Δημοκρατία 'η Σαπιοκρατία ;

Γράφει ο
Γιώργος Καρανάσιος  
gkaranasios24@gmail.com

“Αυτός  που δεν παίρνει μέρος στις πολιτικές διαφορές είναι άτιμος ...”! 

Σόλων

“Αυτόν που δεν μετέχει στα κοινά ενώ δύναται,τον θεωρούμε άχρηστον …”!

Αριστοτέλης 

“Μην αφήνετε τους χειρότερους να αρχουν και να προστατεύουν δήθεν τους φρόνιμους” !

Ισοκράτης

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ, λέξη ελληνικής καταγωγής που πέρασε σε όλες τις γλώσσες, παραμένει ζητούμενο για τους λαούς.

Οι αρχαίοι Έλληνες πρώτοι τη συνέλαβαν και τη βίωσαν, ύστερα από μακρά διαδικασία, δημιουργώντας πολιτισμό που εντυπωσίασε τον κόσμο.

Με την υποταγή στις ρωμαϊκές λεγεώνες και την επικράτηση του Βυζαντίου, η δημοκρατία συρρικνώθηκε και τελικά εκτοπίστηκε. 

Η μνήμη της όμως αναζωπύρωσε την Αναγέννηση και, μετέπειτα, τον ευρωπαϊκό κοινοβουλευτισμό μια «μισή δημοκρατία» όπου για αιώνες ψήφιζαν μόνο πλούσιοι, ενώ οι γυναίκες και οι φτωχοί αποκλείονταν.

Η σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία, αν και καθιερώθηκε διεθνώς, παραμένει κατ’ επίφαση, καθώς διακηρύσσει ισότητα αλλά παράγει προνόμια για λίγους και βάρη για τους πολλούς. 

Η γνήσια δημοκρατία, όπως την όρισαν οι πρόγονοί μας, στηρίζεται στη συμμετοχή όλων των πολιτών στις αποφάσεις, στην ισοτιμία της ψήφου, στην κλήρωση για τα αξιώματα, στη μικρή και μη ανανεώσιμη θητεία, και στη λογοδοσία πριν και μετά την άσκηση εξουσίας.

Η πολιτική τότε δεν ήταν επάγγελμα, αλλά υποχρέωση και τιμή του πολίτη. Οι μόνιμοι υπάλληλοι ήταν ελάχιστοι και πάντα υπό έλεγχο.

Αντίθετα, σήμερα η κομματοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις και η κληρονομική εξουσία διαιωνίζουν ανισότητες, διαφθορά και κοινωνική παρακμή.

Η αληθινή δημοκρατία δεν είναι απλώς θεσμικό σχήμα, είναι καθημερινή συμμετοχή, αίσθημα ευθύνης και μέτρο που εξασφαλίζει ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη για όλους.

Οι πρόγονοί μας, δημιουργοί της δημοκρατίας, γνώριζαν ότι η λαϊκή κυριαρχία απειλείται από τη φιλαρχία και την απληστία. 

Γι’ αυτό απαγόρευαν πολιτικές εταιρείες και εξασφάλισαν την εξουσία του λαού με την κλήρωση των αξιωμάτων βουλευτικών, δικαστικών, ακόμη και ιερών, ώστε κανείς να μην αναδεικνύεται λόγω πλούτου ή καταγωγής, αλλά μόνο με ήθος και αφοσίωση στο κοινό συμφέρον.

Η μικρή θητεία, η ανακλητότητα και ο οστρακισμός λειτουργούσαν ως ασφαλιστικές δικλείδες. 

Δεν ήταν οι δούλοι που έκαναν εφικτή τη δημοκρατία, αλλά οι θεσμοί. Δούλους είχαν όλοι οι λαοί, δημοκρατία όμως έφτιαξαν μόνο οι Έλληνες. 

Εκείνοι δεν αναζήτησαν «άριστο ηγέτη» αλλά θέσπισαν «άριστους θεσμούς», ικανούς να αναδεικνύουν άριστους πολίτες.

Γνώριζαν ότι η εξουσία στα χέρια των λίγων γεννά τυράννους, κόλακες και προδότες. Ενώ η δημοκρατία, με δίκαιους θεσμούς και ίση παιδεία, διαμορφώνει ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες που υποτάσσουν το ατομικό στο κοινό συμφέρον.

Η γνήσια δημοκρατία εξασφαλίζει ισονομία, ίσο λόγο, ψήφο και συμμετοχή στην εξουσία. Έτσι γεννήθηκε ένας νέος τύπος ανθρώπου που κατεδάφισε δόγματα και μέσα σε λίγο χρόνο δημιούργησε έναν πολιτισμό πρωτόγνωρης πυκνότητας.

Ενώ άλλοι λαοί ύψωναν ανάκτορα και τάφους για θεοποιημένους ηγέτες, οι Έλληνες έχτιζαν βουλευτήρια, θέατρα, ακαδημίες, βιβλιοθήκες. Και μέσα σε συνθήκες δημοκρατίας θεμελιώθηκαν οι φυσικές και οι ανθρωπιστικές επιστήμες.

Η δημοκρατία δεν είναι απλώς πολίτευμα. Είναι η δύναμη που απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του λαού και τον καθιστά ΚΥΡΙΑΡΧΟ...

Υ. Γ1.   Η Δημοκρατία και η Παιδεία συλλειτουργούν και συμπορεύονται εναλλάσσοντας ρόλους Μάνας και Κόρης...(Πλάτωνας)! 

Τον  5ο αι. π.Χ. (Δημοκρατία) μόνο στην Αθήνα γράφτηκαν και παίχτηκαν για την "εκπαίδευση του λαού" πάνω από 2000 τραγωδίες και κωμωδίες..!

   Υ. Γ2. Οι Νεοέλληνες θέλουν τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ;

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 89η θέση παγκοσμίως στο θέμα της Ελευθερίας του Τύπου, τελευταία ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες!

Το βλέπουμε διαρκώς γύρω μας... 

Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη και υποθηκευμένη. 

Δημοκρατία δεν υπάρχει σε προτεκτοράτα, οι νέοι Έλληνες εγκαταλείπουν τη χώρα που ερημώνει, αλλά ακούς ανθρώπους να λένε πως ανησυχούν για την Δημοκρατία στις ΗΠΑ και την οικονομία στη Γαλλία, και πιστεύουν πως η Ελλάδα είναι ένας φάρος σταθερότητας και πολιτισμού σ' ένα ταραγμένο διεθνές περιβάλλον.