύθι.
Ποιητικό έργο:
«Αντίδωρο καρδιάς», «Δακτυλικά αποτυπώματα», «Ακάθιστος λόγος», «Χρώμα Αύριο», «Χρώματα του Αναστάση», «ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» «Μικρογραφές», «ΙΔΟΥ ΕΜΕΙΣ»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ: «Το αστεράκι του Μάριου».
•••••
Tριήμερο Δελφικών Αγώνων
26, 27 & 28 Σεπτεμβρίου 2025
Στον Ομφαλό της Γης κι εφέτος στον Ιερό τόπο των Δελφών, με την καρδιά γεμάτη από το Φως των αιώνων ανάμεσα στις πέτρες της αρχαίας ομορφιάς απ’ όπου μιλούν παντοτινά ψυχές θεϊκές που σμίλεψαν το τέλειο και καλούν στο ΑΡΙΣΤΟΝ! Με μεγάλη επιτυχία έληξε εφέτος το τριήμερο των Δελφικών Ποιητικών Αγώνων που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για 40ή φορά! «Ένας θεσμός που έχει στόχο κυρίως την ανάδειξη νέων δημιουργών» όπως λέει χαρακτηριστικά η κυρία Αγγελική Ψακή –Κωβαίου, η οποία έδωσε στην ΠΕΛ ώθηση, ταυτότητα και λάμψη.
Οι Δελφικοί Αγώνες δίνουν την ευκαιρία σε όσους ποιητές και στιχουργούς φτάνουν από όλα τα μέρη της Ελλάδος και από το εξωτερικό, να νιώσουν τη χαρά της συμμετοχής, την τιμή να λάβουν μέρος σ’ έναν αδιάβλητο διαγωνισμό και να κερδίσουν το ξεχωριστό έπαθλο, σύμβολο αιώνων της Δελφικής Γης, που είναι ένα κλωνάρι δάφνης!
Την Παρασκευή 26/9/25 στην ΟΙΚΙΑ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ τιμήθηκαν ο διακεκριμένος λογοτέχνης Βάλτερ Πούχνερ και ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Χριστόφορος Χριστοφής.
Για τους τιμώμενους μίλησε ο ποιητής και θεατρολόγος Κωνσταντίνος Μπούρας. Στο πιάνο και στο τραγούδι η Ίλια Κοντού.
Το Σάββατο 27/9/2025 ΏΡΑ 7:00 μ.μ στην Αίθουσα εκδηλώσεων ‘ΣΥΜΠΟΣΙΟ’
πραγματοποιήθηκαν απαγγελίες ποιημάτων, για όσους λογοτέχνες παραβρέθηκαν και ΔΕΝ διαγωνίζονταν.
Συμμετείχε το χορευτικό συγκρότημα του Μορφωτικού Συλλόγου Μεσσηνίας.
Ακολούθησε δείπνο και χορός.
Την Κυριακή 28/9/25 στο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΈΝΤΡΟ ΔΕΛΦΩ Ν διεξήχθηκαν οι ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, στην Αίθουσα ‘’Φρύνιχος’’.
Την κριτική επιτροπή των φετινών ποιητικών αγώνων αποτέλεσαν ο Γεώργιος Βέης, ποιητής , πρέσβης επί τιμή, Πρόεδρος της Επιτροπής, η Ανθούλα Δανιήλ, ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, η Μαίρη Χάψα και ο Ηλίας Παπακωνσταντίνου.
Το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε στον Μιχάλη Κουτσοδήμα για το ποίημα «Σιγή», το δεύτερο στην Σοφία-Δήμητρα Σταματοπούλου για το ποίημα «Τα βερίκοκα» και το τρίτο στη Σταυρή Ντουμάζιου για το ποιήμα «Ναυάγιο».
Τους Αγώνες συνόδευσε μουσικά το ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΑΘΗΝΩΝ προεξάρχοντος του Μιχάλη Κολοκοτρώνη!
Για την προσφορά τους στα Γράμματα αλλά και στην Πανελλήνια Ένωση τιμήθηκαν οι ποιητές, μέλη της Π.Ε.Λ, Γιώργος Ρούσκας και Μαρία Σκουρολιάκου.
Οι Πανελλήνιοι Ποιητικοί Αγώνες Δελφών της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών από τις μεγαλύτερες και μακροχρόνιες εκδηλώσεις της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού στη χώρα, αναδεικνύουν τη δύναμη της ποίησης η οποία από τους αρχαίους καιρούς καλούσε για έναν καλύτερο κόσμο, πόσο μάλλον τελούμενοι στον Ιερό τόπο των Δελφών, όπου το φως μεταγγίζεται μέσα μας με ευλάβεια κι ανάβει τις ψυχές μας για ν’ αντιπαλέψουμε την κάθε ύβρη.
ΟΙ ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΛΦΩΝ της ΠΕΛ τελούν ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Γ. Ρούσκας, Α. Κωβαίου, Μ. Σκουρολιάκου