Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014
"Μη με χτυπάτε άλλο στη χώρα του...πάμε κι όπου βγει" (Αρθρο του Παναγιώτη Φώσκολου)
Τα λόγια πιο φτωχά από ποτέ. Οι εικόνες θλιβερές και πικρές. Από τη μια κυριαρχεί η οργή, η θλίψη, η σιωπή. Από την άλλη είναι τόσα πολλά που θέλει ο καθένας μας να πει. Αφορμή τα δυο πιο δυσάρεστα για την τελευταία χρονιά περιστατικά που σε δυσκολεύουν να συγκεντρώσεις το μυαλό, να εξηγήσεις, να σκεφτείς.
"Μη με χτυπάτε άλλο"
Η επόμενη ημέρα της δολοφονίας του Αλκη.
Στη χώρα του παραλόγου όπου θυσιάζεται άδικα ένα νέο παιδί και ξεκινά για τους χούλιγκανς καθολική λαϊκή κατακραυγή. Κι εκεί που νομίζεις ότι όλα θα αλλάξουν, σε λίγο όλα μοιάζουν τόσο ίδια.
Ενα χρόνο μετά, ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του μια φετινή ποδοσφαιρική αγωνιστική. Ενός λεπτού σιγή, συνθήματα, πανό αφιερωμένα στο παιδί και αρκετή περισυλλογή.
Κι όταν τελείωσε η αγωνιστική, επτά ΠΑΕ κλήθηκαν στον αθλητικό δικαστή! Για επεισόδια, δηλώσεις μίσους και άλλα δυσάρεστα. Οι χουλιγκανς και πάλι στη θέση τους, η βία και πάλι παρούσα κι ο κόμπος έχει φτάσει και πάλι στο χτένι..
Κι ενώ η κοινωνία αγωνίζεται, στέκεται όρθια στις αλλεπάλληλες κρίσεις κι η χώρα με τις θυσίες, με το παράδειγμα και τις αξίες της (βλ. συνδρομή στη γειτονική Τουρκία) και τόσα ακόμα, ανακτά την έξωθεν καλή μαρτυρία και αξιοπιστία , εκεί που λες τα δύσκολα είναι πίσω και πρέπει να ζούμε τη ζωή, να κάνουμε σχέδια, να δημιουργούμε και να ονειρευόμαστε, έρχεται μια αδιανόητη καταστροφή !
"Πάμε κι όπου βγει"
Στο τρένο για την επιστροφή, εκεί που χτυπά η καρδιά του νέου και του φοιτητή, διαλύονται όλα σε μια στιγμή.
Στη χώρα για την οποία μιλώντας με τρεμάμενη φωνή δάκρυζαν και πριν από χρόνια οι πολιτικοί, ήλπιζες ότι πολλά πράγματα θα έχουν διορθωθεί.
Στον όμορφο τόπο που οι ξένοι ζηλεύουν αλλά οι δικοί μας οι νέοι αποφεύγουν, φαντάζει και πάλι μάταια η προσπάθεια για αναστροφή του brain drain. Κι αυτό γιατί: "Δεν είναι μόνο οι νέοι που χάνουμε αλλά ακόμα πιο πολύ οι νέοι που πληγώνουμε...".
Η ευθύνη της κοινωνίας μας μεγάλη να είναι ασφαλείς, δημιουργικοί και πρωτοπόροι στο ταξίδι της ζωής. Έχουμε ανάγκη όσο ποτέ τη θέληση, το καθαρό μυαλό, τη νεανική τους ορμή και τη διάθεσή τους να αλλάξουν πολλά.
Οι αποφάσεις να οδηγήσουν τον τόπο μας με δημιουργικότητα και σιγουριά στο μέλλον πρέπει να είναι δικές τους.
"Μην τους χτυπάτε άλλο...στη χώρα που...οφείλει να ξαναβρεί την ασφαλή της διαδρομή ! "
Παναγιώτης Γ. Φώσκολος
Aντιδήμαρχος Δήμου Λαμιέων
