Oι κουβαρντάδες

Toυ Συνεργάτη μας
Φοίβοι Ιωσήφ

Τελικά το υπερμεγέθες κουβαρνταλίκι πληρώνεται με θάνατο και επιτόπια αποτέφρωση. Αυτό συνέβη στον εξαιρετικό πορτογάλο ποδοσφαιριστή Ντιέγκο Ζότα.
Από ηλικίας είκοσι χρονών είχε εθισθεί στα μεγάλα οικονομικά μεγέθη και απολαβές.
Οπωσδήποτε το άξιζε στο χρηματιστήριο της έξυπνης τρίπλας, του ευθύβολου σούτ και της κεφαλιάς όταν ακόμα βρίσκονταν ψηλά στον αέρα.
Αυτά πλήρωναν  οι έκπληκτοι θαυμαστές, αυτά εισέπραττε ακριβώς ο ίδιος. Σε ηλικία μόλις 25 ετών τον είχαν πλησιάσει κι όλας οι χρηματιστές με προσφορές επένδυσης που κανένας φιλόλογος ή νευροχειρουργός δεν θα μπορούσε να έχει καν σκεφθεί. Τα εκατομμύρια διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο και το ένα προσπερνούσε το άλλο. Ο ίδιος δεν εισέπραττε κάτι παράνομα, όλα νόμιμα ήταν εκτός από τον νεανικό ενθουσιασμό που σκοτείνιαζε το άμυαλο πεδίο του εγκεφάλου του. Είναι που τότε ξεχνάς τα ανθρώπινα μεγέθη σου και άθελά σου περνάς πάνω από σκέψεις, σοφία και συστολή, σου διαφεύγουν απολύτως οι φυσικές σου δυνάμεις  και περνάς στο πεδίο του ανόητου ιδεατού.
 Όσο περνάς τις νεανικές δυνάμεις τόσο πιο ακριβό αυτοκίνητο αγοράζεις και τόσο πιο πολύ τολμάς να αγγίξεις τα επουράνια. Στο σημείο αυτό εμπλέκεται ένα φθαρμένο λάστιχο και μία μη αρκούντως εκτιμηθείσα στροφή και τον λόγο από εκεί και πέρα έχουν τα κληρονομικά των συγγενών σου. Βρε τους τυχεράκηδες, ούτε που περίμεναν τέτοια ευχάριστη έκπληξη, δόξα τω θεώ!!!!
Τα χαϊβάνια της κερκίδας ποτέ δεν ζητωκραύγασαν με τόση ορμή και ενθουσιασμό όταν ο συμπατριώτης τους νομπελίστας Ζοζέ Σαραμάγκου εξέδωσε το αριστούργημά του ‘’περί τυφλότητας’’, ούτε στην έκδοση’’η δασκάλα με τα χρυσά μάτια του Στρατή Μυριβήλη, ούτε βέβαια και στην έκδοση του του Νίκου Καζαντζάκη ‘’Αναφορά στον Γκρέκο’’ το 1964 αισθάνθηκαν κάποιο είδος ξέφρενης χαράς και εξαλοσύνης.   
Ποιος έδινε, καϋμένε, σημασία στις αρλούμπες του καθενός τυχάρπαστου συγγραφέα από κανένα χωριό της Λισσαβόνας ή και της Κρήτης στο κάτω κάτω. Μετά ο κόσμος ξύπνησε και ιδιαίτερα με την είσοδο στο χώρο των γηπέδων του Νίκου Αναστόπουλου και του Άνθιμου Καψή.
Ξύπνησε ο κόσμος, δεν κοιμόταν μετά. Με την αφύπνιση των μαζών ξεκίνησαν και τα εκατομμύρια Δολάρια και οι σύνχρονες Maseratti με την πρώτη να πιάνει τα εκατό σε τρία δευτερόλεπτα και με την δεύτερη να διαλέγεις το πιο κοσμοπολίτικο νεκροταφείο.
Δεκτοί οι νεκροί Κυριακές και αργίες. Βουρ, όλοι μέσα. Μετά οι κοινωνίες και οι αυτοκτονίες λόγω γκαζ και μυαλών άνω του καυκάλου  σταμάτησαν  και οι έλεγχοι από του ιατροδικαστές, ματαιώθηκαν οριστικά. Το ποδόσφαιρο κατά της επιστήμης  και υπέρ της αγιοσύνης. Τελικά, όσοι ζήσουμε, το ποσοστό θα γνωστοποιηθεί από τον συμπαθέστατο Άγιο Πέτρο.