Οχι δεν γίναμε ζούγκλα ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Είναι απο τις ειδήσεις που θέλεις να πιστεύεις πως δεν είναι αλήθεια . Δεν μπορείς να το διαχειριστείς ολο αυτό που συμβαίνει με το θάνατο των τριών παιδιών στην Πάτρα . Και να πληροφορείσαι οτι πίσω απο αυτό το ειδεχθές εγκλημα είναι η μητέρα . Που ολο αυτό το διάστημα εδινε συνεντεύξεις στις τηλεοράσεις σαν να μην είχε συμβεί κανένα κακό . Σαν να μην ηταν αυτή που βίωνε μια τέτοια ασύλληπτη τραγωδία . Χθες ηταν ενας σύζυγος αυτός που είχε σκοτώσει τη γυναίκα του . Σήμερα είναι η μητέρα που κατηγορείται οτι σκότωσε το ιδιο της το σπλάχνο . Κάθε φορά που ερχεται στο φώς μια ανθρωπινη τραγωδία , συλλαμβάνω τον εαυτό μου να εχει την ιδια απορία . Πως είναι δυνατόν να συμβαίνει μια τραγωδία και οι ανθρωποι που τη βιώνουν να βρίσκουν την ψυχική δύναμη να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να δίνουν συνεντεύξεις . Είναι κάτι που με ξεπερνάει . Δεν το βρίσκω φυσιολογικό .
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για μια μητέρα και εναν πατέρα να χάνουν το παιδί τους . Μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή που εύχεσαι να μην συμβεί σε κανέναν ανθρωπο . Σε αυτές τις τραγικές στιγμές ο πόνος είναι βουβός . Σε τρώνε οι τύψεις , αισθάνεσαι ενοχές μόνο και μόνο γιατί μίλησες .
Δεν συγχωρείς στον εαυτό σου καμία αλλη αντίδραση εκτός απο τη σιωπή . Οχι δεν είναι αυτή η εικόνα της ελληνικής κοινωνίας . Δεν εχει σχέση με τις αξίες της ελληνικής οικογένειας .
Το αντίθετο συμβαίνει . Δεν αξίζουν τέτοιοι ανθρωποι να φέρουν τον τίτλο του γονιού . Ναι αυτό πιστεύω και ας ακούγεται σκληρό και κυνικό .
Οι γονείς δεν θυσιάζουν τα παιδιά τους . Θυσιάζονται γι'αυτά . Στερούνται τα πάντα για να μην στερήσουν απο τα παιδιά τίποτα .
Γι'αυτό δεν θα μπορέσω οχι μόνο εγω αλλά και κανένας αλλος φυσιολογικός ανθρωπος και γονιός να καταλάβει ποτέ αυτούς τους ανθρώπους που κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους και που δεν διστάζουν ακόμη και να τους αφαιρούν τη ζωή . Ισως γι'αυτό δεν νομίζω οτι για τέτοιες ειδεχθείς πράξεις υπάρχει ποινή για να αποδοθεί δικαιοσύνη .
Μέρες τώρα η τηλεόραση και το διαδίκτυο ασχολούνται με την τραγωδία της Πάτρας . Η κακή είδηση αλλωστε είναι αυτή που κάνει τηλεθέαση και ακροαματικότητα . Οι κακές ειδήσεις ομως και ειδικότερα αυτες που αναφέρονται σε εγκληματικές πράξεις βλάπτουν την ψυχική υγεία μιας ολόκληρης κοινωνίας και σπέρνουν τον φόβο . Ενας κόσμος αλλόκοτος και απειλητικός προβάλλει μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης .
Εχεις την αίσθηση οτι εκεί εξω βασιλεύει το εγκλημα και κυκλοφορούν μόνο παρανοικοί , τρελαμένοι ανθρωποι ετοιμοι για να διαπράξουν το κακό .
Για υπερπροστατευτισμό κατηγορείται η ελληνική οικογένεια , οχι για κακοποίηση ανηλίκων και δολοφονίες παιδιών . Οχι δεν γίναμε ζούγκλα οπως πολλοί πιστεύουν , επηρεασμένοι προφανώς απο την υπερπροβολή του αδιανόητου .
Η προστατευτική αγκάλη των γονιών για τα παιδιά τους είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ελληνικής οικογένειας . Και αυτό δεν αλλάζει , ουτε μπορεί να το επισκιάσει η τραγωδία της Πάτρας . Η προστατευτική αγκάλη των γονιών για τα παιδιά τους είναι η καλή είδηση που αν και κυριαρχεί στην καθημερινότητα των ελλήνων δεν προβάλλεται οσο θα επρεπε απο τις τηλεοράσεις και απο εμάς τους δημοσιογράφους .
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος