Περιμένοντας ένα θαύμα! (Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής)

Η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα με αφορμή την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για έκτακτη φορολόγηση στα υπερκέρδη των τραπεζών. 

Η κυβέρνηση διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού απέρριψε την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης προφανώς γιατί πιστεύει ότι αδίστακτοι και άπληστοι κερδοσκόποι υπάρχουν μόνο στα σούπερ μάρκετ και στις λαϊκές και όχι σε ένα τραπεζικό σύστημα που διατηρεί ένα από τα πιο ληστρικά συστήματα δανεισμού της οικονομίας στην Ευρώπη.

Δεν ξέρω αν έχει δίκιο  η αντιπολίτευση που προτείνει να μπει  έκτακτος φόρος στα υπερκέρδη των τραπεζών και πόσο ρεαλιστική είναι τελικά αυτή η πρόταση που καταθέτει. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι αυτός που μίλησε πρώτος για φορολόγηση υπερκερδών με την απειλή ότι δεν θα επιτρέψουμε η Ελλάδα να γίνει μπανανία είναι αυτός που σήμερα απορρίπτει την πρόταση της αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με το δικό τους αφήγημα τα νοικοκυριά στην Ελλάδα είναι θύματα άπληστων και αδίστακτων κερδοσκόπων.

Ο πιθανότερος λόγος που η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι γιατί δεν θέλει να στείλει ένα λάθος μήνυμα στις αγορές τώρα που η οικονομία πάει καλά και αναπτύσσεται με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε ολόκληρη την Ευρώπη. 

Το καταλαβαίνουμε. Όμως και τότε που η οικονομία πήγαινε χάλια, οι τράπεζες φόρτωσαν τις ζημιές στον ελληνικό λαό, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος. Στο όνομα της διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, οι τράπεζες ''επιβραβεύτηκαν'' για τη συμβολή τους στην χρεοκοπία με τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις.

Σήμερα η οικονομία πάει καλά αλλά η ανάπτυξη παραμένει αναιμική με την οικονομία των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στενάζει από τον πληθωρισμό των τροφίμων, το υπέρογκο κόστος της ενέργειας και τα πανάκριβα ενοίκια.

Θα συμφωνήσουμε ότι ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος είναι να στηρίζει την οικονομία της χώρας, διότι όπως συνηθίζουν να λένε οι οικονομολόγοι χωρίς τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει καμία οικονομία.

Το ζήσαμε αυτό το 2015 όταν εξαιτίας μιας περήφανης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές, αυτό που καταφέραμε τελικά ήταν να κλείσουν οι τράπεζες και να στεγνώσει από ρευστότητα η οικονομία. Οφείλουμε όμως να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Και να αναγνωρίσουμε ότι χωρίς μια ζωντανή ακμάζουσα και παραγωγική οικονομία δεν υφίσταται και τραπεζικό σύστημα. Αυτά τα δύο πάνε μαζί, δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις.

Δυστυχώς όπως αποδείχτηκε στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας, το τραπεζικό σύστημα λειτούργησε εντελώς αντιαναπτυξιακά και αντιπαραγωγικά πριν την κρίση.

Αντί να στηρίξει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έκανε το εντελώς αντίθετο. Στήριξε με όλες του τις δυνάμεις μια καταναλωτική ευμάρεια άνευ προηγουμένου πλημμυρίζοντας την αγορά με...διακοποδάνεια  ! Έχει τεράστιες ευθύνες το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα για την φούσκα της ελληνικής οικονομίας που έσκασε το 2010 προκαλώντας σωρούς οικονομικών ερειπίων και μάζες απελπισμένων και καταχρεωμένων πολιτών.

Και όμως το πρώτο μνημόνιο δημιουργήθηκε για να σωθούν οι τράπεζες. Χρειάστηκαν τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις για να σταθούν στα πόδια τους. Αλλά μήπως μετά την κρίση και τα μνημόνια, οι τράπεζες θυμήθηκαν τον αναπτυξιακό τους ρόλο ; Πως αλήθεια στηρίζουν σήμερα την ελληνική οικονομία όταν έχουν αποκλείσει την πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ακόμη και από μικρά κεφάλαια κίνησης, διατηρώντας τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού στην Ευρώπη.

Όταν έχουν βαφτίσει όλους τους δανειολήπτες ''στρατηγικούς κακοπληρωτές'', κοινώς μπαταχτσήδες, αρνούμενοι συστηματικά να παράξουν την οποιαδήποτε διευκόλυνση σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά που δυσκολεύονται να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους; Και πως αντιδρά άραγε απέναντι σε αυτή την ανυπόφορη κατάσταση η κυβέρνηση που θέλει να ενισχύσει όπως διατείνεται τις επενδύσεις; Μήπως σήμερα που οι τράπεζες έχουν ξεφορτωθεί όλους τους ''σκελετούς από τις ντουλάπες'', λειτουργούν προς όφελος της πραγματικής οικονομίας, στηρίζοντας επενδυτικά σχέδια και παραγωγικές επενδύσεις και απλά εμείς δεν το έχουμε αντιληφθεί; Πληροφορούμαστε ότι το εμπορικό έλλειμμα της ελληνικής οικονομίας μεγαλώνει που σημαίνει ότι εξάγουμε πολύ λιγότερα αγαθά απο αυτά που εισάγουμε. Άραγε για το πρόβλημα αυτό ουδεμία ευθύνη φέρει το τραπεζικό σύστημα της χώρας;

Πληροφορούμαστε ότι  στην Ελλάδα έχουμε μηδενικά επιτόκια καταθέσεων και ληστρικά επιτόκια δανεισμού,αλλά δεν πρέπει να κάνουμε κάτι για να αλλάξει αυτό από φόβο μην προκαλέσουμε αναταραχή στην αγορά. Πληροφορούμαστε επίσης ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα υποχρεώνουν τους πολίτες να πληρώνουν τις υψηλότερες προμήθειες για κάθε τραπεζική συναλλαγή, αλλά και πάλι δεν πρέπει να ανησυχούμε γιατί στο μέλλον όλα θα βελτιωθούν. Η κυβέρνηση επιθυμεί η ελληνική οικονομία να τρέξει με μεγαλύτερες ταχύτητες, αλλά πιστεύει ότι αυτό μπορεί να συμβεί χωρίς να βγάλουμε τις αλυσίδες που κρατάνε τα πόδια της δεμένα ; Μοιάζουμε με τους ήρωες του Αλεξανδρινού ποιητή.

''Δειλοί μοιραίοι και άβουλοι,περιμένουμε  ένα  θαύμα''!

Πότε δηλαδή θα αρχίσουν να στηρίζουν οι Τράπεζες μια δυναμική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Xρήστος Αλεξανδρής

Δημοσιογράφος