Στο ΚΚΕ είναι σίγουρο ότι απεχθάνονται τους όρους «προφίλ» και «ίματζ» αλλά γεγονός είναι εδώ και αρκετούς μήνες  η δημόσια εικόνα του Δημήτρη Κουτσούμπα,  χωρίς να χάσει σε σοβαρότητα είναι λιγότερο «αυστηρή» προς το μη εξοικειωμένο με την κομματική δραστηριότητα κοινό.  Τελευταίο παράδειγμαοι μαντινάδες που είπε  κατά την περιοδεία του στην Κρήτη, τις  οποίες έγραψε ο Δ. Περυσινάκης.    «Δέντρο κατοχρονίτικο και αιματοποτισμένο, σε θύελλες παντός καιρού είναι συνηθισμένο» απήγγειλε στην  ομιλία του στα Χανιά , ενώ στο Ρέθυμνο είπε «στον αιωνόβιο κορμό του ΚΚΕ γραμμένο, βρίσκεται τ’ αναστάσιμο λαέ μου πεπρωμένο»! Αλλά και στο Ηράκλειο, ο  ΓΓ του ΚΚΕ έκλεισε την ομιλία του με τη μαντινάδα «του κεφαλαίου κόμματα εγνώρισα σαράντα, μα ένα το κόμμα του λαού ήταν και θα ‘ναι πάντα».  Η αλλαγή πάντως στη διαχείριση της δημόσιας εικόνας του  είχε διαφανεί ήδη   από το ζεϊμπέκικο («Το τραγούδι της ξενιτιάς» του Μίκη Θεοδωράκη) που χόρεψε στο περσινό φεστιβάλ της ΚΝΕ.