Η ανάσταση της μεσαίας τάξης καθυστερεί! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Οι μετακινήσεις του εκλογικού σώματος είναι αυτές που διαμορφώνουν συσχετισμούς, καθορίζουν εκλογικές συμπεριφορές και επηρεάζουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τη χάραξη πολιτικής στέλνοντας μηνύματα και σήματα στην κυβέρνηση αλλά και στα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που συγκροτήθηκε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, το οποίο αποτέλεσε το όχημα ανόδου στην εξουσία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Ήταν ένα μέτωπο που συγκροτήθηκε κατά βάση από τις επαγγελματικές και παραγωγικές δυνάμεις του ιδιωτικού τομέα και στηρίχθηκε στην αποδοκιμασία της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Κυρίως ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας, έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, εργαζόμενοι σε μεγάλες και μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενοι και επιστήμονες, αναζητώντας προστασία και ασφάλεια σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες που καθορίζονταν από την κρίση, τα μνημόνια και τους περιορισμούς της ευρωπαϊκής εποπτείας, άρχισαν να μετακινούνται από το 2016 σχεδόν μαζικά προς τον χώρο της κεντροδεξιάς, τον οποίο είχαν εγκαταλείψει νωρίτερα επίσης από αντίδραση στη φορολογική πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.

Δεν είναι υπερβολικό να πει κανείς ότι στη δυναμική αυτών των μεσοστρωμάτων του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, στις δυνάμεις δηλαδή της αγοράς, στις μικρές, πολύ μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, στους αυτοαπασχολούμενους και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στηρίχθηκε η μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας και του σημερινού πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές του 2019 αλλά και στις εκλογές του 2023, το αποτέλεσμα της οποίας κατέστησε την κεντροδεξιά παράταξη απόλυτα κυρίαρχη στην πολιτική ζωή του τόπου.

Ήταν η περίοδος που στην Ελλάδα γινόταν μεγάλη συζήτηση μέσα και έξω από τη Βουλή στις τηλεοράσεις με τις φιλονικίες των πολιτικών, στους δρόμους και τις πλατείες με το “κίνημα της γραβάτας”, όπως είχε χαρακτηριστεί τότε η αντίδραση των ελεύθερων επαγγελματιών στην πολιτική υπερφορολόγησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

“Ο Κατρούγκαλος είναι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας” ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή συνθήματα εκείνης της οχι και τόσο μακρινής περιόδου, με τον Πολάκη να το λέει με πιο... κομψό τρόπο (!!) και με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη να μιλά για συνειδητή επιλογή υπερφορολόγησης των μεσαίων στρωμάτων και κυρίως εκείνων που ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

Είναι η περίοδος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανταποκρίνεται καλύτερα από κάθε άλλον πολιτικό αρχηγό στα αιτήματα, στις αγωνίες και στις προσδοκίες των μεσοστρωμάτων.

Χτίζει την προεκλογική του ρητορική γύρω από αυτό το θέμα της υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης, της ραχοκοκαλιάς της κοινωνίας μας και ο ίδιος να υπόσχεται ότι θα την αναστήσει !

Οι δικηγόροι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες, οι έμποροι, οι αυτοαπασχολούμενοι του ιδιωτικού τομέα που προσέφυγαν αυτές τις ημέρες στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να προστατευτούν από τη φορολογική πολιτική Χατζηδάκη, θυμούνται τις δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι “το δημόσιο χρέος δεν θα πληρωθεί από το υστέρημα της μεσαίας τάξης” και ίσως να αισθάνονται εξαπατημένοι καθώς κανένας δεν τους είχε προετοιμάσει για την επαναφορά της φορολογίας των τεκμηρίων διαβίωσης.

Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μπορεί να τους βρίσκει σύμφωνους, αντιδρούν όμως στην πολιτική που τους κατατάσσει όλους στην κατηγορία των φοροκλεπτών !

Ο κύκλος των μνημονίων και της κρίσης έχει κλείσει από το 2018 και έχει ανοίξει ο κύκλος της ανάπτυξης, των ευκαιριών και των προσδοκιών, όπως προπαγανδίζει η
κυβέρνηση, αλλά “η ανάσταση της μεσαίας τάξης” ακόμα καθυστερεί!

Χρήστος Αλεξανδρής

Δημοσιογράφος