ΑΓΝΩΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

Γράφει η Γιώτα Τριανταφύλλου

Μου πήρε ώρα
ν΄ ανάψει το τελευταίο
γενναίο κλαράκι.
Αντιστεκόταν στη φλόγα
που έσπειρα.
Γέμισα το ποτήρι
λευκό κρασί.
Ήπια.
Τ' ακούμπησα
στο στιλπνό μάρμαρο.

Αφουγκράστηκα
τις φλόγες.
Ψιθύριζαν
σ' άγνωστη γλώσσα
λόγια
χιλιοειπωμένα.
Οι κινήσεις τους σαγηνευτικές,
σαν εραστές μιας βραδιάς.
'Εκλαψα!
Η μοναξιά πλημμύρισε
το χώρο
κι οι φλόγες τις σκέψεις.

Ένα βήμα πίσω
και παγιδεύτηκα,

στην αλήθεια τους!