Τσίπρας - Βενιζέλος - Χαρδούβελης στην διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών

Προσκλητήριο σε όλους τους κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς για μια νέα κοινωνική συμφωνία για την ανόρθωση της οικονομίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την επιστροφή στην ανάπτυξη απηύθυνε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την ομιλία του στην ετήσια διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών.

Ο κ. Τσίπρας αφού επιτέθηκε οξύτατα στην μνημονιακή πολιτική και την συγκυβέρνηση μίλησε για προκλητικό προεκλογικό εμπαιγμό αναφερόμενος στις «φοροελεφρύνσεις» που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός. Σύμφωνα άλλωστε με τον κ. Τσίπρα «αυτός ο προϋπολογισμός θα είναι η τελευταία άσκηση επί μνημονιακού χάρτου» και «όχι γιατί θα φύγει το μνημόνιο με την κυβέρνηση Σαμαρά αλλά γιατί θα φύγει η κυβέρνηση Σαμαρά». Χαρακτηρίζοντάς τον, «προϋπολογισμό των θαυμάτων», ο κ. Τσίπρας απέκλεισε ούτως ή άλλως το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί.

Πραγματοποιώντας ωστόσο ξεκάθαρα άνοιγμα προς τους παραγωγικούς φορείς, δήλωσε χαρακτηριστικά, «επιδιώκουμε μια νέα ισορροπία στις σχέσεις κράτους-αγοράς, στο πλαίσιο των τριών πυλώνων της οικονομίας: του ιδιωτικού τομέα, του δημόσιου τομέα και του τομέα της κοινωνικής οικονομίας».

Επ’ αυτού μάλιστα εμφανίστηκε υποστηρικτικός προς την επιχειρηματικότητα δηλώνοντας πως «ο καινοτόμος επιχειρηματίας που αναλαμβάνει κινδύνους και εκπληρώνει την κοινωνική του ευθύνη είναι σύμμαχος στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη και την ανασύνταξη της χώρας.»

Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Τσίπρας, έκανε λόγο για άρση των χιλιάδων μικρών και μεγάλων εμποδίων στην άσκηση της υγιούς παραγωγικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Πηγή:www.capital.gr

Γκίκας Χαρδούβελης

"Οι επαφές μου με τους Ευρωπαίους εταίρους με έχουν πείσει ότι όλοι θέλουν η Ελλάδα να πετύχει και για αυτό θα στηρίξουν την ελληνική κυβέρνηση. Αυτονόητα, η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύουν περαιτέρω τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας", τόνισε ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης μιλώντας στην Ετήσια Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών.

Ο κ. Χαρδούβελης αναφερόμενος στην οικονομική κατάσταση της χώρας επισήμανε χαρακτηριστικά ότι "λίγα μένουν να κάνουμε ακόμα για να ξαναστηριχθούμε στα δικά μας πόδια, που όχι απλά πρέπει να είναι και σκοπός όλων, αλλά είναι και ο μόνος δρόμος για την ανάκαμψη. Αυτή η τελευταία διαδρομή, τα τελευταία μέτρα, μπορούν να καθορίσουν τι θα συμβεί στο μέλλον".

Αναφερόμενος στις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΚΤ για παροχή ρευστότητας, είπε ότι μας βοηθούν και "έχει ξεκινήσει μια σειρά Στοχευμένων Πράξεων Μακροπρόθεσμης Αναχρηματοδότησης (TLTROs), Αγοράς Τιτλοποιημένων Δανείων (ABS), Καλυμμένων Ομολογιών. Όλα αυτά βοηθούν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τελικά βοηθούν και τις ελληνικές τράπεζες".

Επισήμανε ότι η εξάλειψη των διδύμων ελλειμμάτων του δημοσιονομικού και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών επιβεβαιώνουν ότι τα βασικά οικονομικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας είναι ισχυρά. Είμαι βέβαιος ότι μακροπρόθεσμα, οι προοπτικές ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο, πρόσθεσε.

Ακόμα ανέφερε ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα και τις ιδιωτικές επενδύσεις ενώ ένα καλύτερο θεσμικό περιβάλλον - διευκόλυνση του επιχειρείν, πιο αποτελεσματική δημόσια διοίκηση - θα προσθέσει στη δυναμική ανάπτυξης και στην αύξηση της ζήτησης για εξαγωγές, αυξάνοντας τελικά και τη συμβολή των καθαρών εξαγωγών στην ανάπτυξη.

Αναφερόμενος στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι υπάρχει η μείωση κατά 30% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης, και από φέτος των ασφαλιστικών εισφορών και η βελτίωση του πλαισίου ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Σε ό,τι αφορά τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, αποτελεί βασική μας προτεραιότητα η συνέχιση της διαδικασίας αποπληρωμής τους.

Εκτίμησε ότι ως το τέλος του 2014 θα έχουν διατεθεί στην αγορά 7,2 δισ. ευρώ για την εξόφληση υποχρεώσεων του Δημοσίου προς ιδιώτες. Ο υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι "η εντυπωσιακή πορεία βελτίωσης του οικονομικού κλίματος σε συνδυασμό με μια σειρά από αναβαθμίσεις, έχουν δώσει τη δυνατότητα και στο ελληνικό Δημόσιο να βγει στις αγορές, πολύ νωρίτερα από ό,τι όλοι περίμεναν".

Ευάγγελος Βενιζέλος

Οι επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί για δεκαετίες, οδηγώντας την Ελλάδα από τα μνημόνια και τις τρόικες στους κανονικούς, υφιστάμενους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας στη δεύτερη ετήσια οικονομική διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών. Ο κ. Βενιζέλος τόνισε την ανάγκη εθνικής συναίνεσης που, όπως υπογράμμισε, δεν υπάρχει, όπως και εργασιακής ειρήνης, εξαίροντας επ΄αυτού το κοινό κείμενο με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας.

Ο κ. Βενιζέλος εξαπέλυσε σκληρή επίθεση στην αντιπολίτευση, κάνοντας λόγο για αντιπαράθεση της κυβέρνησης, «δύναμης ευθύνης», με «ιδέες, αντιφάσεις, αβεβαιότητες και ανευθυνότητες», προειδοποιώντας ότι επιτεύγματα πέντε χρόνων μπορουν «να χαθούν σε πέντε μέρες». «Δεν υπάρχει μέλλον χωρίς επίγνωση και σωφροσύνη» είπε σχετικά, ενώ μίλησε για θετικό απολογισμό της στρατηγικής που εκπόνησε το ΠΑΣΟΚ και στην οποία προσχώρησε, όπως είπε, η ΝΔ και, επ΄ολίγον, η ΔΗΜΑΡ. Η στρατηγική αυτή, υποστήριξε ο κ. Βενιζέλος, απέδωσε το πλέονασμα, τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος και τη βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Ενώ με το PSI, η εξυπηρέτηση χρέους μειώθηκε κατά 60%, η μέση διάρκεια έπεσε στα 16,5 χρόνια και το επιτόκιο στο 2,1%.

Θέλουμε «απόλυτη προστασία καταθετών και απολύτως ευσταθείς τράπεζες» τόνισε επίσης ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε άλλο σημείο της ομιλίας του, εξηγώντας ότι δεν κατέστη εισέτι δυνατή η ολοκλήρωση ενός φορολογικού προγράμματος, λόγω των εκτάκτων και πιεστικών αναγκών που εμφανίσθηκαν την τελευταία πενταετία. Κατηγόρησε εξάλλου όσους μιλούν για διαγραφή χρέους και άλλες παρεμφερείς ιδέες, ότι «θέλουν να ξανακρεμάσουν τη χώρα στα μανταλάκια της διεθνούς ενημέρωσης».

Η συζήτηση στη Βουλή, υπογράμμισε ο κ. Βενιζέλος θα επιτρέψει τη συνολική παρουσίαση του ολοκληρωμένου σχέδιου εξόδου από την κρίση και το μνημόνιο. Τόσο η απόφαση για επιδίωξη ψήφου εμπιστοσύνης όσο και η αποσαφήνιση των ημερομηνιών εκλογής Προέδρου αποσκοπούν στο να αφαιρέσουν την πολιτική αβεβαιότητα που προκαλείται εξαιτίας θεσμικών και μικροκομματικών λόγων, είπε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που υποστήριξε ότι «δεν υπάρχει ευθύνη από την αντιπολίτευση».

Η πολιτική αβεβαιότητα, πρόσθεσε, υπονομεύει τη διαπραγμάτευση και την οριστική και ασφαλή έξοδο από την κρίση, ενώ επανέλαβε ότι το χρέος είναι βιώσιμο, όπως επιβεβαιώνει ανά εβδομάδα ο πλέον αρμόδιος, ως εκπρόσωπος των δανειστών, κ. Ρέγκλινγκ.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, Α.ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι

Σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνετε να απευθυνθώ στον επιχειρηματικό κόσμο, σ’ αυτό το κρίσιμο μεταίχμιο για τη χώρα. Η τετραετία των Μνημονίων έφτασε την οικονομία σε κατάσταση οριακή. Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης έχει αποτύχει. Προκάλεσε καταστροφή στην κοινωνία, καταστολή στην πραγματική οικονομία και διάλυση της εσωτερικής αγοράς. Σήμερα δεν έχει νόημα να επιχειρηματολογήσει κανείς για την ανάγκη να σταματήσουμε άμεσα το λάθος. Είναι νομίζω αυτονόητο. Αυτό που έχει νόημα είναι να αναζητούμε την έξοδο από την καταστροφή με την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση.

Γι’ αυτό και εμείς απευθύνουμε σε όλους τους κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς προσκλητήριο –το οποίο επαναλαμβάνουμε και σήμερα– για μια νέα κοινωνική συμφωνία για την ανόρθωση της οικονομίας, τη παραγωγική ανασυγκρότηση, την επιστροφή στην ανάπτυξη.

Κυρίες και Κύριοι,

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατέθεσε χθες στη Βουλή ένα σχέδιο προϋπολογισμού που συνεχίζει να υλοποιεί το Μνημόνιο και υμνεί τη λογική της εσωτερικής υποτίμησης και της καταστροφής της εσωτερικής αγοράς.

Μονιμοποιεί τις φοροεπιβαρύνσεις, όπως είναι η «έκτακτη» εισφορά αλληλεγγύης που υποτίθεται πως θα έληγε φέτος, το χαράτσι στα ακίνητα με τη μορφή του ΕΝΦΙΑ, και τη τεράστια αύξηση από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Που ενώ έχει αυξηθεί κατά 1471% από το Μάρτιο του 2011, η κυβέρνηση τον μειώνει μόλις κατά 30% και πανηγυρίζει. Πρόκειται για προκλητικό προεκλογικό εμπαιγμό. Αυτός ο προϋπολογισμός, όμως, θα είναι η τελευταία άσκηση επί μνημονιακού χάρτου. Όχι γιατί θα φύγει το Μνημόνιο με τη κυβέρνηση Σαμαρά. Αλλά γιατί σύντομα θα φύγει η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά.

Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο δεν παίζουν, απλώς, με τις λέξεις. Παίζουν με τον ελληνικό λαό.

Άλλωστε το Μνημόνιο δεν είναι ένας τίτλος. Είναι πολιτικές.

Είναι η εσωτερική νομοθεσία των αλλεπάλληλων περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις.

Είναι η διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

Είναι η καταστροφή της μεσαίας τάξης και η μεθοδευμένη ύφεση.

Και ο προϋπολογισμός για το 2015 είναι ακριβώς η εγγύηση του μνημονιακού καθεστώτος.

Είναι, όμως, και ένας προϋπολογισμός των θαυμάτων.

Γιατί με μειωμένο, για μία ακόμα χρονιά, το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων κατά €400 εκατ, στο ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο των €6,4 δις, υποτίθεται ότι θα επέλθει ανάπτυξη της τάξεως του 2,9% το 2015!

Όταν ο ΟΟΣΑ, μόλις τον περασμένο μήνα, αναθεώρησε προς τα κάτω, μόλις στο 1,1% την πρόβλεψη για την ανάπτυξη της Ευρωζώνης, λόγω επιδείνωσης των οικονομικών προοπτικών της.

Κυρίες και Κύριοι,

Εμείς, όμως, δεν είμαστε εδώ για να αντιπολιτευόμαστε το παρελθόν. Αλλά για να οργανώσουμε το μέλλον.

Και ανταποκρίθηκα στην ευγενική πρόσκλησή σας, κυρίως για να σας μιλήσω για το μέλλον του λαού και του τόπου μας.

Πριν από λίγες μέρες, στη Θεσσαλονίκη, αναλύσαμε τα συγκεκριμένα και κοστολογημένα μέτρα για την ανακούφιση της κοινωνίας και την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Η άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και η αποκατάσταση του δώρου των Χριστουγέννων ως 13η σύνταξη στους συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη έως €700 ευρώ.

Η αύξηση του κατώτατου μισθού στα €751.

Η επαναλειτουργία των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Η απασχόληση 300.000 ανέργων μέσω του εθνικού σχεδίου για την ανάκτηση της εργασίας.

Όλες αυτές οι παράλληλες παρεμβάσεις θα έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και θα διευκολύνουν την ανάκαμψή της.

Συνεπώς, δεν είναι ούτε παροχές ούτε επιστροφή στο πελατειακό κράτος του δικομματισμού.

Είναι πραγματικά οικονομικά κίνητρα για την ταχύτερη αποκατάσταση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και δυναμικής, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών της παρούσας συγκυρίας.

Στη Θεσσαλονίκη δεν παρουσιάσαμε προτάσεις. Αναλάβαμε δεσμεύσεις.

Και το ότι πρόκειται γαι δεσμεύσεις το αποδεικνύουμε στην πράξη.

Έχουμε καταθέσει ήδη δύο προτάσεις νόμου στη Βουλή, που θα είναι τα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά τις εκλογές.

Τα μέτρα αυτά εγγράφονται στη συνολική αντίληψή μας για τη λειτουργία της οικονομίας.

Επιδιώκουμε μια νέα ισορροπία στις σχέσεις κράτους-αγοράς, στο πλαίσιο των τριων πυλώνων της οικονομίας: του ιδιωτικού τομέα, του δημόσιου τομέα και του τομέα της κοινωνικής οικονομίας.

Το κράτος να προστατεύει τα δημόσια αγαθά και να λειτουργεί ως εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού και ως μοχλός ανάπτυξης.

Για αυτό και στη θέση του γραφειοκρατικού και πελατειακού δημοσίου, εμείς θέλουμε ένα δημόσιο ισχυρό και αποτελεσματικό στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών.

Στην εκπαίδευση, την έρευνα, το φάρμακο και την υγεία, τη διατροφική ασφάλεια, αλλά και στην ασφάλεια του πολίτη.

Θέλουμε, όμως και ένα κράτος που θα είναι αξιόπιστος ελεγκτικός μηχανισμός και αποτελεσματικός αρωγός του πραγματικού επενδυτή, του υγιούς επιχειρηματία Που θα διασφαλίζει ότι ο ιδιωτικός τομέας παράγει πλούτο για να καλύψει κοινωνικές ανάγκες, εντός του ισχύοντος δημοσιονομικού, εργασιακού και περιβαλλοντικού νομοθετικού πλαισίου.

Για εμάς, ο καινοτόμος επιχειρηματίας που αναλαμβάνει κινδύνους και εκπληρώνει την κοινωνική του ευθύνη, είναι σύμμαχος στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη και την ανασύνταξη της χώρας. Θα στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα και γι’ αυτό θα συγκρουστούμε με τη διαπλοκή. Με την ίδια αποφασιστικότητα θα σταθούμε απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς, ανομίας, λαθρεμπορίου και εκβιασμών. θα βάλουμε τη κόκκινη γραμμή της νομιμότητας ανάμεσα στην υγιή επιχειρηματικότητα και στη κρατικοδίαιτη διαπλοκή. Και εκεί θα μετρήσουμε φίλους και εχθρούς. Βέβαια η διαφθορά και η διαπλοκή είναι σα το ταγκό, θέλουν δύο.

Και το γραφειοκρατικό και δυσλειτουργικό δημόσιο, έχει τη δική του ευθύνη για αυτά τα φαινόμενα

Εμείς πιστεύουμε ότι το σημερινό δυσλειτουργικό και γραφειοκρατικό κράτος δεν είναι ατύχημα.

Είναι πολιτική επιλογή για την εξυπηρέτηση της διαπλοκής.

Είναι, παράλληλα, διοικητική προϋπόθεση για τη νόμιμη φοροαποφυγή.

Ο διοικητικός μηχανισμός έχει δομηθεί στην αδυναμία εκτέλεσης αποφάσεων.

Για παράδειγμα, το ΣΔΟΕ έχει επιβάλει πρόστιμα της τάξης των €60 δις και έχει εισπράξει μόλις €2,9 δις, ενώ ο μέσος χρόνος εκδίκασης μιας υπόθεσης είναι επτάμιση χρόνια.

Εμείς επιδιώκουμε ένα δημοκρατικό και αποκεντρωμένο κράτος των πολιτών, το οποίο, με τη διαρκή κοινωνική συμμετοχή, θα δημιουργεί χώρο για νέες μορφές παραγωγής, όπως ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας.

Ένα κράτος που θα προσδιορίζει τις στρατηγικές κατευθύνσεις της παραγωγικής ανασυγκρότησης και μεταστροφής της οικονομίας.

Έτσι, λοιπόν, θα ενθαρρύνουμε τη στροφή στη νεανική και κοινωνική επιχειρηματικότητα, που δεν θα είναι εξαρτημένες από τις κρατικές επιδοτήσεις αλλά θα βασίζονται στην καινοτομία, την πρωτοπορία, την καλή εξυπηρέτηση και τη σκληρή δουλειά.

Επειδή η νεανική και καινοτόμα επιχειρηματικότητα είναι προϊόν της έρευνας και της τεχνολογίας, το «οικοσύστημά» της δε μπορεί παρά να είναι τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια.

Είναι ένας χώρος όπου έχει ήδη συντελεστεί μεγάλης έκτασης κοινωνική επένδυση. Διαθέτουν υποδομές και συσσωρευμένη εμπειρία για την ανάπτυξη έρευνας και τεχνολογίας.

Πρέπει, όμως, να διαμορφώσουμε ένα νέο νομικό πλαίσιο που να τα θωρακίζει θεσμικά ως προς το προϊόν έρευνας και τεχνολογίας που παράγουν.

Παράλληλα, θα θεσμοθετήσουμε ισχυρά φορολογικά κίνητρα για τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων («start-up companies»).

Κυρίες και Κύριοι,

Είναι καίριας σημασίας η άρση των χιλιάδων μικρών και μεγάλων εμποδίων στην άσκηση της υγιούς παραγωγικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Σε τομείς και κλάδους όπου ως χώρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, υψηλής προστιθέμενης αξίας και εξωστρέφειας.

Σήμερα θα σας παρουσιάσω επιγραμματικά, ένα συμπαγές πλαίσιο που εμείς προτείνουμε για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής επένδυσης.

Πρόκειται για αλλαγές οι οποίες δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, αλλά παράγουν τεράστια πολλαπλασιαστικά οφέλη σε όλη την οικονομία.

Απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων.

α). Με ριζική, ουσιαστική απλοποίηση όλου του θεσμικού πλαισίου και των βημάτων για την αδειοδότηση επενδύσεων, καθώς και για την ίδρυση, αδειοδότηση και λειτουργία επιχειρήσεων, με τη λειτουργία στην πράξη – και όχι στα χαρτιά – «υπηρεσίας μιας στάσης» για όλες τις επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων των μικρομεσαίων («one-stop shop»).

β). Με έμφαση όχι μόνο στην απλοποίηση της ίδρυσης, αλλά και στη λειτουργία της επιχείρησης, που δυστυχώς σήμερα, όποτε συναλλάσσεται με το Δημόσιο, εμπλέκεται σε χρονοβόρες και πολλές φορές μη ουσιώδεις διαδικασίες.

Ø Με τη δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων (Κ.Ε.ΕΠ), στις 13 περιφέρειες, όχι μόνο ως φορείς ενημέρωσης, αλλά και ως φορείς ουσιαστικής διεκπεραίωσης, με κατάλληλο νομικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τη δυνατότητα να διεκπεραιώνουν γρήγορα τις διαδικασίες, με λογοδοσία.

Ø Με δημιουργία συμβουλευτικών υπηρεσιών στις δημόσιες υπηρεσίες με αδειοδοτικό χαρακτήρα, για την διεκπεραίωση επενδύσεων, θεμάτων αδειοδότησης, κτλ.

2. Θεσμοθέτηση απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος.

Η τομή που πρέπει να γίνει στο φορολογικό σύστημα είναι ριζική.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες αλλά και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις, δεν είναι τόσο η υψηλή φορολογία, όσο η αστάθεια και η αβεβαιότητα για το φορολογικό σύστημα που ισχύει και η οποία καθιστά αδύνατο οποιοδήποτε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.

α). Δεσμευόμαστε για ένα δίκαιο, απλό, σταθερό και διαφανές φορολογικό σύστημα για τουλάχιστον πέντε (5) έτη, το οποίο θα παρέχει κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις και θα επιτρέπει το μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό.

Φορολογούμε τα κέρδη και όχι την παραγωγή.

Με υψηλότερη φορολόγηση στα διανεμόμενα κέρδη και χαμηλότερη σε αυτά τα οποία αποθεματοποιούνται για να επενδυθούν στην πραγματική οικονομία.

Θέλω, όμως, να είμαι σήμερα ξεκάθαρος: όταν εμείς μιλάμε για δίκαιη φορολόγηση, το εννοούμε.

β). Προχωράμε, ταυτόχρονα, σε ουσιαστικό φορολογικό έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων με αποτελεσματικό έλεγχο των ενδοομιλικών συναλλαγών.

Η υπερτιμολόγηση από τις ενδοομιλικές συναλλαγές κυμαίνεται μεταξύ 15%-20% και η απώλεια φορολογικών εσόδων εκτιμάται σε €1-€1,2 δις ετησίως.

Το υφιστάμενο πλαίσιο για την τεκμηρίωση των ενδοομιλικών συναλλαγών πρέπει να ενισχυθεί με τη δημιουργία κατάλληλων μονάδων ελέγχου στο Υπουργείο Οικονομικών που θα διαθέτουν τεχνογνωσία και από την Γενική Γραμματεία Εμπορίου και από την Εισαγγελία Οικονομικού Εγκλήματος και την Επιτροπή Ανταγωνισμού.

3. Διοχέτευση πόρων στην πραγματική οικονομία.

α). Ίδρυση Δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας. Ενός βασικού κρίκου που λείπει από την ελληνική οικονομία και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Η δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα θα ενοποιήσει υφιστάμενους μηχανισμούς, όπως το ΕΤΕΑΝ, το Ταμείο Παρακαταθηκών Δανείων και να διευκολύνει την άντληση και διοχέτευση πόρων προς τη πραγματική οικονομία.

β). Παράκαμψη του τραπεζικού συστήματος στο οποίο «κολλάνε» σήμερα όλα τα εγγυοδοτικά προγράμματα, επειδή οι τράπεζες δεν χορηγούν νέα δάνεια.

Η παράκαμψη αυτή θα γίνει με τη δημιουργία ενός συστήματος διοχέτευσης εγγυήσεων ή εγγυητικών επιστολών μέσω οχημάτων ειδικού σκοπού και με την εγγύηση αξιόπιστου διεθνούς χρηματοπιστωτικού οργανισμού.

Τέτοιου είδους σχήματα θα παρέχουν απευθείας εγγυήσεις προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις - εξαγωγικές, του πρωτογενούς τομέα, υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας - οι οποίες, ενώ είναι δυναμικές και μπορούν να ανοιχθούν σε νέες αγορές, δεν έχουν πρόσβαση για στοιχειώδη τραπεζική χρηματοδότηση σε κεφάλαια κίνησης και επενδυτικά κεφάλαια.

γ). Δημιουργία Τράπεζας Ειδικού σκοπού για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αγρότες, αλλά και για τη χορήγηση μικροπιστώσεων προς άτομα και ομάδες που αποκλείονται ολοσχερώς από το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα, όπως άνεργοι, μετανάστες, ΑμΕΑ, κλπ.

δ). Δημιουργία δημόσιου ενδιάμεσου οργανισμού για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες.

Εντός του οργανισμού, συγκροτείται ξεχωριστός υποτομέας για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, η ρύθμιση των οποίων επείγει ως προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Τα κόκκινα δάνεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εμπίπτουν στη «νέα σεισάχθεια».

Διασπάται, δηλαδή, ένα δάνειο σε δύο μέρη: σ’ εκείνο που ο δανειολήπτης μπορεί να αποπληρώσει και στο μέρος που παγώνει για πέντε ή δέκα χρόνια, ανάλογα με την περίπτωση, χωρίς να διαγράφεται από το χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, έως ότου βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη. Και διαγράφονται οι τραπεζικές οφειλές που εμφανίζουν αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής.

4. Ρυθμίσεις για ενίσχυση ανταγωνισμού, καταπολέμηση καρτέλ και μείωση των τιμών.

α). Θεσμική και λειτουργική αναβάθμιση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

β). Υιοθέτηση νομοθεσίας για την αναγραφή καθαρών τιμών στα τιμολόγια πώλησης και περιορισμός της έκδοσης πιστωτικών σημειωμάτων και τιμολογίων παροχής υπηρεσιών.

Με αυτήν τη νομοθετική παρέμβαση, η τιμή μονάδος που συμφωνείται ανάμεσα στον προμηθευτή (πωλητή) και τον πελάτη του (έμπορο χονδρικής ή λιανικής), στο πλαίσιο μιας εμπορικής συμφωνίας-συναλλαγής, θα εμφανίζεται πλέον υποχρεωτικά στο τιμολόγιο πώλησης που εκδίδει ο προμηθευτής και θα ταυτίζεται με την αναγραφόμενη στο ίδιο τιμολόγιο, τελική καθαρή τιμή μονάδος (χωρίς ΦΠΑ).

Επιπρόσθετα, η αξία οποιωνδήποτε πρόσθετων ανταποδοτικών υπηρεσιών που παρέχονται από τον πελάτη στον προμηθευτή, θα ενσωματώνονται υποχρεωτικά στην αναγραφόμενη στο τιμολόγιο τιμή μονάδος.

Με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπίσουμε το βασικότερο πρόβλημα της αδυναμίας προσδιορισμού «καθαρών» τιμών χονδρικής, ενώ ταυτόχρονα θα απαγορεύσουμε οποιαδήποτε μετέπειτα μείωση της τιμής μονάδος, με την έκδοση πιστωτικών σημειωμάτων.

γ). Δημιουργία Παρατηρητηρίου Τιμών πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού, όπως είχε προτείνει και η ΓΣΕΒΒΕ, με ταυτόχρονη εξουσιοδότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της Υπηρεσίας Εποπτείας Αγοράς να παρεμβαίνουν αμελλητί στις περιπτώσεις όπου διαφαίνονται ύποπτες αποκλίσεις.

Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η χώρα μας αποτελεί την δεύτερη ακριβότερη στην Ευρώπη για μηχανολογικό εξοπλισμό, γεγονός που εμποδίζει τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών επιχειρήσεων και μειώνει την ανταγωνιστικότητά τους.

δ). Εντατικότεροι έλεγχοι στους τρόπους διαμόρφωσης των τιμών, με έμφαση στις ενδοομιλικές και τις τριγωνικές συναλλαγές, σε όλο το φάσμα της οικονομίας (μεταποίηση, εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμός).

Αυτό είναι πολύ σημαντικότερο και ουσιαστικότερο από την απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων.

5. Αναμόρφωση πτωχευτικού πλαισίου επιχειρήσεων.

Ουσιαστική και ριζική αναμόρφωση του πλαισίου που διέπει την διαδικασία πτώχευσης επιχειρήσεων.

Ζητούμενο είναι να φύγει η θηλιά που έχουν σήμερα χιλιάδες επιχειρήσεις και επαγγελματίες, οι οποίες, λόγω της κρίσης, αντικειμενικά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις συσσωρευμένες υποχρεώσεις τους. Το ζητούμενο δεν είναι η διαιώνιση του προβλήματος και η συσσώρευση χρεών, αλλά να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία εκεί που πραγματικά υπάρχουν προοπτικές βιωσιμότητας, με την εκπόνηση και εκτέλεση σχεδίων παραγωγικής αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων. Η αντιμετώπιση δεν θα πρέπει να περιοριστεί μόνο στις οφειλές των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, αλλά και προς το δημόσιο. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζουμε τη δυνατότητα δημιουργίας μηχανισμού εξυγίανσης και παραγωγικής αναδιάρθρωσης τέτοιων σημαντικών επιχειρηματικών μονάδων, που θα είναι προς όφελος όλων.

6. Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης.

Η χώρα μας κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις ως προς την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης στα διοικητικά δικαστήρια.

Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην προσπάθειά τους να επιλύσουν τις διαφορές τους δικαστικά, είναι σήμερα εγκλωβισμένες σε ένα σύστημα αργό, που παράγει κόστος.

Προωθούμε θεσμικές και λειτουργικές μεταρρυθμίσεις για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης με:

§ Τη δικαστική αποφόρτιση από ασήμαντες και μικρής κοινωνικής απαξίας υποθέσεις

§ Τη στελέχωση των δικαστηρίων με επαρκή αριθμό δικαστών και τη στήριξη του έργου τους με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή.

§ Τη διαμόρφωση αξιόπιστου θεσμικού πλαισίου εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για την επιτάχυνση των αναγκαίων λύσεων και την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.

Κυρίες και Κύριοι,

Αναφέρθηκα στο πλαίσιο διευκόλυνσης των επενδύσεων. Στα οικονομικά κίνητρα στο σκέλος της προσφοράς. Εκτός, όμως, από τα κίνητρα, χρειάζονται και οι μηχανισμοί κινητοποίησης των επενδύσεων, ώστε τελικά να πραγματοποιηθούν.

Συνοπτικά σας αναφέρω τους τέσσερις βασικούς μηχανισμούς κινητοποίησης επενδύσεων, στο πρόγραμμά μας:

Δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα, για την προώθηση αναπτυξιακών έργων για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας,

Αναθεώρηση του αναπτυξιακού νόμου, ώστε, αντί για οριζόντιες επιδοτήσεις επενδύσεων, να επιδοτούνται στοχευμένα παραγωγικές επενδύσεις, στο πλαίσιο του σχεδίου μας για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση.

Παροχή ρευστότητας, από το χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και από μη συμβατικά χρηματοδοτικά εργαλεία και

Δημόσιες επενδύσεις, ως ατμομηχανή για τον ιδιωτικό τομέα.

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλησα σήμερα να έχω μια ουσιαστική παρέμβαση στην ετήσια διάσκεψη της ένωσής σας. Σας παρουσίασα τους βασικούς άξονες του σχεδιασμού μας για την αναγκαία τόνωση της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής επένδυσης. Για να διαλύσουμε εκατέρωθεν τους μύθους και να μιλάμε συγκεκριμένα. Η χώρα και η οικονομία έχει ανάγκη από συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Όχι από ευχές. Σε ότι μας αφορά, ετοιμαζόμαστε να κυβερνήσουμε με σχέδιο, όχι για να επαναφέρουμε το χρεοκοπημένο παρελθόν, στο οποίο, έτσι κι αλλιώς, η Αριστερά δεν έχει συνεργήσει. Ούτε για να διαχειριστούμε το απωθητικό παρόν, αλλά για να δημιουργήσουμε ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Για αυτό το μέλλον.

Για την την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, επιδιώκουμε τη θεσμική συνεργασία όλων των κοινωνικών και παραγωγικών φορέων και επαγγελματικών οργανώσεων. Οι πόρτες μας θα είναι ανοιχτές σε όλους. Γιατί η Ελλάδα μας έχει ανάγκη όλους.

Ομιλία Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλου στο Συνέδριο της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών

«Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών, σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση, για την εισαγωγή σας και για την εμπεριστατωμένη έκθεση των προτάσεων της Ένωσής σας που σίγουρα θα τις αξιολογήσει και το Υπουργείο Οικονομικών αλλά και γενικότερα η κυβέρνηση.

Οι προτάσεις σας έχουν συγκεκριμένο και πρακτικό χαρακτήρα και αποτελούν τμήμα του κοινωνικού διαλόγου, του διαλόγου της κυβέρνησης με τους παραγωγικούς φορείς, με τους κοινωνικούς εταίρους, που θέλουμε να αποδίδει πρακτικά αποτελέσματα, καθώς στόχος μας είναι η σύναψη μιας πραγματικής εθνικής, παραγωγικής και αναπτυξιακής συμφωνίας χωρίς την οποία δε θα μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο της ανασυγκρότησης, της ανόρθωσης, θα έλεγα, για να χρησιμοποιήσω έναν ιστορικό όρο της ελληνικής οικονομίας. Για ανόρθωση μιλούσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στις αρχές του 20ου αιώνα.

Πρέπει να κινητοποιηθούν όλες οι παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και σίγουρα ο επιχειρηματικός κόσμος καλείται να παίξει καθοριστικό ρόλο γιατί χωρίς επιχειρηματικότητα, χωρίς ρίσκο, χωρίς την επιδίωξη του κέρδους δεν υπάρχει απασχόληση, δεν υπάρχει όχι απλώς κέρδος, αλλά ούτε κοινωνικός πλούτος.

Κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, κ. Γενικέ Γραμματέα, κύριε πρώην Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Πρέσβεις, κυρίες και κύριοι, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, πράγματι όπως είπε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών, όταν αποδέχθηκα την πρόσκληση να μιλήσω και φέτος στη Διάσκεψη που οργανώνετε, δεν είχαμε αποφασίσει να μετατρέψουμε την εβδομάδα αυτή, την πρώτη εβδομάδα της 3ης Συνόδου της Βουλής σε μια εβδομάδα πολιτικής έντασης με ουσιαστικό περιεχόμενο λόγω της πρότασης εμπιστοσύνης.

Πήραμε με τον Πρωθυπουργό την προηγούμενη εβδομάδα, δυο πιστεύω πολύ σημαντικές πολιτικές αποφάσεις που αφορούν, ευθέως, την οικονομία. Πήραμε πρώτον την απόφαση να ανακοινώσουμε δεσμευτικά, με ευθύτητα πως η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας θα ξεκινήσει το Φεβρουάριο, ένα μήνα πριν τη λήξη της θητείας του απερχομένου Προέδρου, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και η κοινοβουλευτική πρακτική και έτσι, δώσαμε ένα τέλος σε ανούσια και επιπόλαια σενάρια για επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων, για πρόωρες εκλογές, σενάρια που λειτουργούν αποσταθεροποιητικά και υπονομευτικά για την οικονομία της χώρας.

Δεύτερον, πήραμε την πρωτοβουλία να ζητήσουμε επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση όχι για να μετρήσουμε τους δεδομένους Βουλευτές της δεδηλωμένης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά γιατί η διαδικασία αυτή είναι η κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία που μας επιτρέπει επί τρεις ολόκληρες μέρες στη Βουλή να παρουσιάσουμε το τί έχει συμβεί, κυρίως όμως να παρουσιάσουμε το ολοκληρωμένο σχέδιο οριστικής εξόδου από την κρίση και το μνημόνιο, το ολοκληρωμένο σχέδιο αλλαγής σελίδας για τη χώρα.

Με άλλα λόγια, δίνουμε μια απάντηση στις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας, που είναι οι πολιτικές και θεσμικές. Η πολιτική σταθερότητα και ο σεβασμός της αρχής της συνέχειας του κράτους. Το πιο μεγάλο πρόβλημα που έχει αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία και ως πραγματική οικονομία και ως χρηματοοικονομική σφαίρα στις διεθνείς αγορές, είναι η πολιτική αβεβαιότητα που δημιουργείται σε σχέση με τη δυνατότητα ή μη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, σε σχέση με το χρόνο των εκλογών.

Ακόμη, για να μιλήσω καθαρά και οι έρευνες της κοινής γνώμης που δείχνουν έναν συγκεκριμένο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και αυτές λειτουργούν αποσταθεροποιητικά.

Γιατί δεν υπάρχει συναίνεση, δεν υπάρχει ευθύνη από την πλευρά της αντιπολίτευσης, όχι μόνο της αξιωματικής. Άρα, ο ελληνικός λαός πρέπει να ξέρει ότι αυτή η πολιτική αβεβαιότητα που δημιουργείται για λόγους θεσμικούς, επειδή συμπίπτει η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και για λόγους μικροκομματικούς, επειδή οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης προτάσσουν το κομματικό τους συμφέρον και θέλουν να επενδύσουν σε μια στρατηγική δήθεν εφόδου προς την εξουσία, αυτό λειτουργεί υπονομευτικά και για τη διαπραγμάτευση και για την οριστική και ασφαλή έξοδο της χώρας από την κρίση. Ιδίως τους μήνες αυτούς που πρέπει να κλείσουμε την αναθεώρηση που κάνουμε με την τρόικα, πρέπει να οριστικοποιήσουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κινηθούμε μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Πρέπει ν’ αποσαφηνίσουμε τη σχέση μας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, φιλικά, αλλά με τρόπο ωφέλιμο για τη χώρα και την Ευρωζώνη.

Και βεβαίως, πρέπει να επιβεβαιώσουμε τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους που την επιβεβαιώνει κάθε εβδομάδα ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, του ESM, ο κ. Klaus Regling, όχι επειδή συμφωνεί μαζί μου αλλά επειδή ξέρει την πραγματικότητα και τους αριθμούς, επειδή είναι ο πραγματικός δανειστής της χώρας και βεβαίως, πρέπει να δημιουργήσουμε το περιβάλλον ασφάλειας, αισιοδοξίας και προοπτικής που απαιτείται.

Προσέξτε, εδώ υπάρχει ένα πολύ καθαρό δίλημμα. Η κυβέρνηση, οι δυνάμεις της ευθύνης, εμφανιζόμαστε με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου με αρχή, μέση και τέλος, που θέλουμε να μετατραπεί και θα μετατραπεί πριν την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου, σε συμφωνία εξόδου ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους της.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν ιδέες, αντιφάσεις, αβεβαιότητες, ανευθυνότητες. Πολλοί πιστεύουν ότι ξεπεράσαμε την κρίση άρα μπορούμε να δοκιμάσουμε και αβεβαιότητες.

Πέντε χρόνια προσπάθειας, πέντε χρόνια σκληρών θυσιών μπορούν να καταστραφούν σε πέντε μέρες. Αρκούν πέντε μέρες, για να οδηγηθούμε στο σημείο το οποίο ήμαστε το 2009. Στα πρωτογενή ελλείμματα, στην αναξιοπιστία, στην έλλειψη προοπτικής, στην καταρράκωση της ανταγωνιστικότητας.

Δεν υπάρχει μέλλον χωρίς ελπίδα και προοπτική. Δεν υπάρχει όμως και μέλλον χωρίς επίγνωση και σωφροσύνη. Και αυτό είναι κάτι που θα το σταθμίσει με το ένστικτό του ο ελληνικός λαός. Εκτός από τις πολιτικές και θεσμικές προϋποθέσεις, για την ανασυγκρότηση, έχουν τεράστια σημασία, βέβαια, οι δημοσιονομικές προϋποθέσεις.

Δεν πετύχαμε τυχαία με εντυπωσιακό τρόπο τους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας. Αυτό έγινε επειδή ο λαός υπεβλήθη σε θυσίες αλλά και γιατί κάποιοι, εμείς δηλαδή, αναλάβαμε ένα τεράστιο δυσανάλογο, άδικο πολιτικό κόστος.

Έχει κανείς λόγο να υφίσταται κριτική; Να είναι αντιδημοφιιλής, να είναι αντιπαθής, να δέχεται συνεχώς πιέσεις, λοιδορίες, ύβρεις, προπηλακισμούς; Γιατί; Πόσο δύσκολο είναι να είναι κανείς ευχάριστος δημαγωγός, λαϊκιστής; Πόσο δύσκολο είναι κανείς να υποσχεθεί το αδύνατο, να επαναλάβει πρακτικές του παρελθόντος;

Πόσο δύσκολο ήταν να πάω κι εγώ στη ΔΕΘ, πριν λίγες εβδομάδες και να υποσχεθώ παροχές 20 δισεκατομμυρίων; Ή ο Πρωθυπουργός; Και δεν έχει γίνει αυτό άπειρες φορές στο παρελθόν; Έχει γίνει. Μα δε βάλαμε μυαλό; Έπρεπε να περιμένουμε την αξιωματική αντιπολίτευση να πάει και να υποσχεθεί παροχές 20 δισεκατομμυρίων;

Λέει όχι, δεν είναι 20, είναι 10. Εντάξει, 10. Εγώ σας λέω γιατί 10, γιατί 20 και όχι 30; Γιατί να μην πάμε ξανά στο πρωτογενές έλλειμμα του 2009 που ήταν ένα πρωτογενές έλλειμμα 12,5% του ΑΕΠ; Όλα μπορούν να γίνουν με πολύ μεγάλη ευκολία. Έχει λοιπόν σημασία η επιλογή που κάναμε, την επιλογή που κάναμε να τη στηρίξει ο ελληνικός λαός.

Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει έρθει στην εξουσία από μόνη της, χαιρετώντας τη σημαία. Ήρθε επειδή την ψήφισε ο ελληνικός λαός, εν γνώσει των συνεπειών του νόμου το 2012, δυο φορές, υπό σκληρές συνθήκες. Ο ελληνικός λαός με μεγάλη πλειοψηφία, πλειοψηφία που φτάνει το 48% αθροιστικά, ψήφισε αυτή την εθνική στρατηγική.

Και αυτή η εθνική στρατηγική που ήταν, θα μου επιτρέψετε να πω, η δική μας μοναχική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, στην οποία προσχώρησαν, μετά και η Νέα Δημοκρατία, η ΔΗΜΑΡ για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα.

Αυτή η στρατηγική είναι που απέδωσε το πρωτογενές πλεόνασμα του 2,9% για το 2015, το δημοσιονομικό έλλειμμα που είναι λιγότερο από 1%, όταν ο ευρωπαϊκός στόχος όπως ξέρετε του Συμφώνου Σταθερότητας είναι 3% και γύρω από αυτόν γίνεται η μεγάλη φασαρία τώρα με χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά δεν είναι μόνο το δημοσιονομικό έλλειμμα, το πρωτογενές πλεόνασμα πλέον.

Είναι και ο άλλος πυλώνας του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Η θεραπεία του οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ύφεση αλλά πάντως είναι ένα γεγονός ότι από ένα ελλειμματικό ισοζύγιο, με ύψος ελλείμματος 15%, έχουμε φτάσει τώρα σε ένα πλεονασματικό ισοζύγιο και αυτό μας επιτρέπει να δουλέψουμε πάνω στους νέους τρόπους ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής πραγματικής οικονομίας.

Άρα, πίσω από όλα αυτά υπάρχει η μεγάλη κίνηση του PSI, του δραστικού κουρέματος του χρέους, της ακόμη πιο δραστικής αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους.

Είπα σε μια συνέντευξή μου την Κυριακή, όταν εμείς γυρίζαμε, αυτοί πήγαιναν. Διότι ζητάμε πράγματα που έχουν γίνει. Και το κούρεμα έγινε. Και το πάγωμα με περίοδο χάριτος έγινε. Και η μεγάλη επέκταση έγινε. Έχουμε αυτή τη στιγμή εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους μικρότερη, περίπου 60% απ’ ό,τι πριν το κούρεμα, σε ετήσια βάση. Αυτό επιτρέπει να αλλάξουν τα δεδομένα και στο πρωτογενές αλλά και στο δημοσιονομικό έλλειμμα.

Έχουμε μέση διάρκεια 16,5 χρόνια, 2,5 φορές μεγαλύτερη απ’ ό,τι η μέση ευρωπαϊκή, έχουμε εντυπωσιακά χαμηλά επιτόκια, το μέσο επιτόκιο είναι 2,1% και βεβαίως έχουμε όσο γίνεται πιο καλά τακτοποιημένες λήξεις, έχουμε ένα χρέος εξυπηρετήσιμο και βιώσιμο για 10 χρόνια τουλάχιστον λέει ο κ. Regling, αλλά σε 10 χρόνια έχουν αλλάξει τα δεδομένα όλης της πραγματικής οικονομίας, έχει αλλάξει ο παρανομαστής του κλάσματος, έχει αλλάξει το ΑΕΠ, έχει αλλάξει ο ρυθμός ανάπτυξης, άρα η γεωμετρική εξέλιξη του χρέους.

Όσοι μιλάνε, άλλοτε για μονομερείς ενέργειες, άλλοτε για πάγωμα, άλλοτε χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι εννοούν, θέλουν να ξανακρεμάσουν τη χώρα στα μανταλάκια των διεθνών μέσων ενημέρωσης, τη στιγμή που η χώρα έχει γίνει, με πολύ ικανοποιητικούς όρους, δεκτή πίσω στις διεθνείς αγορές.

Έχει, λοιπόν, πολύ μεγάλη σημασία να πιστέψουμε σε αυτό, έχει πολύ μεγάλη σημασία να πιστέψουμε σε ένα, εθνικής ιδιοκτησίας, σχέδιο διαρθρωτικών αλλαγών και, βέβαια, η επιστροφή στην κανονικότητα του κράτους μέλους της Ευρωζώνης δεν είναι επιστροφή στο παρελθόν, είναι επιστροφή στο μέλλον. Γιατί σημαίνει πολλά.

Σημαίνει ότι είσαι ξανά ισότιμος μέσα στην Ευρώπη. Και αυτό θα γίνει χωρίς πρόσθετους φόρους, με σταδιακές φορολογικές ελαφρύνσεις, χωρίς μείωση συντάξεων, χωρίς μείωση μισθών.

Ξέρω ότι δε μπορέσαμε να κάνουμε ένα ολοκληρωμένο φορολογικό σύστημα τα τελευταία πέντε χρόνια, γιατί υπήρχαν πιεστικές ανάγκες, τρέχαμε να καλύψουμε ταμειακές ανάγκες, επιτακτικούς δημοσιονομικούς στόχους.

Έπρεπε να κάνουμε ταυτόχρονα διαρθρωτικές αλλαγές, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, ταυτόχρονα να στηρίξουμε τις επιχειρήσεις, να καλύψουμε τους ταμειακούς στόχους και να συζητάμε και για ένα ολοκληρωμένο φορολογικό σύστημα. Δεν είναι εύκολο αυτό.

Υπάρχουν μέτρα έκτακτα, υπάρχουν μέτρα προσωρινά, υπάρχουν μέτρα αντιφατικά, υπάρχουν μέτρα τα οποία έχουν αποδειχθεί εσφαλμένα. Έπρεπε να περάσουμε δια πυρός και σιδήρου για να φτάσουμε στο στόχο μας. Τώρα μπορούμε να κάνουμε διορθώσεις.

Είχαμε συμφωνήσει να επιβάλλουμε έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις, 2% και δεν την επιβάλλαμε. Οδηγούμαστε σε ελάφρυνση του μισθολογικού κόστους και του άμεσου και του έμμεσου.

Και, βεβαίως, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πρέπει να ξαναδούμε και την αναπτυξιακή και την κοινωνική διάσταση του φορολογικού μας συστήματος, μέσα από τη λογική των ελαφρύνσεων και των εκλογικεύσεων.

Αλλά βλέπετε ότι και ο ΦΠΑ στην εστίαση έμεινε στο 13% και ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης μειώθηκε και η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης μειώνεται στο σημαντικό ποσοστό του 30%. Και είμαστε τώρα στην κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης.

Θα έχουμε την ευκαιρία να προχωρήσουμε πολύ πιο γρήγορα και να συζητήσουμε πολύ πιο άνετα όλες τις προτάσεις που ο κοινωνικός διάλογος θέτει πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως έκανε πριν από λίγο και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών.

Υπάρχουν οι προϋποθέσεις, οι χρηματοοικονομικές της πιστωτικής επέκτασης και της ρευστότητας, μα το τραπεζικό σύστημα έπρεπε να επιβιώσει. Πώς επιβίωσε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα; Πώς η χώρα έχει τέσσερις μεγάλες συστημικές Τράπεζες, οι οποίες αυτή τη στιγμή μπορούν να λειτουργήσουν ως πυλώνας της ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας; Προστατεύσαμε τις Τράπεζες, δεν προστατεύσαμε τους τραπεζίτες. Εθίγησαν βαρύτατα οι παλαιοί μέτοχοι. Πλήρωσαν κόστος.

Και βεβαίως έχει πολύ μεγάλη σημασία να ολοκληρωθούν τώρα τα stress tests, να νοιώσουν οι τράπεζες ασφαλείς, που είναι ασφαλείς, για να μπορέσουν με μεγαλύτερη άνεση να προχωρήσουν στην επαφή τους με την πραγματική οικονομία, στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, στην πραγματική πιστωτική επέκταση και όχι απλά στην αναχρηματοδότηση παλαιών δανείων.

Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να αξιοποιηθούν από κοινού με τα τραπεζικά εργαλεία και τα μη τραπεζικά χρηματοδοτικά εργαλεία, το ΕΣΠΑ, η ΚΑΠ, το νέο ινστιτούτο για την ανάπτυξη και αυτό βεβαίως συνδέεται και με τη ρύθμιση των ασφαλιστικών και φορολογικών υποχρεώσεων, τις μειώσεις προστίμων και προσαυξήσεων, τη δοσοποίηση, ώστε να υπάρχει πραγματική δυνατότητα καταβολής.

Και βέβαια καλωσορίζω και τον Υπουργό Ανάπτυξης. Η προσπάθεια που γίνεται για τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, κατ΄ αρχήν τα επιχειρηματικά και στη συνέχεια θα δούμε και τα στεγαστικά, είναι πάρα πολύ μεγάλη κι εκεί πια η παρέμβαση, είναι μια παρέμβαση, λυτρωτική για την πραγματική οικονομία, για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, αλλά και για μεσαίες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις.

Η παρέμβαση είναι ριζοσπαστική, θα ολοκληρωθεί, θα παρουσιαστεί, θα εφαρμοστεί, πρόκειται για μία τεράστια ανακούφιση, αλλά με ένα τραπεζικό σύστημα που αντέχει, που δεν θίγεται από αυτό από πλευράς κεφαλαιακής επάρκειας, ενώ η πραγματική οικονομία ωφελείται.

Δεν πρέπει να επιβαρυνθεί ο καταθέτης, δεν πρέπει να επιβαρυνθεί ο φορολογούμενος και πρέπει να διευκολυνθεί ο οφειλέτης, χωρίς να θιγεί η ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος. Δείτε πόσο δύσκολη είναι η εξίσωση, γιατί κάποιος πληρώνει στο τέλος.

Άρα θέλουμε έναν απόλυτα προστατευμένο καταθέτη, θέλουμε έναν φορολογούμενο Έλληνα που δεν επιβαρύνεται, λόγω του τραπεζικού συστήματος, θέλουμε τράπεζες, οι οποίες είναι απολύτως ευσταθείς και θέλουμε και οι επιχειρήσεις να αναπνεύσουν και να ξανανέβουν, που το πετυχαίνουν με το μοντέλο που έχουμε ετοιμάσει.

Και βέβαια αλλάζει το επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον. Δεν εξαρτάται αυτό μόνο από τη νομοθεσία ή από την Κυβέρνηση. Χρειάζεται πολύ πιο ουσιαστική συμβολή της δικαιοσύνης, της δημόσιας διοίκησης, της υπηρεσιακής δημόσιας διοίκησης, της Αυτοδιοίκησης, των τοπικών κοινωνιών. Γιατί ασφάλεια δικαίου δεν μπορεί να προσφέρει μόνο η Κυβέρνηση, πρέπει να συμπράξουν κι άλλοι.

Και βέβαια υπάρχει η ευθύνη του επιχειρηματικού κόσμου, η ευθύνη του συντελεστή που λέγεται κεφάλαιο. Εμείς έχουμε μειώσει το κόστος εργασίας, ξέρουμε ότι υπάρχει υψηλό κόστος χρήματος, υψηλό κόστος ενέργειας, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο θέμα στην Ελλάδα που λέγεται παραγωγικότητα του κεφαλαίου. Εάν δεν αυξηθεί η παραγωγικότητα του κεφαλαίου με καινοτομίες, οι οποίες καινοτομίες μπορεί να είναι από κάτι τεχνολογικά σύνθετο μέχρι κάτι οργανωτικά πάρα πολύ απλό, δε θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε τη θέση μας μέσα στον ευρωπαϊκό και το διεθνή ανταγωνισμό.

Άρα έχει πολύ μεγάλη σημασία η ευθύνη του επιχειρηματικού κόσμου από την άποψη αυτή και έχει και πολύ μεγάλη σημασία αυτό για την απασχόληση και για τα κοιτάσματα απασχόλησης και η ρήτρα απασχόλησης είναι για μας κάτι εξαιρετικά σημαντικό.

Άρα οι επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας πρέπει να νοιώθουν ότι έχουν στήριξη και υπάρχουν ολόκληροι τομείς, οι οποίοι είναι τομείς εντάσεως εργασίας με κορυφαίο βέβαια τον τουρισμό στην Ελλάδα και αυτό αφορά όλες τις τομεακές πολιτικές, στο μέτρο που μπορούμε να τις αναπτύσσουμε και τις αναπτύσσουμε.

Είχα πει ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις ευρωεκλογές, ότι μπορούν να δημιουργηθούν 640 χιλιάδες θέσεις εργασίας τα επόμενα πέντε χρόνια και η Διεύθυνση Μελετών της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος παρουσίασε τη δυνατότητα να δημιουργηθούν 720 χιλιάδες θέσεις εργασίας, για να δείτε ότι λέμε πράγματα τα οποία είναι συγκεκριμένα και συγκρατημένα.

Υπάρχουν κοιτάσματα απασχόλησης και θα αλλάξει η εικόνα με γεωμετρικό ρυθμό, αρκεί να προχωρήσουμε σε αυτά που λέω, με πρώτες προϋποθέσεις τις πολιτικές, στις οποίες αναφέρθηκα. Ο πρωτογενής τομέας έχει τεράστιες δυνατότητες, η ενέργεια, τα έξυπνα κτίρια, οι υποδομές.

Ήδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συναινεί στις εμπροσθοβαρείς πρωτοβουλίες και ενέργειες σε σχέση με το νέο ΕΣΠΑ, ώστε να μην υπάρχει κανένα κενό και βεβαίως αυτό αφορά και τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων.

Αλλά χρειαζόμαστε εργασιακή ειρήνη και είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι πήγαν εργοδότες, εργαζόμενοι, Υπουργείο στον ILO και είχαμε το κείμενο συμφωνίας που είχαμε στη Γενεύη, πριν από λίγες μέρες, για τις εργασιακές σχέσεις. Και βέβαια μεγάλη φροντίδα για την κοινωνική συνοχή και τη στήριξη των ευπαθών ομάδων, μέσα από το κοινωνικό μέρισμα και το ελάχιστο εισόδημα.

Υπάρχει λοιπόν το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και διαρθρωτικών αλλαγών για ένα κοινωνικό κράτος, έχουμε εθνικό χρονοδιάγραμμα, έχουμε εθνική ιδιοκτησία των διαρθρωτικών αλλαγών, χρειαζόμαστε εθνική συναίνεση, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή σε πολιτικό επίπεδο, αλλά δεν υπάρχει και ως κλίμα στον δημόσιο διάλογο και αυτή η εθνική παραγωγική συμφωνία, για την οποία σας μίλησα προηγουμένως και της οποίας πρέπει να είστε μέρος.

Έτσι, θα πάμε στην έξοδο από το μνημόνιο και από την τρόικα και σε μία μετά το πρόγραμμα περίοδο που δε θα είναι πρόγραμμα με μνημόνιο και τρόικα, αλλά θα είναι βασισμένο πάνω στους υφιστάμενους ευρωπαϊκούς θεσμούς και μηχανισμούς.

Αυτό η χώρα μπορεί να το πετύχει και θα το πετύχει τους επόμενους μήνες, οι οποίοι είναι καθοριστικοί για την επόμενη δεκαετία, για τη δεκαετία που θα ξαναφέρει την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει και στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Σας ευχαριστώ.»

Ομιλία του Υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, στη 2η Ετήσια Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών

Κυρίες και κύριοι,

Η Ελλάδα έχει επιτύχει ένα τιτάνιο έργο, χάρη στις τεράστιες θυσίες του λαού, τις προσπάθειες της κυβέρνησης αλλά και με την αλληλεγγύη των εταίρων μας στην Ευρωζώνη.

Όπως έχω ξαναπεί, λίγα μένουν να κάνουμε ακόμα για να ξαναστηριχθούμε στα δικά μας πόδια, που όχι απλά πρέπει να είναι και σκοπός όλων, αλλά είναι και ο μόνος δρόμος για την ανάκαμψη. Αυτή η τελευταία διαδρομή, τα τελευταία μέτρα, μπορούν να καθορίσουν τι θα συμβεί στο μέλλον.

Έχουμε διανύσει πολύ δρόμο από το 2009 σε πολλά μέτωπα και καλό είναι αυτά να τα θυμόμαστε, αφού αποτελούν επιτεύγματα του ελληνικού λαού πάνω από όλα και τα οποία εμείς θέλουμε, φυσικά, να τα προστατέψουμε.

Η Ελλάδα έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό της πρόβλημα, να βελτιώσει τη διεθνή ανταγωνιστικότητά της και να υλοποιήσει ένα σημαντικό πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων:

Η δημοσιονομική εξυγίανση έχει ήδη επιτευχθεί.

Το 2013 πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα Γενικής Κυβέρνησης 0,8% του ΑΕΠ ένα χρόνο νωρίτερα από ό,τι αρχικά είχαμε όλοι προβλέψει. Η χώρα ήδη βρίσκεται πολύ κοντά στο να πετύχει και το φετινό στόχο, που είναι 1,5% του ΑΕΠ.

Όσον αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους, οι προοπτικές είναι πιο αισιόδοξες από το 2011. Από το 2014 αναμένεται σταδιακή μείωση έως το 2022, του λόγου χρέους προς ΑΕΠ, που θα φτάσει στα επίπεδα του 110%.

Είμαστε σε καλύτερη θέση από τα τέλη του 2011, όχι μόνο αν δει κανείς το χρέος ως ποσοστό του μεγέθους της οικονομίας, αλλά όταν δει και τη διάρθρωσή του. Διότι το 2011 η μέση λήξη ήταν 6,3 χρόνια και τώρα είναι 16,4 έτη. Αντίστοιχα οι δαπάνες για τόκους μειώθηκαν από 7,8% το 2011, σε 3,3% του ΑΕΠ το 2013 και θα είναι περίπου στο 3% ετησίως μέχρι το 2020. Έχουμε πετύχει και σε αυτό μεγάλη σταθεροποίηση.

Ένα δεύτερο επίτευγμα, είναι ότι η ανταγωνιστικότητά μας διεθνώς βελτιώνεται. Εφαρμόστηκαν ήδη πολλές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στην αγορά εργασίας, οι οποίες συνεχίζονται. Η απώλεια ανταγωνιστικότητας για την οποία όλοι μιλούσαν στον παρελθόν, κυρίως για τη περίοδο μεταξύ 2000 και 2009, έχει πλήρως ανακτηθεί.

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών- ένας άλλος δείκτης που πολλοί κοιτάζουν για να δουν αν πραγματικά έχεις τη δυνατότητα να εξάγεις περισσότερα από όσα εισάγεις - είναι θετικό το 2013, για πρώτη φορά από το 1948. Αυτό είναι κάτι που παρά το γεγονός ότι έχουν μειωθεί πολύ οι εισαγωγές, είναι πολύ σημαντικό.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ τα έσοδα από τον τουρισμό το 1ο εξάμηνο του 2014 αυξάνονται με ρυθμό 13%, ενώ οι εισπράξεις από τη ναυτιλία επανέρχονται σε θετικό πρόσημο μετά από 5 χρόνια δυσκολιών.

Κατανοούμε βεβαίως ότι οι εξαγωγές - κυρίως των αγαθών όχι των υπηρεσιών - έχουν σημαντικό περιθώριο βελτίωσης. Υπάρχουν παράγοντες που λειτουργούν αποτρεπτικά και τους γνωρίζουμε. Έχουν να κάνουν κυρίως με:

- το μικρό μέγεθος των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων,

- τη διαθέσιμη χρηματοδότηση,

- το κόστος ενέργειας,

- και τις δυσμενείς διεθνείς μακροοικονομικές συνθήκες, δηλαδή την υποτονική ζήτηση λόγω των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης των εμπορικών μας εταίρων κ.λπ.

Η εφαρμογή ενός προωθημένου προγράμματος διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων έχει ήδη οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση στις διεθνείς λίστες ανταγωνιστικότητας. Για παράδειγμα, η Ελλάδα βελτίωσε, κατά 10, τη θέση της στην κατάταξη που ανακοίνωσε πρόσφατα το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum) και κατά 17 θέσεις σε έναν άλλο δείκτη, το World Bank Doing Business - για να συγκρίνει κανείς διακρατικά. Περιμένουμε και τα στοιχεία που θα βγουν τον Οκτώβρη για να δούμε πόσο ακόμη έχουμε βελτιωθεί.

Ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος έχει επίσης βελτιωθεί, καθώς βρίσκεται στις 99,3 μονάδες τον Σεπτέμβριο του 2014. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει βελτίωση σε πολλά μέτωπα ανταγωνιστικότητας, κάτι που φαίνεται και στους δείκτες που συγκρίνουν τη χώρα μας με άλλες.

Συγχρόνως, η πραγματική οικονομία, δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Ξέρουμε όλοι ότι το τρίτο τρίμηνο του 2014 θα είναι το πρώτο τρίμηνο με θετικό ρυθμό ανάπτυξης, μετά από 6 χρόνια ύφεσης και ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης του 2014 θα είναι θετικός, γύρω στο 0,5%- 0,6% του ΑΕΠ.

Και υπολογίζουμε, επιτέλους, το 2015 η Ελλάδα, η ελληνική οικονομία, να κάνει το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός με έναν πολύ υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης.

Ένα τέταρτο σημείο είναι η κατάσταση του χρηματοπιστωτικού τομέα. Έχει αλλάξει σημαντικά από το 2011 μέχρι σήμερα. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν αρχικά το 2012 και το 2013. Με € 38,6 δισ. νέων κεφαλαίων μέσω του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) και με € 3,1 δισ. μέσω ιδιωτών. Στη συνέχεια το Μάρτιο του 2014, με τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση, οι ξένοι επενδυτές ήρθαν και εμπιστεύτηκαν τον ελληνικό τραπεζικό τομέα και έδωσαν κεφάλαια περίπου € 8,4 δισ. Δηλαδή, πολύ περισσότερα από αυτά που είχε ζητήσει ο επόπτης, η Τράπεζα της Ελλάδος, μέσω των stress test που είχε κάνει τότε.

Ως αποτέλεσμα, δύο συστημικές τράπεζες έχουν επιστρέψει κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή προνομιούχων μετοχών και μία τρίτη συστημική τράπεζα, επέστρεψε στην ιδιωτική διαχείριση.

Παράλληλα, το ΕΤΧΣ διατηρεί το σημαντικό μαξιλάρι των € 11,4 δισ.

Ενθαρρυντικές ειδήσεις ​​έρχονται επίσης από την αγορά εταιρικών ομολόγων. Μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις (Τιτάν, Freegoglass, Πειραιώς, Intralot, ΕΛΠΕ) κατάφεραν να αντλήσουν κεφάλαια μέσω της αντίστοιχης αγοράς και για ορισμένες από αυτές, οι αποδόσεις στη δευτερογενή αγορά είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες των κρατικών ομολόγων. Συνεπώς, οι μεγάλες επιχειρήσεις αποκτούν σταδιακά τη δυνατότητα πρόσβασης με καλούς όρους στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου προς αναζήτηση χρηματοδότησης.

Το πρόβλημα υπάρχει κυρίως για τις μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις - που είναι και οι περισσότερες – οι οποίες δεν μπορούν να αποταθούν στις διεθνείς αγορές. Προσδοκούμε ότι μετά τις ρυθμίσεις που προωθούμε, ιδίως για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και μετά την ολοκλήρωση των stress tests, θα αρχίσει να αποκαθίσταται σταδιακά τους επόμενους μήνες η ρευστότητα.

Οι πρόσφατες αποφάσεις της ΕΚΤ για παροχή ρευστότητας μας βοηθούν. Έχει ξεκινήσει μια σειρά Στοχευμένων Πράξεων Μακροπρόθεσμης Αναχρηματοδότησης (TLTROs), Αγοράς Τιτλοποιημένων Δανείων (ABS), Καλυμμένων Ομολογιών. Όλα αυτά βοηθούν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τελικά βοηθούν και τις ελληνικές τράπεζες.

Η εντυπωσιακή πορεία βελτίωσης του οικονομικού κλίματος που προανέφερα, σε συνδυασμό με μια σειρά από αναβαθμίσεις, έχουν δώσει τη δυνατότητα και στο ελληνικό Δημόσιο να βγει στις αγορές, πολύ νωρίτερα από ό,τι όλοι περίμεναν. Ήδη έχουμε εκδώσει δύο είδη ομολόγων: ένα 5ετούς διάρκειας και ένα 3ετούς διάρκειας, τον Μάιο και Ιούλιο αντίστοιχα. Ελπίζουμε ότι σιγά - σιγά θα γεμίσουμε όλη την καμπύλη αποδόσεων, ούτως ώστε να αποκτήσει όλη η αγορά ρευστότητα.

Τα επιτεύγματα αυτά δεν επήλθαν χωρίς κόστος. Το ΑΕΠ, όπως και να το μετρήσει κανείς, μειώθηκε τουλάχιστον 25% και η ανεργία- που είναι και παραμένει το Νο1 πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία- έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Χρειάζεται πίστη και προσήλωση στο σχέδιο που έχουμε χαράξει. Δεν πρέπει να κάνουμε πίσω. Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν την επόμενη δεκαετία για την Ελλάδα.

Τι έχουμε μπροστά μας;

Το 2015 οι επίσημοι ρυθμοί ανάπτυξης είναι στο 2,9%. Υπάρχουν αναλυτές που πιστεύουν ότι ο ρυθμός θα είναι μεγαλύτερος από το 2,9%, υπάρχουν και αρκετοί που πιστεύουν ότι θα είναι μικρότερος. Πάντως κανείς δεν μιλάει για ρυθμό ανάπτυξης 0,5% ή 1% ή 1,5%. Πώς θα έρθει αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης;

Ένα κομμάτι του είναι από την κατανάλωση, που αρχίζει να σταθεροποιείται και πιστεύουμε ότι θα αυξηθεί περίπου κατά 1,6%, κυρίως από τις επενδύσεις. Βλέπουμε επιτέλους να αντιστρέφουν την προηγούμενη πτώση και να αυξάνονται με πάνω από 11,7%- και ελαφρά πάνω από το θετικό ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών. Γνωρίζουμε ωστόσο ότι μακροπρόθεσμα η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει μόνο από την κατανάλωση, η οποία θέλουμε μεν να αυξάνεται αλλά με μικρότερο ρυθμό από ό,τι θα αυξάνονται οι επενδύσεις και οι εξαγωγές.

Γι΄ αυτό πρέπει να κάνουμε αυτή τη μεγάλη στροφή της οικονομίας σε ένα εξωστρεφές υπόδειγμα ανάπτυξης που θα στηρίζεται σε αυτά που δρομολογεί η ελληνική κυβέρνηση:

Πρώτον, στη βελτίωση της προόδου όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως για παράδειγμα ο νέος νόμος για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων που αναμένεται να είναι πλήρως λειτουργικός τον Ιανουάριο του 2015.

Δεύτερον στην επιστροφή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και την ανάκτηση του παραδοσιακού του ρόλου στη χρηματοδότηση της οικονομίας. Το ζήτημα που θέτουν οι επιχειρήσεις είναι ότι εν μέσω ύφεσης δεν μπορούν εύκολα να χρηματοδοτηθούν. Σας λέω ότι σίγουρα θα μπορούν πολύ πιο εύκολα σε λίγο.

Η τρίτη πρόκληση είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων. Σύμφωνα με το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ), περισσότερες από 32 ιδιωτικοποιήσεις έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται σε καλό δρόμο με μια συνολική αξία συναλλαγής € 4,9 δισ. Φυσικά και υπάρχουν καθυστερήσεις, αλλά ήδη έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια αντιμετώπισής τους. Πολλές καθυστερήσεις είναι από εξωγενείς παράγοντες, πολλές οφείλονται και σε δικά μας προβλήματα. Όλα αυτά σιγά- σιγά λύνονται και από νομικής και από τεχνικής άποψης.

Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι απλώς ένας τρόπος εισροής ρευστού, που πηγαίνει απευθείας στη μείωση του δημοσίου χρέους. Είναι κυρίως ο τρόπος για την προσέλκυση και ξένων άμεσων επενδύσεων σε μεσοπρόθεσμη βάση. Ο ξένος που θα εμπιστευτεί να αγοράσει τεράστιας αξίας περιουσιακά στοιχεία θα θέλει στη συνέχεια να επεκταθεί στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.

Παράδειγμα, η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης είναι ένα σημαντικό βήμα για να γίνει η Ελλάδα περιφερειακός εμπορικός κόμβος.

Πάνω από 20 πολυεθνικές έχουν ήδη αναγνωρίσει αυτή την προοπτική, με τη δημιουργία κέντρων logistics, συναρμολόγησης, έρευνας και τεχνολογίας στην Ελλάδα (Hewlett Packard, IBM, Nokia, Siemens, Samsung).

Στην προσπάθεια προσέλκυσης εγχώριων και ξένων επενδυτών, το φορολογικό πλαίσιο αποτελεί μια από τις σημαντικότερες παραμέτρους. Ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό φορολογικό πλαίσιο θα προωθήσει την επιχειρηματικότητα και θα δημιουργήσει ένα ελκυστικό περιβάλλον για επενδύσεις.

Προς αυτό το σκοπό, έχουμε προχωρήσει σε μια σειρά δράσεων με σκοπό την μείωση του διοικητικού κόστους και την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων. Θα αναφέρω ορισμένων παραδείγματα για να σας δείξω ότι γίνονται πράγματα, που μπορεί να μην πιάνουν χώρο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αλλά βοηθούν τον επιχειρηματία:

• Ψηφιοποίηση 45 φορολογικών εντύπων (TAXISnet) και κατάργηση της υποχρέωσης αυτοπρόσωπης παρουσίας στις ΔΟΥ. Επιπλέον υλοποιείται πρόγραμμα ψηφιοποίησης περαιτέρω 20 εντύπων εντός του 2015.

• Εφαρμογή ηλεκτρονικών διαδικασιών τελωνείων και κατάργηση της υποχρέωσης αυτοπρόσωπης παρουσίας στα τελωνεία, το οποίο παράλληλα επιτυγχάνει μείωση του κόστους και του χρόνου των εξαγωγών.

• Αποδοχή όλων των πληρωμών στις τράπεζες (και μέσω web banking), αντί σε ΔΟΥ και Τελωνεία.

• Εφαρμογή ηλεκτρονικής διαδικασίας επιστροφών ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος και μείωση του απαιτούμενου χρόνου των σχετικών ελέγχων, μέσω της εφαρμογής μεθόδων ανάλυσης κινδύνου.

Επίσης, πριν από λίγες μέρες υπεγράφη η απόφαση για την επιτάχυνση της επιστροφής του ΦΠΑ στις συνεπείς επιχειρήσεις. Πρόκειται για τη δημιουργία ειδικού καταλόγου των επιχειρήσεων, που είναι συνεπείς στις φορολογικές υποχρεώσεις τους και δεν έχουν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις, οι οποίες θα δικαιούνται άμεση και κατά προτεραιότητα επιστροφή του ΦΠΑ.

Στη σημερινή δυσμενή οικονομική συγκυρία, το μέτρο αναμένεται να βοηθήσει στην ενίσχυση της ρευστότητας των εξαγωγικών επιχειρήσεων.

Επίσης, προωθήσαμε ειδική ρύθμιση, με την οποία προβλέπεται απαλλαγή από τον ΦΠΑ μικρών επιχειρήσεων με ακαθάριστα έσοδα έως 10.000 ευρώ. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, εκτιμάμε πως η ρύθμιση μπορεί να επηρεάσει περίπου 415.000 επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, μειώνοντας σημαντικά το διοικητικό τους κόστος.

Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού υπάρχει η μείωση κατά 30% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης, και από φέτος των ασφαλιστικών εισφορών και η βελτίωση του πλαισίου ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων.

Σε ό,τι αφορά τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, αποτελεί βασική μας προτεραιότητα η συνέχιση της διαδικασίας αποπληρωμής τους.

Εκτιμάμε ότι ως το τέλος του 2014 θα έχουν διατεθεί στην αγορά 7,2 δισ. ευρώ για την εξόφληση υποχρεώσεων του Δημοσίου προς ιδιώτες.

Κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να συνοψίσω, λέγοντας:

Η εξάλειψη των διδύμων ελλειμμάτων του δημοσιονομικού και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών επιβεβαιώνουν ότι τα βασικά οικονομικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας είναι ισχυρά. Είμαι βέβαιος ότι μακροπρόθεσμα, οι προοπτικές ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο:

Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα και τις ιδιωτικές επενδύσεις.

Ένα καλύτερο θεσμικό περιβάλλον – διευκόλυνση του επιχειρείν, πιο αποτελεσματική δημόσια διοίκηση - θα προσθέσει στη δυναμική ανάπτυξης και στην αύξηση της ζήτησης για εξαγωγές, αυξάνοντας τελικά και τη συμβολή των καθαρών εξαγωγών στην ανάπτυξη.

Οι επαφές μου με τους Ευρωπαίους εταίρους με έχουν πείσει ότι όλοι θέλουν η Ελλάδα να πετύχει και γι ‘ αυτό θα στηρίξουν την ελληνική κυβέρνηση.

Αυτονόητα, η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύουν περαιτέρω τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Σας ευχαριστώ.

Ομιλία του Υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Νίκου Δένδια στη 2η Ετήσια Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ).

Ευχαριστώ για την εξαιρετική τιμή που μου κάνατε να με καλέσετε στη σημερινή αυτή οικονομική διάσκεψη. Είναι για μένα προνομία να απευθύνομαι σε ένα τόσο διακεκριμένο ακροατήριο.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι,

Ακούσατε από τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και από τον Υπουργό Οικονομικών μια πολύ συνολική τοποθέτηση. Το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει μια πολύ πιο εφαρμοσμένη δουλειά να κάνει. Και αυτό το οποίο προτίθεμαι να κάνω στον ελάχιστο δυνατό χρόνο είναι να σας παρουσιάσω ποιο είναι αυτό το action plan, το οποίο έχει το Υπουργείο Ανάπτυξης και το οποίο πρόκειται να εφαρμόσει σε μεγάλο βαθμό σε ένα βραχυχρόνιο ορίζοντα.

Διότι, θέλω να είμαι ειλικρινής, η ελληνική κοινωνία και οι ελληνική οικονομία απαιτούν το κατά το δυνατόν άμεσες παρεμβάσεις.

Η εξαετής κρίση έχει εξαϋλώσει τις ανοχές και της οικονομίας, κυρίως και της κοινωνίας.

Ο Υπουργός Οικονομικών πριν από λίγο σας μίλησε για τους δείκτες των επιδόσεων της χώρας στον τομέα του επιχειρείν. Η πραγματικότητα είναι ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε υπερβεί τον εαυτό μας σε αυτό, έχουμε βελτιώσει τη θέση μας κατά δεκάδες θέσεις. Μάλιστα, σε μια περίπτωση κατά μία ολόκληρη εκατοντάδα και νομίζω ότι και στις επόμενες ημέρες, μέσα στον Οκτώβριο, που θα ανακοινωθούν και οι φετινοί δείκτες αυτό θα επιβεβαιωθεί. Θα έχουμε πάει ακόμη καλύτερα. Όμως, αυτό μόνο του, φοβούμαι ότι στην καθημερινή αίσθηση του επιχειρείν δεν αρκεί. Είναι πολύ καλό, είναι εξαιρετικό, αλλά δεν αρκεί.

Είναι βέβαιο επίσης ότι η χώρα βγαίνει από την κρίση. Αυτό το βλέπετε όλοι, το αισθάνεται ο καθένας μας, αρκεί να παρατηρήσει απλούστατα πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι το κέντρο της Αθήνας είναι γεμάτο τουρίστες, ή την αύξηση της κίνησης στους βασικούς οδικούς άξονες μέσα στην πόλη.

Θα μπορούσε, λοιπόν, να πει κανείς ότι ωραία βγαίνουμε από την κρίση, τα καταφέρνουμε, έχουμε πετύχει και πρωτογενές πλεόνασμα, οι προβλέψεις που μόλις ελέχθησαν είναι της τάξης του 2,9 και αν δεν είναι 2,9 και είναι 2,5, μπαίνουμε σε έναν ενάρετο κύκλο, τα πράγματα πάνε καλά.

Είναι έτσι; Είναι εν μέρει έτσι. Και εξηγούμαι:

Εδώ έχουμε μια ιστορική ευκαιρία και κινδυνεύουμε να κάνουμε και ένα ιστορικό λάθος. Εάν δεν γίνει σαφές ότι η έξοδος από τη κρίση συνιστά μια οριστική ευκαιρία μεταρρυθμίσεων, ώστε να αφήσουμε για πάντα πίσω τις αιτίες που μας έφεραν εδώ, τότε πρέπει να σας πω, ευθέως και ειλικρινά, ότι η αντίληψή μου είναι ότι η Ελλάδα μετά από ορισμένα χρόνια θα έχει κυλίσει ξανά ακριβώς εκεί από όπου ξεκινήσαμε πριν μπούμε στη κρίση.

Αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε ξεκάθαρα -και αυτή τώρα είναι η ευκαιρία- τι μας έφερε έως εδώ. Διότι, κατά την αντίληψή μου αυτό που μας έφερε έως εδώ δεν είναι το μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι σύμπτωμα της κρίσης. Δεν είναι η αιτία της κρίσης. Η αιτία της κρίσης είναι ο τρόπος που διαχειριστήκαμε την ελληνική οικονομία για μακρά σειρά ετών, όλοι οι κοινωνικοί εταίροι, όλα τα κόμματα, όλες οι παρατάξεις.

Αναφέρω τρεις αριθμούς, οι οποίοι είναι καμπανάκια κινδύνου: Ανεργία: Μειωτικές οι τάσεις, αλλά είναι στο 25% και ιδίως στους νέους ανθρώπους, είναι σε ποσοστό άνω των 50%.

Εξαγωγές: Αν βγάλουμε τους φόρους, οι εξαγωγές προϊόντων μας είναι το 1/3 των εισαγωγών μας. Μάλιστα, λίγο όταν άρχισαν να βελτιώνονται οι δείκτες τσίμπησαν αμέσως οι εισαγωγές μας, ενώ πρέπει να σας πω άρχισαν να παρουσιάζουν μικρή κάμψη οι εξαγωγές μας. Σημεία σημαντικά κινδύνου.

Τρίτον και για μένα ίσως ακόμα πιο σημαντικό από τα προηγούμενα δύο: Καινοτομία. Η Καινοτομία εισφέρει στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της χώρας 0,47%. Στατιστικά αμελητέο μέγεθος.

Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε; Πρέπει να αναμορφώσουμε, κυρίες και κύριοι, το πλαίσιο, στο οποίο κινούμαστε και να μην φοβηθούμε να αναγνωρίσουμε ευθέως ότι αυτό το πλαίσιο, έστω και αν για κάποιους ίσως μπορεί να είναι βολικό, είναι ένα πλαίσιο, το οποίο χρειάζεται βαθύτατη μεταρρύθμιση.

Εμείς, πέρα από τα γενικόλογα, πάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε στο Υπουργείο Ανάπτυξης τους επόμενους μήνες.

Καταρχήν, θεωρούμε ότι πρέπει να ενισχύσουμε το επιχειρείν.

Η πρώτη προτεραιότητα μας είναι να ενισχύσουμε ιδεολογικά το επιχειρείν. Και αυτό, γιατί το επιχειρείν στην Ελλάδα για πολλά χρόνια ήταν ποινικοποιημένο. Η επιδίωξη του κέρδους, η διάθεση να ανοίξεις επιχείρηση, ήταν κάτι το οποίο οιονεί είχε ένα αρνητικό πρόσημο για την ελληνική κοινωνία. Ο Έλληνας, ο νέος, αυτό το οποίο του μετέφερε συνολικά το σύστημα ήταν ότι η λαμπρή καριέρα είναι να γίνει ένας δημόσιος υπάλληλος.

Αυτό, χωρίς να είναι κακό δεν λύνει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Η χώρα όμως, χρειάζεται άμεσα πάνω από 100.000 νέες επιχειρήσεις. Πώς θα γίνει αυτό;

Δημιουργούμε ένα καινούργιο πλαίσιο ενίσχυσης της καινοτομίας. Σας είπα τον προηγούμενο δείκτη το 0,47%. Λέξεις όπως: seed capital, venture capital, business angels, όλα αυτά, ένα τέτοιο οικοσύστημα δεν υπάρχει στη χώρα.

Υπάρχουν οι incubators, θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας, μερικές, κάνουν μια προσπάθεια. Συνολικό, όμως, πλαίσιο αντιμετώπισης σχεδιασμού ε ενίσχυσης αυτής της προσπάθειας δεν υπάρχει.

Έχουμε πάρει ως σύμβουλο τον Ισραηλινό Οργανισμό YOZMA. Και έχουμε ένα blueprint, ένα road map, πώς θα ξεκινήσουμε και πώς θα καταλήξουμε.

Ο YOZMA πήρε το Ισραήλ τη δεκαετία του ΄70 ως kibbutz economy και την έχει φτάσει σήμερα στο επίπεδο που ξέρουμε όλοι. Μου λένε πολλοί αυτό οφείλεται πρώτον στα κεφάλαια των Εβραίων του εξωτερικού και δεύτερον στις αγορές του ισραηλινού στρατού. Και τα δύο είναι λάθος. Τα ψάξαμε. Πρώτον, δεν υπάρχει μεγάλη επένδυση κεφαλαίων Εβραίων του εξωτερικού στο Ισραήλ. Μάλιστα, στη Αμερική υπάρχει ένα ρητό: Λένε «πώς μπορείς να καταλήξεις με μια μικρή περιουσία;» Η απάντηση είναι «να ξεκινήσεις με μια μεγάλη περιουσία και να την επενδύσεις στο Ισραήλ». (Λένε) ισραηλινός στρατός. Μα και εμείς έχουμε αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Γιατί δεν μπορέσαμε και εμείς να δημιουργήσουμε έναν ανάλογο καινοτόμο επιχειρηματικό κύκλο;

Το δεύτερο που θέλουμε να κάνουμε είναι την εύκολη πρόσβαση του επιχειρείν.

Εδώ το πλαίσιο αδειοδοτήσεων είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό. Στην Ελλάδα για να ξεκινήσεις οποιαδήποτε δραστηριότητα χρειάζεσαι άδεια. Και μάλιστα χρειάζεσαι περισσότερη από μία άδεια, αλλά δύο, τρεις, τέσσερις άδειες και με πολλές διαδικασίες. Λοιπόν, αυτό οφείλει να σταματήσει.

Έχουμε κάνει μια πολύ στενή συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα, τη World Bank και θα ακολουθήσουμε μια πρωτοποριακή μέθοδο, ελπίζω να τη δείτε τους επόμενους μήνες για το πώς θα καταργήσουμε ένα τεράστιο κομμάτι αδειοδοτήσεων. Διότι, αν προσπαθήσουμε -το δοκιμάσαμε- να καταγράψουμε και να καταργήσουμε τις αδειοδοτήσεις από Υπουργείο σε Υπουργείο και από Οργανισμό σε Οργανισμό, δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Ακολουθούμε, λοιπόν, μια πολύ διαφορετική προσέγγιση και χωρίζουμε σε τρεις κατηγορίες τις αδειοδοτήσεις: Σε αυτές, στις οποίες υπάρχει μηδενικό ρίσκο για την κοινωνία και επηρεάζει λίγους ανθρώπους ή με μεγαλύτερο αριθμό, αλλά με ελάχιστο ρίσκο. Αυτές που και οι δύο δείκτες είναι μεσαίοι και αυτές που οι δύο δείκτες είναι υψηλοί.

Η πρώτη περίπτωση, δεν χρειάζεται καμίας μορφής αδειοδότηση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να απαιτεί αδειοδότηση, παράδειγμα για ένα περίπτερο. Υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια πράγματα στην Ελλάδα που αδειοδοτούνται, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολείται το ελληνικό κράτος με αυτά.

Στο δεύτερο, αυτό που θα κάνουμε είναι ότι θα εφαρμόσουμε το δειγματοληπτικό έλεγχο σε δεύτερη φάση. Θα ανοίγει η επιχείρηση, θα καταθέτει το φάκελό της με υπεύθυνη δήλωση και υπάρχει δειγματοληπτικός έλεγχος μετά. Και μόνο στην τρίτη περίπτωση, που είναι λιγότερο από το 12% της οικονομίας, μόνο σε αυτή θα απαιτείται άδεια εκ των προτέρων.

Από εκεί και πέρα νέες μορφές επιχειρηματικότητας, όπως Logistics, στο νομοσχέδιο που έχει έννοια Logistics, συνδυασμένες μεταφορές, δεν υπήρχε στο ελληνικό νομικό πλαίσιο, μέχρι εδώ και δεκαπέντε μέρες που ψηφίσαμε το σχετικό νόμο.

Ελπίζουμε ότι μόνο από τα Logistics, που υπολογίζουν ότι εφόσον εφαρμοστεί το συγκεκριμένο νομοθέτημα θα υπάρξει μία αύξηση του ΑΕΠ κατά δυόμιση μονάδες, μέσα σε μια περίοδο δύο ετών.

Το επιχειρείν, κυρίες και κύριοι, έχει κινδύνους.

Αυτό το οποίο, εμείς θέλουμε να κάνουμε είναι να προστατεύσουμε τον επιχειρηματία. Και σε αυτό αποδεχόμαστε αξιωματικά την επιχειρηματική αστοχία.

Και γιατί το λέω αυτό; Το υπάρχων Πτωχευτικό Δίκαιο των Επιχειρήσεων στην Ελλάδα, το οποίο αναμορφώθηκε, έγινε μια γενναία προσπάθεια το 2007, αλλά παρά ταύτα είναι ένα Πτωχευτικό Δίκαιο, το οποίο ανατρέχει στην παλιά εποχή, πριν του Μεσοπολέμου και από εκεί κατευθείαν στις ρίζες του Ρωμαϊκού Δικαίου! Και αυτό γιατί, ως παρεπόμενη ποινή στο Πτωχευτικό Δίκαιο μέχρι το 2007 - δεν θα το πιστέψετε- αλλά είχε τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων.

Ο δικαστής μπορούσε να στερήσει από τον πτωχεύσαντα τα πολιτικά του δικαιώματα. Αυτό είναι η κατευθείαν συνέχεια της μετατροπής του ελεύθερου πολίτη σε δούλου τη ρωμαϊκή εποχή, όταν αυτός δεν μπορούσε να πληρώσει τα χρέη του.

Είναι ανάγκη να υπάρχει ένα Δίκαιο ευέλικτο, το οποίο να δίνει στον έντιμο επιχειρηματία μια δεύτερη ευκαιρία. Δεν είναι δυνατό να κινηθούμε σε ένα πλαίσιο της μιας ευκαιρίας. Αυτή τη στιγμή η χώρα μας έχει το συνολικό πλαίσιο της μια ς ευκαιρίας. Εάν αστοχήσει μία φορά ο επιχειρηματίας, πιθανότατα να βρει και το μπελά του για πάντα. Δεν θα μπορεί ούτε μπλοκ επιταγών να ξαναπάρει από το τραπεζικό σύστημα. Και βεβαίως, θα επεκταθούμε και σε Πτωχευτικό Δίκαιο των ιδιωτών, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο σήμερα.

Γενικά, πιστεύουμε ότι ο επιχειρηματίας δικαιούται την προστασία του κράτους γιατί είναι ο μόνος, ο οποίος μπορεί αν πάρει πάνω στην πλάτη του την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Είναι ο μόνος, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει τις πολλές νέες θέσεις εργασίας, που χρειαζόμαστε.

Είχα τη χαρά να χαιρετήσω πριν τον αγαπητό μου τον κύριο Σταθάκη. Εμείς πρεσβεύουμε ένα άλλο μοντέλο από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ο κύριος Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πήγε στη Θεσσαλονίκη και είπε θα δημιουργήσουμε 300.000 θέσεις εργασίας στο ελληνικό Δημόσιο. Εμείς λέμε «αυτό δεν γίνεται!». Αλλά και αν γινόταν δεν είναι αυτός ο τρόπος να πάμε μπροστά. Βέβαια, την άλλη μέρα αυτό διορθώθηκε. Ο κ. Δραγασάκης είπε ότι δεν ήταν full time κτλ. Δεν είναι αυτό το σημαντικό.

Είναι σημαντικό το ποια πρέπει να είναι η ιδεολογική κατεύθυνση αυτού του κράτους. Πού μπορεί να δημιουργηθεί πλούτος για τη χώρα.

Έρχομαι τώρα, στην ενίσχυση της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Κυρίες και κύριοι, εκεί το χωρίζουμε όλο το θέμα σε τρεις διαφορετικούς τομείς.

Καταρχήν, ξέρετε όλοι ότι ο μέγιστος αριθμός των ελληνικών επιχειρήσεων είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είναι άνω του 90% του συνόλου των ελληνικών επιχειρήσεων.

Έχουμε τις επιχειρήσεις με «κόκκινα» δάνεια στο τραπεζικό σύστημα, έχουμε τις επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν ενήμερα δάνεια, αλλά ζορίζονται πάρα πολύ από τα υψηλά επιτόκια, που έχουν πάρει κατά την κρίση και τις επιχειρήσεις, οι οποίες χρειάζονται νέα κεφάλαια και νέα πρόσβαση σε δανεισμό.

Όσον αφορά στην πρώτη περίπτωση, τα «κόκκινα» δάνεια, θεωρούμε ότι έχουμε κάνει ένα εξαιρετικό νομοθέτημα. Μια εξαιρετική προσπάθεια, για την οποία μάλιστα, η τρόικα έχει εκδηλώσει επανειλημμένως τη συμφωνία της. Για παράγοντες άλλους, οι οποίοι δεν έχουν έννοια να αναφερθούν εδώ, μας καθυστερεί αυτές τις ημέρες να νομοθετήσουμε. Είναι μια ολιστική προσέγγιση: Τράπεζα -Δημόσιο- Ασφαλιστικά Ταμεία. Θα ελευθερώσει τις βιώσιμες επιχειρήσεις από τα δεσμά της κρίσης και θα τους επιτρέψει να ξαναγυρίσουν στη δραστηριότητα, να προσλάβουν ανθρώπους, να παράγουν πλούτο, να αυξήσουν το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.

Το δεύτερο είναι τα δάνεια που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της κρίσης από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είστε εδώ οι περισσότεροι από ό,τι φαντάζομαι επιχειρηματίες και γνωρίζετε πολύ καλά ότι επιτόκια της τάξης του 8 έως 12% δεν μπορούν να επιτρέψουν σε μια επιχείρηση να επιβιώσει. Αυτό το οποίο πληρώνει ο ευρωπαϊκός ανταγωνισμός είναι της τάξης του 4 με 5%.

Εμείς ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να μας επιτρέψει να επιδοτήσουμε το επιτόκιο των ενήμερων δανείων της κρίσης από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, από χρήματα που ήδη έχουμε εμείς.

Πρέπει να σας πω ότι την πρώτη φορά που αυτό ελέχθη εισέπραξα μια αρνητική απάντηση από τον Επίτροπο τον κ. Χαάν, με τη λογική δεν το προβλέπει ο κανονισμός 1303. Πολύ ωραία ο κανονισμός μπορεί να αλλάξει. Ξεκινήσαμε μια μεγάλη προσπάθεια, καταρχήν με τον κ. Χαάν το καλοκαίρι, μετά με τον Υπουργό Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας τον κ. Σόιμπλε, με τον Αντικαγκελάριο τον κ. Γκάμπριελ, με τον Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας τον κ. Σαπέν, με τον Επίτροπο Οικονομικών της νέας Επιτροπής τον κ. Μοσκοβισί. Έχουμε δημιουργήσει με τα ονόματα που σας προανέφερα ένα ισχυρό μέτωπο στήριξης αυτού του ελληνικού αιτήματος. Και είναι ελληνικό αίτημα, αλλά δεν είναι αίτημα μόνο για την Ελλάδα. Να μπορεί η χώρα να χρησιμοποιεί τα Διαρθρωτικά της Ταμεία για να αντιμετωπίσει τις έκτακτες κρίσεις επιδοτώντας το επιτόκιο των ενήμερων δανείων, που υπερβαίνουν το μέσο ευρωπαϊκό όρο, ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης. Αυτό θα μας πάρει χρονικά, περίπου έξι μήνες, από την έναρξη λειτουργίας της νέας Επιτροπής, την 1η Νοεμβρίου.

Νέα κεφάλαια, νέα δάνεια:

Εδώ, επίσης, χρειαζόμαστε όχι μόνο τις συστημικές τράπεζες, αλλά να παρέμβουμε. Υπάρχουν ορατά market failures.

Κάνουμε καταρχήν μια προσπάθεια, την οποία τη θεωρούμε show case, το IfG, το Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη. Αυτό δημιουργείται με βοήθεια και με χρήματα και από τη Γερμανία και από τη Ιταλία και από τη Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και από το Ίδρυμα Ωνάση και από το ελληνικό Δημόσιο.

Εφόσον αυτό πάει καλά, από εκεί και πέρα θα εξελιχθεί σε μια Αναπτυξιακή Τράπεζα, με τεχνογνωσία από τη γερμανική KWF . Δεν μιλάμε για μια τράπεζα η οποία θα κάνει repair banking ή θα έχει καταστήματα. Αλλά για μια τράπεζα τραπεζών, η οποία θα διοχετεύει πόρους στο τραπεζικό σύστημα και θα τους μοχλεύει για να καλυφθούν ανάγκες, για τις οποίες η αγορά δεν είναι έτοιμη να πάρει το σχετικό ρίσκο.

Θα πρέπει να σας πω επίσης, ότι έχουμε ανοίξει μια μεγάλη βεντάλια συνεργασιών: Με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ξεκινάμε μια δεύτερη συνεργασία με την EBRD, με τη ελπίδα να μπορέσουμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια να υπάρξει χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων και εντός Ελλάδος, διότι μέχρι τώρα η EBRD χρηματοδοτεί ελληνικές επιχειρήσεις εκτός Ελλάδος με 5 δισ. ευρώ. Επίσης, συζητάμε συνεργασία με την IFC και χρησιμοποιούμε με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε τα κονδύλια του νέου ΕΣΠΑ.

Ελπίζω τις αμέσως προσεχείς ημέρες ίσως και ώρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εγκρίνει το front loading στο ΕΣΠΑ, δηλαδή τη δυνατότητά μας να αρχίσουμε να χρηματοδοτούμε νέα έργα από τα χρήματα της νέας περιόδου από την ημέρα «ένα», κάτι το οποίο συνήθως παίρνει δύο χρόνια. Αυτό θα μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε άμεσα περίπου 4 δισ ευρώ. Καταλαβαίνετε όλοι τι σημαίνει 4 δισ. ευρώ στην ελληνική αγορά.

Τελευταίο, απλώς αναφορικά θέλω να πω ότι κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να διευκολύνουμε τις εξαγωγές. Πρέπει να σταματήσει και η γραφειοκρατία και το κόστος των εξαγωγών, αλλιώς εδώ αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να συνεχιστεί, 50 και 20% αντίστοιχα.

Επίσης, κάνουμε μια προσέγγιση για να μπορέσουμε να σας παρουσιάσουμε μια πολιτική, να παρουσιάσουμε στην ελληνική κοινωνία μια πολιτική για το θέμα του ακινήτου.

Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και χθες για τα θέματα των ακινήτων. Θεωρούμε ότι το ακίνητο είναι ένα τεράστιο αναπτυξιακό εργαλείο, το οποίο το ελληνικό κράτος, διαχρονικά δεν αξιοποίησε δεν αντελήφθη ως έπρεπε.

Βεβαίως, όλα αυτά, και χάρηκα ιδιαίτερα που άκουσα πριν τον Υπουργό Οικονομικών τον κ. Γκίκα Χαρδούβελη, έχουν νόημα όταν η οικονομία τείνει προς χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Έχετε ακούσει τον Πρωθυπουργό, τον κύριο Αντώνη Σαμαρά να περιγράφει ξεκάθαρα το στόχο ενός flat trade tax της τάξης του 15%. Διότι, ξέρετε, κυρίες και κύριοι, η μείωση του εργασιακού κόστους, όταν συγχρόνως αυξάνεται και το ενεργειακό και το φορολογικό κόστος, συνολικά, πολύ λίγη ανταγωνιστικότητα μπορεί να προσφέρει στην οικονομία. Σε σας, στις προσπάθειες που κάνετε για να αναπτύξετε τις δουλειές σας και να δημιουργήσετε πλούτο και απασχόληση στον τόπο.

Καταλήγω αφού σας ευχαριστήσω για τη υπομονή σας να με ακούσετε, να σας πω ότι ό,τι σας είπα έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2015 και επίσης, το μεγαλύτερο κομμάτι από αυτά είναι front loading, που σημαίνει ότι έχουν ημερομηνία ολοκλήρωσης την 30η Δεκεμβρίου του 2014. Αλλά πέραν αυτού επαναλαμβάνω αυτό που ίσως στο δικό σας ακροατήριο έχει ιδιαίτερη σημασία: Η κυβέρνηση αυτή πιστεύει ότι η έξοδος της Ελλάδος από την κρίση είναι η δημιουργία νέων επιχειρήσεων σε ένα φιλικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Σας ευχαριστώ θερμά.

ΑΠΕ