ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Η στήλη ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ δίνει και πάλι την παρουσία της στις φιλόξενες σελίδες της εφημερίδας μας. Και τούτη τη φορά το κάνει με ιδιαίτερη ευχαρίστηση διότι αυτά που θα σχολιάσει κλείνουν στην πλευρά της ζυγαριάς που γράφει ΤΑ ΚΑΛΑ. Ας αφήσουμε παραπονούμενη την άλλη πλευρά που γράφει ΤΑ ΚΑΚΑ. Μακάρι να αργήσει η δική της σειρά.

✓ Ο γράφων λόγω απουσίας του δεν κατέστη δυνατόν να ευχηθεί διά ζώσης τον Μητροπολίτη μας Σεβασμιώτατο κ.κ. Συμεών στην ονομαστική του εορτή. Θα το πράξει όμως έστω και λίγο ετεροχρονισμένα διά μέσου τούτης της στήλης στην εφημερίδα μας.

Σεβασμιώτατε.

Θερμότατες ευχές για μακροημέρευση και υγεία. Η προσφορά σας στον τόπο μας και όχι μόνο στα εκκλησιαστικά δρώμενα αγγίζει το ζενίθ. Προσφέρετε έργο, εκτός από την τέλεια λειτουργία της Μητροπόλεώς μας, κοινωνικό, φιλανθρωπικό πολιτιστικό, έργο συμπαράστασης σε κάθε πολίτη που έχει ανάγκη, αλλά και γενικώτερα, ενισχύετε με κάθε μέσο την παράδοση και το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Μπροστάρης σε όλα έχετε το θάρρος να επαινείτε τα σωστά και να κατακρίνετε τα μη σωστά και βλαπτικά.

Για όλα αυτά που προσφέρετε ο λαός της Φθιώτιδας σας εκφράζει τις ευχαριστίες του. Ευχή και προσευχή μας ο Πανάγαθος να σας δίνει σωματική, ψυχική, πνευματική δύναμη. Προσωπική παράκληση να κάνετε και οικονομία δυνάμεων, διότι ο τόπος έχει ανάγκη από την παρουσία σας και την προσφορά σας όχι μόνο για το σήμερα αλλά για πολλά χρόνια. Τα ίδια είχα τονίσει και στο μακαριστό Μητροπολίτη μας Νικόλαο. Όταν όμως με συναντούσε μου έλεγε. Δεν ακολουθώ αυτά που με συμβούλεψες.

Εσείς όμως πρέπει να το πράττετε παρ’ ότι βέβαια είστε πολύ νέος ακόμη. Διότι θα το επαναλάβω σας θέλουμε γερό και δυνατό εσαεί.

Και πάλι δεχτείτε με τον προσήκοντα σεβασμό τις θερμότατες ευχές  μου.

✓ Στην κατάμεστη αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητηρίου της πόλης μας στην Πλατεία Ελευθερίας έγινε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του συμπολίτη μας μηχανικού, συγγραφέα, ζωγράφου, πολυτάλαντου πνευματικού ανθρώπου Θανάση Χριστοδούλου με τον τίτλο 75+++…  .

Δεν κάνω βιβλιοπαρουσίαση. Απλά καταθέτω ότι ο Θανάσης, μας εξέπληξε με το νέο του πνευματικό πόνημα. Είναι η προσωπική του Ιστορία από τότε που κατάλαβε τη ζωή μέχρι σήμερα που διάγει το 75^ο+++... .

Εκείνο που προκαλεί την έκπληξη του αναγνώστη, είναι ότι δεν είναι πεζό κείμενο που αναφέρεται στη ζωή του, αλλά όλη του η αφήγηση είναι σε ποιητική μορφή. 250 σελίδες και περισσότερες με μορφή ποιητικής αυτοβιογραφίας σε ποιητικό λόγο.

Μας ταξιδεύει από το χθες στο σήμερα και το λογοτεχνικό του αυτό πόνημα είναι και μία πολύτιμη πηγή σημαντικών πληροφοριών για τον τόπο μας πριν τα σβήσει η φθορά του χρόνου.

Ο Θανάσης Χριστοδούλου πέτυχε πολλά μα πολλά στη ζωή του που ίσως και ο ίδιος δεν τα ονειρεύτηκε, ούτε ίσως τα περίμενε. Στην ποιητική εξιστόρηση της ζωής του σε κάθε λέξη του, σε κάθε συλλαβή του, σε κάθε στίχο του γεμίζει το μυαλό του αναγνώστη με εικόνες παλιές, με χρώματα μιας άλλης εποχής που φτάνουν όμως ως το σήμερα. Δεν κάνω βιβλιοπαρουσίαση ανέφερα πιο πάνω. Σταματώ εδώ διότι κάτι έντονα με ωθεί να γράψω πολλά – πολλά.  

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε κάθε αναγνώστη, να το προμηθευτεί, να το διαβάσει. Πολλά θα πάρει, πολλά θα αντλήσει από τον πλούτο αυτών των σκέψεων, αυτών των συναισθημάτων και από τον ανηφορικό, αλλά τόσο καρποφόρο διάβα στη ζωή του συγγραφέα.

Θανάση. Είμαι ευτυχής που με συγκαταλέγεις στους φίλους σου, καλοτάξιδο το εξαιρετικό τούτο πόνημά σου και πολλά – πολλά ++++ στον αριθμό 75.

✓ Ο Σύλλογος συνταξιούχων του Δημοσίου πραγματοποίησε προ ημερών ημερήσια εκδρομή και επισκέφτηκε τη Βοιωτική γη με τα τόσα ενδιαφέροντα και τη σπουδαία της Ιστορική πορεία. Στο πρόγραμμα το οποίο και επακριβώς τηρήθηκε ήταν η προσκυνηματική επίσκεψη στον Όσιο Λουκά ένα από τα παλαιότερα και τα πιο σπουδαία μνημεία της Ορθοδοξίας μας, η επίσκεψη στο Δίστομο, στον τόπο του μαρτυρίου των κατοίκων του, από τη Γερμανική βαρβαρότητα και στο οποίο αναφωνήσαμε όχι πια πόλεμος, η εν συνεχεία επίσκεψη στην πόλη του Ορχομενού και το προσκύνημα στον ιστορικό ναό ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΚΡΙΤΟΥ, του οποίου σχεδόν όλοι αγνοούσαμε.

Με έκπληξη διαπιστώσαμε, ότι αυτός ο μικρός Ναός έχει πλούσιο θρησκευτικό και ιστορικό παρελθόν και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστή η σπουδαία θεολογική του ταυτότητα.

Αξίζει κανείς να τον επισκεφθεί, να προσκυνήσει και να γνωρίσει το ιστορικό τον οδοιπορικό. Στη συνέχεια τις μεσημβρινές ώρες φτάσαμε στην πόλη της Λιβαδειάς όπου και φάγαμε σε εστιατόριο της πόλης.

Εκείνο που παρετήρησε ο γράφων είναι ότι και στη Λιβαδειά συμβαίνει ότι και στην πόλη μας. Πλήθος καταστημάτων είναι κλειστά, με επακόλουθο το μαρασμό της πόλης όπως μας πληροφόρησαν.

Με μια διαφορά από την πόλη μας. Αρκετά πούλμαν εκδρομέων μπαίνουν στην πόλη, διασκορπίζονται οι εκδρομείς και δίνουν κάποια ζωή και ίσως βοηθούν και την οικονομία της. ενώ στην πόλη μας, όλες οι πύλες της είναι κλειστές και αδυνατεί να εισέλθει και να σταθμεύσει τουριστικό λεωφορείο.

Αυτά τα λίγα, απλά απλοϊκά από την ημερήσια εξόρμηση των συνταξιούχων του Δημοσίου.

Κάτι είδαν οι συνάδελφοι συνταξιούχοι, κάτι άκουσαν, κάτι γεύτηκαν, κάτι τους ευχαρίστησε και ξέφυγαν έστω και λίγο από την μονοτονία του καθημερινού.

✓ Και κάτι πληροφοριακό και ας μη θεωρηθεί σημείο αυτοπροβολής, μακριά απ’ εμού τέτοιες τάσεις, διότι άπτεται οικογενειακού δεσμού. Στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας πραγματοποιήθηκαν αγώνες Μαραθωνίου δρόμου με παγκόσμια συμμετοχή. Έλαβαν μέρος 8.000 δρομείς από όλον τον κόσμο και 40 Έλληνες.

Από τον τόπο μας συμμετέσχε ο συμπολίτης μας κτηνίατρος Κώστας Σπυρόπουλος ο οποίος είναι γυιός του γράφοντα. Και άλλη φορά είχα αναφερθεί σε συμμετοχή του σε αγώνες.

Τερμάτισε επιτυχώς διανύοντας 42,5 χιλιόμετρα, όπως και σε προηγούμενες διοργανώσεις των Αθηνών και της Βιέννης.

Αν και ασχολήθηκε έχοντας κάποια ηλικία με τους αγώνες αντοχής, χάρις στη μεγάλη του προσπάθεια και τη δυνατή θέλησή του κατάφερε αυτό που και εγώ όταν ξεκίνησε το θεωρούσα δυσκολότατο και γιατί όχι ακατόρθωτο. Η θέληση όμως και η πίστη σε κάτι μετακινεί και βουνά όπως συνηθίζεται να λέγεται. Και διά της στήλης του εύχομαι και νέες επιτυχίες.

✓ Ο σημερινός επίλογος μιμούμενος τον πρόλογο εκφράζει τη χαρά του διότι η σημερινή στήλη μόνο ΚΑΛΑ κατέγραψε και παρουσίασε. Και η ευχή του είναι, αυτό να επαναλαμβάνεται συνεχώς.