Δεν τον άλλαξε η εξουσία! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι δεν είμαι καλός στις αγιογραφίες. Αντίθετα πιστεύω ότι για τους δημοσιογράφους ισχύει αυτό που λέγεται συχνά και κυκλοφορεί περίπου ως ανέκδοτο. Ότι γράφουν άσχημα πράγματα γιατί δεν εχουν το χρόνο.
Αν είχαν χρόνο θα έγραφαν πολύ χειρότερα!
Με τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ, θέλω να πω δύο λόγια για την προσωπικότητα του υπουργού Οικονομικών και βουλευτή Φθιώτιδας Χρήστου Σταϊκούρα με αφορμή την τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε από Αμπλιανίτες επιστήμονες στο Αμφιθέατρο της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λαμία, την οποία άλλωστε και παρακολούθησα.
Ακουσα με μεγάλη προσοχή τους ομιλητές να τονίζουν ιδιαίτερα ότι “η βράβευση του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα από το περιοδικό “The Banker” αποτελεί αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο, της απαιτητικής, επίπονης, αλλά και συνάμα επιτυχημένης πορείας του, σε ένα εξ αντικειμένου δύσκολο πεδίο, που απαιτεί υψηλή εκπαίδευση, πολλές γνώσεις και τεχνοκρατική επάρκεια”.
Σύμφωνα με τους ομιλητές, αυτός ήταν ο βασικός λόγος που ο υπουργός κέρδισε την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων και έγινε ένας αξιόπιστος συνομιλητής, κάτι που μετρά περισσότερο από κάθε άλλο στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Αυτό είναι η μισή αλήθεια. Πράγματι όσα χρόνια γνωρίζω τον Χρήστο Σταϊκούρα και τον γνωρίζω πάρα πολλά, μπορώ να πώ ότι αυτό που τον χαρακτήριζε πάντα στις δημόσιες παρεμβάσεις του ήταν η μελέτη των δεδομένων για κάθε θέμα ή πρόβλημα που καλούνταν να τοποθετηθεί από την εποχή που ήταν ακόμη βουλευτής. Σε κάθε δημόσια συζήτηση, σε κάθε συνεδρίαση σε τοπικό, περιφερειακό και κενρτικό επίπεδο, ο Χρήστος Σταϊκούρας προσέρχονταν πάντα με έναν φάκελο στο χέρι !
Το αναφέρω αυτό γιατί θα θυμούνται όλοι το θόρυβο που είχε γίνει στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τα αρνητικά σχόλια σχεδόν δυσφημιστικά για τη χώρα, που φιλοξενήθηκαν από την απουσία φακέλου σε μία από τις πολλές συναντήσεις που είχε κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση με ευρωπαίους εταίρους την εποχή των σκληρών διαπραγματεύσεων. Ισχύει επομένως αυτό που ειπώθηκε από τους ομιλητές για τη συστηματική δουλειά του Έλληνα υπουργού Οικονομικών στις συνόδους κορυφής με ευρωπαίους ομολόγους του.
Συνεπώς η βράβευση του υπουργού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι αναγνώριση του έργου του προσωπικά ως υπουργού που χαίρει της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού και των Ελλήνων πολιτών.
Η βράβευση είναι και αναγνώριση της συλλογικής προσπάθειας που κατεβλήθη τα τελευταία χρόνια και η Ελλάδα από μαύρο πρόβατο της Ευρώπης έγινε παράδειγμα σοβαρότητας και εργατικότητας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η παρουσία του Χρήστου Σταϊκούρα στο υπουργείο Οικονομικών συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια.
Από κάθε άποψη ο Χρήστος Σταϊκούρας είναι ένας επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών. Η επιτυχία του όμως δεν οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο. Οφείλεται σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχει γύρω του και τον ακολουθούν πιστά όλα αυτά τα χρόνια από τα πρώτα δειλά βήματά του στην πολιτική ζωή του τόπου.
Στους χιλιάδες υποστηρικτές του, από τη μικρή συνοικία της Άμπλιανης μέχρι και το τελευταίο χωριό της Φθιώτιδας. Όλοι αυτοί δεν τον ακολουθούν α[πλά γιατί εκτιμούν τις επιτυχίες του στην Ελλάδα και τις Βρυξέλλες. Στις εκλογές οι πολίτες ψηφίζουν με την καρδιά τους και οχι αναλύοντας τις στατιστικές. Σίγουρα μετράνε και το έργο , αλλά πάνω απ’ όλα εκτιμούν τον άνθρωπο.
Νιώθουν ότι είναι το δικό τους παιδί. Και αυτό δεν είναι κάτι που σου χαρίζεται από την κοινωνία αλλά ούτε αποκτάται στα Πανεπιστήμια ακόμη και στα πιο έγκυρα. Το κατακτάς με το χαρακτήρα σου.
“Αν θέλεις να δείς τον χαρακτήρα κάποιου δώσ’ του εξουσία”, είχε πει κάποτε ο Αβραάμ Λίνκολν. Το μεγαλύτερο προσόν που διαθέτει σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας είναι οτι συνδυάζει άριστα το ταλέντο και την επιστημοσύνη του με το ήθος και την αρετή του πολίτη.
Παραμένει απλός, σεμνός και μετρημένος. Είναι ο χαρακτήρας του που τον κάνει να νιώθει μια αποστροφή για την υπερβολή.
Δεν τον άλλαξε η εξουσία τον Χρήστο Σταϊκούρα και αυτό είναι η μεγαλύτερη περιουσία του.
Χρήστος Αλεξανδρής