Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014
ΜΑΣΚΕΣ
Γράφει η
Γιώτα Τριανταφύλλου
ΜΑΣΚΕΣ
Φόρεσα, ακριβώς αυτό
που ταιριάζει να μ' αγαπούν!
Μάσκες...
Ένα σεντούκι μάσκες...
Ταιριάζουν στα μάτια των γονιών,
στην ηλικία , στους φίλους,
στην απελπισμένη χαρά
που περιμένω κάθε φορά που λέω
υπάρχω.
Περιποιημένη φάτσα!
Υπεροπτική γκριμάτσα!
Βουβή κραυγή!
Τρανταχτά γέλια, ζητούν εξιλέωση.
Αποφασίζεις να πονάς,
και το μπορείς με χίλιους τρόπους.
Τι να πω στους ίσκιους,
στα άφθονα ανεξήγητα δάκρυα.
Αρέσω;
Ν' ανοίξω πάλι το σεντούκι;
Να πάρω κάτι πιο χαρούμενο;
Φρικτό το γέλιο των ανθρώπων,
αν μπροστά τους σταθείς,
με μάτια θλιμμένα.
Καινούργια μάσκα ζητάς.
Πρέπει ν' αρέσεις!
Κρύβεις τα χείλη,
πριν πάρουν το χαμόγελό,
τον πόνο πριν χαρούν.
Δύναμη, αδυναμία,
ίδια γέννα!
Κοιτώ τον ήλιο, με μάτια ανοιχτά.
Γυμνή προχωρώ!
Απ' την ανάποδη να μάθω
να μπορώ!
