Ο Μητροπολίτης Συμεών στα Λουτρά Υπάτης

Γράφει ο Αθ. Δ. Γκίκας, Μαθηματικός

✎ Η Κυριακάτικη Λειτουργία την 1-9-2024, στον Αγ. Κων/νο των Λουτρών, ήταν Αρχιερατική. Την λάμπρυνε η παρουσία του Δεσπότη.

Το να γράφει ένας Μαθηματικός για τα Εκκλησιαστικά ίσως φανεί παράξενο στους αναγνώστες.

Ιδού ο λόγος: Από τη μια μεριά ο Μητροπολίτης και από την άλλη ένας υπηρέτης των Μαθηματικών, δυο πρόσωπα από νοηματικά αντίθετους κόσμους.

Ο Μητροπολίτης Συμεών εκφράζει θεσμούς με διάρκεια αιώνων, με ακίνητες αξίες εκ Θεού και με υπερβατικές ιδέες για τα ανθρώπινα.

Από την άλλη ένας μαθηματικός, που υπηρετεί τον αποδεικτικό λόγο και την κριτική σκέψη στηριζόμενος σε αξίες που σε μεγάλο βαθμό ανακλούν την μεταβαλλόμενη Κοινωνία.

Πολλοί ίσως διερωτηθούν και θεωρήσουν τα γραφόμενά μου τολμηρά . τούτο μόνο θα πω: η εποχή μας πλήρωσε και πληρώνει ακριβά την περιχαράκωση σε δόγματα ή ιδεολογικά σχήματα.

Είμαι από εκείνους που αναγνωρίζουν στην Ορθοδοξία τη στιβαρή της παρουσία σε χαλεπές στιγμές του Έθνους, την απαράμιλλη σφραγίδα της σε μορφές λόγου, τέχνης και τεχνών.

Επειδή ο λόγος ενός μαθηματικού πρέπει να είναι αποδεικτικός σας καλώ να φέρετε στο νου σας τα έργα σπουδαίων ζωγράφων της Αναγέννησης, τα πρώτα μεγάλα κινηματογραφικά έργα με αναφορές στη Βίβλο κλπ.

Δεν θα ξεχάσω το θέμα που έλυσα ως τριτοετής φοιτητής . ήταν η μαθηματικοποίηση του «θόλου του Αγ. Αντωνίου» όπως το ονομάτιζε ο καθηγητής Μαυρίκιος Μπρίκας της θεωρίας των επιφανειών.

Για την «αντιθετικότητα» των μαθηματικών και της «ακίνητης Ορθοδοξίας» αυτή προσεγγίζεται καλύτερα από τον Μάξιμο τον Ομολογητή.

«Όταν η φύσις αμέσως συναφθεί τη προνοία στάσιν αεικίνητον έξει και στάσιμον ταυτοκινησίαν περί το ταυτώ και εν και μόνον αϊδίως κινουμένη».

Σεβασμιώτατε !

Η Λειτουργία σας στα Λουτρά Υπάτης, όπως θα διαπιστώσατε από την αθρόα προσέλευση των κατοίκων, άφησε ίχνη ελπίδας αρκεί να σκεφθεί κανείς τα πρόσωπα των παιδιών που κοινώνησαν.

Η ηλικία μου εκτός από τα χρόνια που σωρεύει στις πλάτες μου, έχει σωρεύσει γνώση και εμπειρίες από τους προκατόχους σας που συμβάδισα. Καθένας πορεύτηκε με τα χαρίσματά του.

Ο Δαμασκηνός με το χαμόγελό του.

Ο Νικόλαος με στιβαρό χέρι νοικοκύρεψε τα ακίνητα της Εκκλησίας και τους Λειτουργούς της.

Σεις αεικίνητος, με το χάρισμα του λόγου με περιεχόμενο, που αποπνέει πνευματικότητα δείχνει άνθρωπο κάτι περισσότερο από τις Θεολογικές του γνώσεις. Αυτό το «κάτι» είναι που διαφοροποιεί κάθε Μητροπολίτη και συνιστά την υπογραφή του.

Θα κλείσω όπως άρχισα, με την διαφορετικότητα των κόσμων που εκπροσωπούμε, αναφέροντας ότι έχουμε κοινό συνδετικό κρίκο τον Λέοντα Επίσκοπο Θεσσαλονίκης (9ος μ.Χ. αιώνας) ο οποίος ήταν και σπουδαίος μαθηματικός. Τόση ήταν η φήμη του, ως Μαθηματικού – Αστρονόμου
ώστε ο χαλίφης της Βαγδάτης Αλ Μαμούν [1], τον κάλεσε να διδάξει στον Οίκο της Σοφίας (Η γνώση, μετά το κάψιμο της Βιβλιοθήκης στην
­Αλεξάνδρεια, μετακόμισε στη Βαγδάτη).

Δυστυχώς όλα τα βιβλία μαθηματικών γράφουν ότι τα γράμματα α, β, γ, για τις σταθερές + x, y, και για τις μεταβλητές εισήχθησαν στην Άλγεβρα από τον Viete τον 17ο αιώνα.

Όμως σε συνέδριο του 1958 ο καθηγητής K. Vogel υποστήριξε ότι εισήχθησαν από τον Λέοντα το Σοφό 8 αιώνες νωρίτερα !

Δεν ήταν μικρή η εργασία της συγκέντρωσης όλων των έργων του Αρχιμήδη σε χειρόγραφο από τον Λέοντα.

Μέχρι το 12ο αιώνα αυτό το χειρόγραφο βρισκόταν στην Κων/πολη.

Το 1311 βρέθηκε στη Βιβλιοθήκη των Παπών.

Το 1564 εξαφανίστηκε, αφού πρώτα εκδόθηκε στο Παρίσι !!

Με το κείμενο αυτό θέλησα να υπηρετήσω την αλήθεια, γνωρίζοντας ότι πρέπει να παραιτηθώ από τη γαλήνη. Έτσι επέλεξα να ζήσω . το πνεύμα μου κατασκευάζει τις επιλογές μου, άλλοτε γκρεμίζοντας, άλλοτε ξαναχτίζοντας. Πάντως και το γκρέμισμα θέλει νου, καρδιά, χέρι, για να είσαι έτοιμος να ξαναχτίσεις.


[1] Ο Αλ Μαμούν είναι αυτός που νίκησε τους Βυζαντινούς και αντάλλαξε κάθε αιχμάλωτο Βυζαντινό πολεμιστή με χειρόγραφα, που πλούτισαν τον «Οίκο της Σοφίας».