Επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο της πλατείας του Νέου Μοναστηρίου
Eπιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων αγωνιστών, που εκτελέστηκαν ομαδικά από τα Ιταλικά στρατεύματα κατοχής, στις 26 Μαΐου 1942 πραγματοποιήθηκε στο Ηρώο της πλατείας του Νέου Μοναστηρίου του Δήμου Δομοκού.
Το Μνημόσυνο πραγματοποιήθηκε στο Νέο Μοναστήρι την Κυριακή 30 Μαΐου 2021 και ώρα 11:00 π.μ.
Στα πλαίσια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε και προσκλητήριο εκτελεσθέντων (τήρηση σιγής), ακολούθησε κατάθεση στεφάνων , τήρηση ενός λεπτού σιγής και ανάκρουση Εθνικού Υμνου .
Μετά την εκδήλωση ακολούθησε ποδηλατοδρομία «Δρόμος Θυσίας» με αφετηρία την Πλατεία Ηρώων έως και το Μνημείο των εκτελεσθέντων. 
Μέρα μνήμης σήμερα για τους Νεομοναστηριώτες, που εκτελέσθηκαν ομαδικά από τους Ιταλούς κατακτητές.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ο Δήμος Δομοκού και οι κάτοικοι τους θυμούνται μέσα σε ιδιαίτερα συγκινησιακή φόρτιση ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά. Το πιο σημαντικό είναι ότι τους θυμούνται και τους τιμούν και τα σχολεία του Νέου Μοναστηρίου, ακόμα και οι πιο μικρές τάξεις του Δημοτικού Σχολείου!
Το ιστορικό
Το 1924 όταν έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών με τη Βουλγαρία, το Ελληνικό κράτος απαλλοτρίωσε ένα μέρος από το τσιφλίκι του Μαραθέα και τους εγκατέστησε στη Τζιόμπα. Όπως λένε οι Μοναστηριώτες, εδώ πέρασαν δύσκολα χρόνια με φτώχεια μεγάλη.
Δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στη νέα ζωή και στο κλίμα αλλά κυρίως με τα προβλήματα που τους δημιουργούσε ο δυνάστης τσιφλικάς με τον οποίο είχαν διαρκώς συγκρούσεις. Με την κατάκτηση της πατρίδας μας από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, ο Μαραθέας έγινε ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής, έγινε λεγεωνάριος-συνεργάτης των Ιταλών και θεώρησε ότι ήταν η μοναδική ευκαιρία να διώξει τους πρόσφυγες από το τσιφλίκι του. Το 1942, την περίοδο της μεγάλης πείνας, ο τσιφλικάς είχε σπείρει 250 στρέμματα κουκιά. Οι κάτοικοι της περιοχής υπέφεραν από την πείνα, έτσι πολλοί από τα γύρω χωριά πήγαιναν και μάζευαν κουκιά. Ο τσιφλικάς, με αφορμή το περιστατικό, βρήκε την αιτία που ζητούσε. Στις 26 Μάη του 1942, φέρνει τους συνεργάτες του Ιταλούς στο χωριό το οποίο λεηλατούν, βασανίζουν αδιάκριτα πολλούς κατοίκους και καίνε 26 σπίτια. Στο τέλος παίρνουν 12 άντρες και τους κλείνουν στο Δημοτικό Σχολείο όπου τους βασανίζουν άγρια. Στη συνέχεια τους βγάζουν στο προαύλιο, τους υποχρεώνουν να σκάψουν ένα λάκο και εκεί τους εκτελούν παρουσία των συγγενών τους.
Πρόκειται για τους παρακάτω αθάνατους ήρωες.
1. Τερζίδης Μιχαήλ
2. Γκανίδης Γιάννης του Κυριάκου
3. Νατούδης Νίκος
4. Γκανίδης Λάμπρος
5. Γκανίδης Μόσχος
6. Γκαντολούδης Στέργιος
7. Γιαλαμούδης Σιδέρης
8.Καμηλούδης Παναγιώτης
9. Στεφούδης Στέφανος
10. Γκανίδης Γιάννης του Στεργίου
11. Μάστορας Γεώργιος
12. Κονταλέξης Κ.
