ΤΟ ΘΕΙΟ ΔΡΑΜΑ !

Του Δημήτρη Γ. Μπράνη

Σχολικού Συμβούλου

Νομικού – Δημοσιογράφου

Ι. ΤΑ ΣΕΠΤΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ !

Ο Ιησούς Χριστός επί μια ολόκληρη ημέρα είναι στην αυλή του Αρχιερέως και στο Πραιτώριο.

Από εκεί αρχίζουν τα σεπτά και Ιερά Πάθη Του. Κολαφίζεται. Ραπίζεται στο πρόσωπο. Εμπαίζεται ! Μαστιγώνεται ! Μαστιγώνεται ανηλεώς !

Οι στρατιώτες, τα όργανα της Ρωμαϊκής Εξουσίας, Του φέρονται με σκαιότητα, με σκληρότητα, με τραχύτητα !

Μαστιγώνεται με το Φραγγέλιο. Το σώμα Του είναι τελείως γυμνό. Καταπληγώνεται. Πονάει και οδυνάται. Πάσχει δεινώς ο Υιός και Λόγος του Θεού !!! Βασανίζεται φρικτά. Βασανίζεται απάνθρωπα. Υποφέρει, όσο δεν μπορεί να το συλλάβει και να το διανοηθεί κανένας ανθρώπινος νούς και καμία ανθρώπινη διάνοια.

ΙΙ. ΠΑΣΧΕΙ Ο ΑΘΩΟΣ !!! Ο ΔΙΚΑΙΟΣ !!! Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ !!!

Πάσχει εκείνος, ο οποίος ήταν ενάρετος !!! Αθώος !!! Δίκαιος !!! Εκείνος, ο οποίος: «Αμαρτίαν ουκ εποίησεν και δόλος ουχ ευρέθη εν τω στόματι Αυτού». Ακούγεται στεντόρεια και η κατακραυγή του όχλου.

«Πρότερον» τον επεφημούσε. Τώρα «σχίζει» τα ιμάτιά του. Θέλει τη Σταύρωσή Του. Φωνάζει στεντορείως.

«ΑΡΟΝ, ΑΡΟΝ, ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ».

«ΑΡΟΝ, ΑΡΟΝ, ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ».

Απευθύνεται στον Πόντιο Πιλάτο, το Ρωμαίο ηγεμόνα της Ιουδαίας. «Και σταυρωθέντα υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου».

ΙΙΙ. Η ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ

Οι Στρατιώτες, τα όργανα της Ρωμαϊκής Εξουσίας, επιδείχνουν μη περιγραπτή αναλγησία.

Μη περιγραπτή αναισθησία. Μη περιγραπτή σκληρότητα.

Ενώ ο Ιησούς Χριστός πάσχει και υποφέρει, ωσάν να ήταν ένας κοινός εγκληματίας, ένας κακούργος, ένα ληστής, οι Ρωμαίοι στρατιώτες γελούν ακράτητα με το Πάθημά Του. Διασκεδάζουν ασταμάτητα. Δεν επιδείχνουν ίχνος οίκτου. Ίχνος ανθρωπισμού. Είναι ανάλγητοι.

Το Θείο Δράμα γίνεται αντικείμενο γέλωτος. Αντικείμενο διασκέδασης. Γίνεται θέατρο !

IV. ΧΑΙΡΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ !

Αντί βασιλικών τιμών, αντί βασιλικού στέμματος Του φορούν: «ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΞ ΑΚΑΝΘΩΝ».

Τον χτυπούν δυνατά, για να μπουν πιο βαθιά οι άκανθες στο σώμα Του και να τρέξει πιο πολύ αίμα.

Τον αφήνουν ακόμη γυμνό. Δεν φέρει τα ενδύματά Του. Τον περιβάλλουν με κόκκινη χλαμίδα.

Του δίνουν, αντί ηγεμονικού σκήπτρου, στο δεξί Του χέρι Κάλαμο. Τον περιγελούν.

Τον διακωμωδούν. Τον διαπομπεύουν. Και τον ραπίζουν. Και τον κολαφίζουν.

Και λένε: «Χαίρε ο βασιλεύς των Ιουδαίων και δίδουν αυτώ ράπισμα».

V. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΘΩΟΥ !!!

Ο Πόντιος Πιλάτος δεν απέρριψε ως όφειλε και ως είχε την εξουσία και τη δύναμη την άνομη απόφαση του Θρησκευτικού Δικαστηρίου των Ιουδαίων, που επέβαλε την ποινή του θανάτου στον Αθώο !!!

Ενέδωσε στο δασκαλεμένο από τους δημαγωγούς της εποχής και φανατισμένο όχλο. Υλοποίησε την κατακραυγή Του.

«ΑΡΟΝ, ΑΡΟΝ, ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ».

Και τη φωνή του: «Εάν τούτον απολύσης, ουκ ει φίλος του Καίσαρος».

Ήταν απολύτως «πεπεισμένος» περί της Αθωότητος του Ιησού Χριστού !!! Και είχε χρέος και καθήκον να εφαρμόσει την αρχή του Δικαίου. Να Τον απαλλάξει από τις ψευδείς και στημένες κατηγορίες των εχθρών Του, περί βλασφημίας του Υψίστου και περί υπονόμευσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Αντ’ αυτού, αντί να επιτελέσει το χρέος του και το καθήκον του, προτίμησε το ατομικό του, το προσωπικό του συμφέρον. Έκανε το χρέος του και καθήκον του ιδιοτέλεια. Παρέβη και κάθε έννοια Ηθικής και Δικαίου !!!

Ο Ιησούς Χριστός έμεινε μόνος ! Δεν είχε προστάτες. Δεν είχε υποστηρικτές τους κατά κόσμον ισχυρούς. Και παραδόθηκε στο: «αποθανείν». Στο: «σταυρωθήναι».

«Τότε ουν παρέδωκεν Αυτόν, ίνα σταυρωθεί». [Ιωάν. ιθ΄. 16].

VΙ. «ΕΝΕΔΥΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ»

«Εξέδυσαν αυτόν την πορφύραν και ενέδυσαν τα ιμάτια τα ίδια». [Μαρκ. ιε΄ 20]

Για να πάρει, λοιπόν, το δρόμο προς το Γολγοθά ο: «καταδικασθείς» Θεάνθρωπος, «ενεδύθη» εκ νέου με: «τα ιμάτια τα ίδια». Ο «κατάδικος» περιεβλήθη και πάλι τα ιμάτιά Του. «Και εξάγουσιν Αυτόν, ίνα σταυρώσωσι». [Μαρκ. ιε΄ 20]

Ακολουθεί η νέα σκηνή του Μαρτυρίου του αδίκως: «καταδικασθέντος» Ιησού Χριστού !!!

Σκηνή ταραχώδης. Σκηνή θλιβερή. Σκηνή θλίψεως.

Εξέρχεται του Πραιτωρίου και παίρνει το δρόμο προς το Γολγοθά, προς τον Κρανίου Τόπο !

Ο δρόμος αυτός ονομάστηκε και δικαίως: «ΟΔΟΣ ΘΛΙΨΕΩΣ ΚΑΙ ΛΥΠΗΣ» : «IVIADOTOROSA».

Η απαίσια εκπομπή εκκινεί. Κεντρικό πρόσωπο ο Ιησούς Χριστός με το βαρύ ξύλινο Σταυρό στον ώμο Του. Είναι περικυκλωμένος από τους Ρωμαίους Στρατιώτες. Ακολουθεί ο όχλος. Ο όχλος των δύο προσώπων. Ο ξύλινος Σταυρός είναι σύμβολο θανατικής Εκτέλεσης.

VΙΙ. ΕΓΙΝΑΝ 13 ΣΤΑΣΕΙΣ

Έως ότου ο: «Κατάδικος» φτάσει στο Γολγοθά, στον Τόπο εκτέλεσης των θανατικών ποινών, έγιναν 13 Στάσεις. 13 Σταθμοί.

Σ’ ένα σημείο της διαδρομής, λόγω εξαντλήσεως της σωματικής δύναμης του Ιησού Χριστού, «ηγγάρευσαν» να σηκώσει το Σταυρό το Σίμωνα τον Κυρηναίο, μαθητή του Ιησού Χριστού !!!

«Τούτον» - το Σίμωνα – «ηγγάρευσαν», ίνα άρρει τον Σταυρόν Αυτού». [Ματθ. Κζ΄ 32]

VΙΙΙ. ΕΓΓΥΣ ΤΟΥ ΓΟΛΓΟΘΑ

«Εγγύς» του Γολγοθά μία ομάδα γυναικών κατάφερε να πλησιάσει το Μάρτυρα Διδάσκαλο. Και να απέχει απ’ Αυτόν ελάχιστα.

Πνίγονται στο δάκρυ και στο κλάμα. Κλαίνε και θρηνούν γοερά για το Θείο Δράμα ! Κλαίνε και θρηνούν γοερά για το Πάθημα του Ιησού Χριστού. Τραβούν τα μαλλιά τους. Χτυπούν με δύναμη τα στήθη τους.

Η πράξη αυτή των γυναικών αυτών ήταν έκφραση και εκδήλωση ευγνωμοσύνης προς τον Ιησού Χριστό για τη Θεϊκή Διδασκαλία Του και τα Θεϊκά Του Θαύματα !!! Και για όλο το 3ετές Θεϊκό του έργο !!!

Ήταν πράξη έκφρασης κι’ εκδήλωσης ευγνωμοσύνης και χάριτος για το πλήθος των ευεργεσιών Του προς την Κοινωνία, προς την Ανθρωπότητα !!!

ΙΧ. Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΟΥ – Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΘΩΟΥ !

Η απαίσια πομπή φθάνει τον Τόπο της εκτέλεσης της θανατικής ποινής Του. φθάνουν στο φρικτό Γολγοθά: «τον λεγόμενον Κρανίου Τόπον».

Ήταν Τόπος εκτέλεσης των θανατικών ποινών. Και ήταν Τόπος: «ευρισκόμενος» έξω των τειχών της Αγίας Πόλεως. «ΕΞΩ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ – Της Ιερουσαλήμ.

Εκεί, «εις τον Κρανίου Τόπον», «εσταύρωσαν Αυτόν».

Εκεί: «σταύρωσαν» οι άνομοι Ιουδαίοι το Θεάνθρωπο !!! Οι δυο αυτές λέξεις των Ευαγγελιστών αποτυπώνουν όλη τη φρικώδη τραγωδία !!! Όλο το Θείο Δράμα !

Είναι Μεγαλόψυχος !!! Είναι ο Θεός της επιείκειας και της συγγνώμης. Της οικτιρμοσύνης. Γλυκύς και ικευτικός !!! Συγχωρεί τους Σταυρωτές Του, τους βασανιστές Του, τους Δημίους Του. Κι’ από στο Σταυρό επάνω ακούγεται η φωνή:

«Πάτερ, άφες αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν». 

 Χ. ΠΡΟΣΦΕΡΕ !!!

Ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε στον Πατέρα Του τη μέγιστη και ατίμητη θυσία Του. Τη θυσία Του στο βωμό της Αληθείας και της Αρετής !!! Της Ηθικής και του Δικαίου !!!

Έχυσε το Τίμιο αίμα Του, για να γινόμαστε αγωνιστές της Αλήθειας, της Αρετής, του Δικαίου !!!

Έχυσε το Τίμιο αίμα Του στο λόφο του Γολγοθά, για να δώσει, στην Ανθρωπότητα τον Ηθικό – Δικαιϊκό Κώδικα !

Αυτός είναι η ζωή και η Ανάσταση !!! Αυτός είναι το Φως του Κόσμου !!! Το Φως το Αληθινό !!!

Φώς, που δείχνει στον άνθρωπο το πώς οφείλει να πορεύεται στη ζωή του. Το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται είτε ως άτομο είτε ως οικογενειακό μέλος είτε ως κοινωνικό μέλος.

Ο κώδικας αυτός, ο Ηθικο-Δικαιϊκός Κώδικας του Ιησού Χριστού, είναι Παγκόσμιος !!!

Είναι Πανανθρώπινος !!!

Αφορά όλα τα Ημισφαίρια της Γης και όλα τα Γεωγραφικά Μήκη και Πλάτη. Είναι Διαχρονικός και Οικουμενικός !!!

ΧΙ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ !!!

Ο Ηθικο-Δικαιϊκός Κώδικας του Ιησού Χριστού είναι το Θείο Ευαγγέλιο !!!

Λύνει όλα τα προβλήματα της ζωής, ατομικά, οικογενειακά, κοινωνικά !!!

Μιλάει για τη θεοφιλία και τη φιλανθρωπία !!!

Μιλάει για την Αγάπη στο Θεό και την Αγάπη στον Άνθρωπο, την αχειροποίητο Εικόνα του Θεού !!!

Μιλάει για την ηθική, την ενάρετη και δίκαιη ζωή !!! Μιλάει για την ειρήνη, τη σύμπνοια, την ενότητα, την ομοψυχία, την αλληλεγγύη !!!

Ζητεί να πρυτανεύει και να βασιλεύει πάντοτε το πνεύμα της Αγάπης, της Ειρήνης, της Δικαιοσύνης !!!

Το πνεύμα του Αλτρουϊσμού, του Ανθρωπισμού, του Πολιτισμού !!! Της Αλληλεγγύης !!!

Όλα τα δεινά του κόσμου οφείλονται στην  έλλειψη της εφαρμογής του Ηθικο-Δικαιϊκού Κώδικα του Ιησού Χριστού, του Αιώνιου Διδασκάλου και Παιδαγωγού της Ανθρωπότητας !!!

Οφείλεται στην απιστία και την αθεΐα. Οφείλεται στην έλλειψη της πνευματικής ζωής. Στην έλλειψη των αρχών, των αξιών, των ιδανικών και των οραμάτων !!!

ΧΙΙ. Ο ΛΟΦΟΣ ΤΟΥ ΓΟΛΓΟΘΑ

Ο Λόφος του Γολγοθά, όπου έχυσε το τίμιο αίμα Του ο Ιησούς Χριστός, έγινε Λόφος Πάνσεπτος και Πανίερος !!!

Έγινε Παγκόσμιο Ευλαβές Προσκύνημα !!! Τον επισκέπτονται και τον προσκυνούν ευλαβικά άνθρωποι όλων των θρησκευμάτων και των δογμάτων, όλων των εθνικοτήτων και όλων των κοινωνικών τάξεων. Κι’ από κάθε γωνιά της Γης και της Οικουμένης.

Ο Σταυρός Σου, Ιησού Χριστέ, ας γίνει η αγάπη Σου, η χάρις Σου, η ευλογία Σου !!!

«Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Ιησού Χριστέ».

«Δείξον ημίν, Ιησού Χριστέ και την Ένδοξόν Σου Ανάστασιν».