Οι πολυμήχανοι Έλληνες! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για την νέα δυσώδη υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος που να αμφισβητεί το προφανές και να πιστεύει κάτι διαφορετικό.

Όποιος διαθέτει στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα και δεν βλέπει τα γεγονότα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της κομματικής ιδιοτέλειας, δεν μπορεί παρά να καταλογίσει το σύνολο των πολιτικών ευθυνών στη σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που τυχαίνει να έχει και την εποπτεία των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους.

Όπως αποκαλύπτεται από τα δημοσιεύματα, για πολλά χρόνια κάποιοι επιτήδειοι έκλεβαν το κοινοτικό χρήμα κάτω από τη μύτη υπουργών, διοικητών του ΟΠΕΚΕΠΕ και Ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, χωρις κανείς να τους έχει πάρει χαμπάρι. Έπρεπε να παρέμβει η ευρωπαϊκή εισαγγελία για να αξιοποιήσει τις καταγγελίες που είχαν φτάσει στ αυτιά της για να ξεσκεπάσει την απάτη.

Οι πολυμήχανοι Έλληνες είχαν καταφέρει να ξεγελάσουν το σύστημα και να περάσουν κάτω από τα ... ραντάρ την μεγάλη κομπίνα που είχαν στήσει με τα εικονικά βοσκοτόπια για να εισπράξουν πραγματικό ευρωπαϊκό χρήμα εις υγείαν των κορόιδων.

Πίσω όμως από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ συναντά κανείς την ελληνική κακοδαιμονία που είναι η αδυναμία του ελληνικού κράτους και των υπηρεσιών του να αξιοποιήσει σωστά και αποτελεσματικά τους πακτωλούς χρημάτων που έχουν εισρεύσει για δεκαετίες στη χώρα. Αντί όμως να πιάσουν τόπο, οι απορροφήσεις κοινοτικών κονδυλίων πολύ λίγα συνεισέφεραν στην ανόρθωση της οικονομίας και στην ισχυροποίηση της παραγωγικής βάσης ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα.

Τα ποσά που εισέρευσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια στην ελληνική οικονομία ήταν σημαντικά. Μόνο οι ενισχύσεις στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής έχουν ξεπεράσει τα 150 δισεκατομμύρια ευρώ.

Και όμως μόνο ένα μέρος αυτών των χρημάτων διοχετεύτηκαν στην παραγωγική αγροτική οικονομία.

Γεωργία και βιομηχανία τροφίμων συρρικνώθηκαν, τα αγροτικά προϊόντα εκτοπίστηκαν από τις αγρορές, το εμπορικό ισοζύγιο έγινε ελλειμματικό, η ύπαιθρος εγκαταλείφθηκε στη μοίρα της.

Δεν ήταν όμως μόνο οι αγρότες που ωφελήθηκαν από τον πακτωλό των χρημάτων που εισέρρευσαν υπό μορφή επιδοτήσεων στη χώρα μας. Σημαντικά ποσά διοχετεύτηκαν σε υπερκοστολογημένες προμήθειες και πανάκριβα δημόσια έργα, σε καταχρήσεις στην παροχή αναπηρικών συντάξεων και πολλά άλλα. Στην ανεξέλεγκτη επιδοματική πολιτική, στην οικοδόμηση μιας ολόκληρης βιομηχανίας επιμορφωτικών σεμιναρίων.

Οι πολυμήχανοι Έλληνες έβρισκαν και εξακολουθούν, απ’ ότι φαίνεται να βρίσκουν πάντα τρόπους, κόλπα και τεχνάσματα για να απορροφηθεί και το τελευταίο ευρώ κοινοτικής επιδότησης. Και αντί οι κυβερνήσεις να ενδιαφερθούν πραγματικά οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις να κατευθυνθούν με σχέδιο και σωστή οργάνωση σε νέες προσοδοφόρες εξαγωγικές γεωργικές, κτηνοτροφικές, εμπορικές και βιομηχανικές δραστηριότητες, διοχετεύτηκαν στην κατανάλωση χωρίς κανένα αναπτυξιακό αποτέλεσμα.

Φυσικά με την ανοχή των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, που ξέρουν να κάνουν τα στραβά μάτια όταν πρόκειται να διεκδικήσουν και να πάρουν ευρωπαϊκό χρήμα.

Με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, έξι χρόνια τώρα χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Απέτυχε να κατευθύνει την αναπτυξιακή δράση της οικονομίας στο πως θα οργανωθεί καλύτερα η αγροτική παραγωγή και η βιομηχανία τροφίμων.

Για πολλά χρόνια αυτό που συνέβαινε στον ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν αποτελούσε την εξαίρεση στη λειτουργία του κράτους, αλλά ήταν ο κανόνας της κακοδιοίκησης και της διαφθοράς στη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Δεν φτάσαμε τυχαία στη χρεοκοπία το 2010, ούτε φυσικά για τα δικά μας ελλείμματα στην οργάνωση του κράτους και της οικονομίας φταίνε οι κακοί ξένοι. Οι πολυμήχανοι Έλληνες είναι ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο.

Για να μην είμαστε άδικοι θα συμφωνήσουμε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε από τη χρεοκοπία μέχρι σήμερα, πολλά πράγματα βελτιώθηκαν στη λειτουργία του κράτους, αλλά τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα για πολλούς που αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν νοοτροπίες και αντιλήψεις για τη διαχείριση των χρηματων.

Χρήστος Αλεξανδρής