ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος, Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓Χωρίς πρόλογο  η σημερινή στήλη που ίσως μερικές φορές να γίνεται και βαρετός, μπαίνει κατ’ ευθείαν σε επισημάνσεις, που κατά τη γνώμη της βρίσκονται στο ενδιαφέρον της επικαιρότητας.
✓Παίρνοντας αφορμή από πρόσφατες δηλώσεις κάποιων δήθεν προοδευτικών, που ατενίζουν τη ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας σύμφωνα με νέες θεωρίες και στηριζόμενοι στη θεαματική τεχνολογική εξέλιξη, αρνούνται την ύπαρξη κάποιας ανωτέρας δύναμης, που εμείς οι συντηρηρτικοί ονομάζουμε Θεό και λένε ότι όλα κινούνται γύρω από τη θεωρία της εξέλιξης κλπ., κλπ., η στήλη θα καταθέσει τις δικές της απόψεις όπως βγαίνουν διαχρονικά μέσα από την ίδια τη ζωή δια μέσου των αιώνων.

Ο Πλούταρχος από την αρχαία εποχή αναφέρει:

«Περιοδεύοντας θα συναντήσεις πόλεις ατείχιστες, αγράμματες, αβασίλευτες, ακατοίκητες…

Όμως άθεες και ανίερες (χωρίς κάποιο σύμβολο ιερό, ναό, βωμό, αφιέρωμα), ούτε θα δεις, ούτε θα συναντήσεις».

Στα αιώνια αυτά ερωτήματα, από όποια σκοπιά και αν θελήσει κανείς να τα ψάξει και να τα απαντήσει θα καταλήξει, ότι υπάρχει πάντα το θείον και η ενέργεια της ανωτέρας δύναμης που τον ονομάζουμε Θεό. Ο προβληματισμός βέβαια πάντα θα υπάρχει, από πού ήρθαμε, πού πάμε γιατί βρισκόμαστε εδώ και πώς από το ένα, στο πέρασμα του αέναου χρόνου, προήλθαν τα πολλά.

Στον τόπο μας η εξέλιξη της θρησκείας από τα Ομηρικά έπη, μέχρι τον 21ο αιώνα και από τους δώδεκα Θεούς του Ολύμπου, ως τους δώδεκα Αποστόλους του Χριστιανισμού, είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα. Ποτέ όμως στο ιστορικό μας γίγνεσθαι δεν υπήρξε αμφισβήτηση του Θείου, της ανώτερης δύναμης, που κυριαρχεί και διέπει την πορεία και την εξέλιξη των πάντων.

Από τη Μυθολογία και στην εν συνεχεία είσοδό μας στα ιστορικά δρώμενα, ποτέ δεν θα συναντήσει κανείς κενά διαστήματα κατά τα οποία οι άνθρωποι είχαν απαγκιστρωθεί από το Θείο, ανεξάρτητα βέβαια, πως σε κάθε εποχή δέχονταν ή υλοποιούσαν την ύπαρξη της υπέρτατης δύναμης.

Ο έχων αντιρρήσεις επ’ αυτών ας ξεφυλλίσει τα ιστορικά δρώμενα κάθε εποχής.

Θα πεισθεί αμέσως, ότι πάντα οδοιπορούσε στηριζόμενος σε κάποια ανώτερη δύναμη.

Για οικονομία χώρου ο γράφων αποφεύγει να αναφερθεί στα του περί Θείου κάθε εποχής.

Εκείνο που τελειώνοντας θα τονίσει είναι, ότι οι ανιστόρητοι ας δεχτούν, ότι το θείο εξουσιάζει και πάντα θα μας εξουσιάζει και ο αδύναμος άνθρωπος θα το επιζητά, σε κάθε φάση του βίου του. Αυτό μας το βεβαιώνουν οι τόσοι αιώνες ζωής στον πλανήτη μας.

✓Στον Αθηναϊκό τύπο δημοσιεύτηκε επί τη συμπληρώσει ενός χρόνου από την υπογραφή της διάταξης που προέβλεπε την αναστολή εργασίας σε όσους υγειονομικούς δεν προχωρούσαν στον εμβολιασμό τους, επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Υγείας αυτών, των σε αναστολή ευρισκομένων. Η επιστολή τους σε κάπως σκληρή γλώσσα. εξέφραζε την πλήρη αγανάκτησή τους.

Με όλο το σεβασμό προς την προσφορά σας, στο έργο που προσφέρετε στο κοινωνικό σύνολο και στον ανθρώπινο πόνο γενικώτερα, επιτρέψτε μου να έχω διαφορετική άποψη από αυτή που εκφράζετε στην επιστολή σας. Και εξηγούμαι:

Η χώρα μας βρέθηκε μπροστά στον κίνδυνο της πανδημίας απροετοίμαστη, όπως και η παγκόσμια κοινότητα. Κανείς δεν γνώριζε, πως πρέπει να αναχαιτιστεί αυτός ο αόρατος και λίαν επικίνδυνος εχθρός. Πανικοβλημένη η ανθρωπότητα προσπαθούσε να βρει τρόπο να αμυνθεί.

Και τα μόνα όπλα τα οποία προτάθηκαν με ταχύτατους ρυθμούς από τους ειδικούς, χωρίς να είναι βέβαια η αποτελεσματικότητά τους ήταν τα εμβόλια. Με αυτά τα όπλα παγκοσμίως άρχισαν να αμύνονται όλα τα κράτη του κόσμου.

Αυτά αναγκάστηκε να υιοθετήσει και η πατρίδα μας, ώστε να αντιμετωπίσει τον λίαν επικίνδυνο και άγνωστο εν πολλοίς εχθρό.

Και τα όπλα αυτά τα έδωσε στις ένοπλες δυνάμεις της, στους υγειονομικούς εν προκεινένου, να τα στρέψουν και να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον του εχθρού, αφού οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής θα λάβαιναν πρώτοι τα απαραίτητα μέτρα προστασία τους. Το μεγάλο ποσοστό των υγειονομικών (ένοπλων δυνάμεων) πειθάρχησε στις εντολές της ηγεσίας της πατρίδας μας. Ένα όμως αρκετά σεβαστό ποσοστό υγειονομικών, αντί με τα όπλα αυτά να αρχίσει αμέσως τη μάχη εναντίον του ύπουλου εχθρού τα έθεσε παραπόδας.

Αυτό σε περίπτωση πραγματικού πολέμου συνεπάγεται στρατοδικείο και ποινή θανάτου.

Σε τούτον βέβαια τον αγώνα δεν προβλέπονται τέτοιες κυρώσεις.

Το κράτος σας ανακάλεσε από την πρώτη γραμμή σας έβαλε στα μετόπισθεν, σας απήλλαξε των καθηκόντων σας μέχρι το τέλος της μάχης και μετά το τέλος αυτής, σίγουρα θα σας επαναφέρει στις θέσεις σας.

Μέχρι να τελειώσει η μάχη θα είστε εκτός υπηρεσίας μια και δεν συμμετέχετε σ’ αυτή και δεν προσφέρετε στον αγώνα, ενώ ο μεγάλος αριθμός των συναδέλφων σας είναι στην πρώτη γραμμή κινδυνεύοντας να υποστούν τις συνέπειες ή και να χάσουν και τη ζωή τους.

Μ’ όλο το σεβασμό επαναλαμβάνω στην προσφορά σας προς όλους μας, το κράτος καλώς σε έθεσε σε αναστολή μέχρι να λήξει αυτός ο απρόβλεπτος πόλεμος.

✓Κλείνει η σημερινή στήλη με αυτές τις επισημάνσεις ελπίζοντας, ότι κέντρισε κάποιο ενδιαφέρον, προβλημάτισε και δημιούργησε το έναυσμα για κάποιες καρποφόρες συζητήσεις.