Χορός ψυχής

Γράφει η
Γιώτα Τριανταφύλλου

Καινούργιο βράδυ,
νέος πόνος, βουβός!
Συντροφιά μου η φωτιά,
πονόψυχη φίλη.
Συμπάσχει λέει!
Στήνει θλιμμένο χορό,
με σπίθες που καίνε.
Χωρίς να φοβάται αγκαλιάζει την ψυχή μου,
κι αρχίζει τραγούδι.
Τρυφερές μελωδίες, πληγωμένης αγάπης,
χορεύω κοντά της.
Γεμίζει το ποτήρι κρασί,
την κερνώ άψυχο κούτσουρο.
Στην υγειά της!
Μου απλώνει το χέρι, με βαστά.
Δικός μου απόψε τούτος ο χορός,
τον σέρνω.
Ξεχνώ τα βήματα, απαιτεί να χορέψω.
Βαρύ κορμί, σκυμμένο κεφάλι,
έχω κιόλας αρχίσει!
Πόδια λυγισμένα, βήμα αργό,
φλόγες με ζώνουν.
Κερνά το ποτήρι μου, κερνώ την φωτιά της.
Με κοιτά στα μάτια κι αλλάζει σκοπούς.
Δεν θέλει ν' αντέξω!

Φοβάμαι, κλαίω...
Με περιγελά...
Ξέρει!
Θα αντέξω!