Ο ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

Γράφει η Κατερίνα Χορμόβα
Kαθ. Φιλόλογος - Δημοσιογράφος

Οι μελλοντικές αποκαλύψεις του Ιωάννη προς τους ανθρώπους μας φανερώνονται μέσα από διάφορα οράματα, που έγιναν σ’ αυτόν αντιληπτά στο σπήλαιο της Πάτμου, όπου μόναζε. Ένα από αυτά παρουσιάζει μια πύλη ανοιχτή στον ουρανό, που συνοδεύεται απ’ τον ήχο μιας σάλπιγγας αγγέλου.

Εκεί με μεσολάβηση του Πνεύματος είδε μπροστά του ένα θρόνο και πάνω σ’ αυτόν να κάθεται ένα περίεργο ΟΝ. Η όψη του όντος αυτού ήταν πολύ λαμπερή και άστραφτε όπως ο ίασπης και το σάρδιο τα δύο πολύτιμα πετράδια. Ένα φωτεινό τόξο περικύκλωνε το θρόνο, που έλαμπε σαν το σμαράγδι. Είκοσι τέσσερις άλλοι θρόνοι σχημάτιζαν έναν κύκλο, γύρω απ’ το θρόνο και πάνω σ’ αυτούς κάθονταν είκοσι τέσσερεις πρεσβύτεροι ντυμένοι με λευκά ρούχα και με χρυσά στεφάνια στο κεφάλι τους. Απ΄ τον κεντρικό δε θρόνο έβγαιναν αστραπές, φωνές και βροντές, ενώ μπροστά του έκαιγαν επτά πύρινες λαμπάδες που αντιστοιχούν με τα επτά πύρινα πνεύματα του Θεού. Μπροστά απ΄τον παραπάνω θρόνο, απλωνόταν κάτι σαν θάλασσα από γυαλί όμοια με κρύσταλλο. Στο κέντρο γύρω απ’ το θρόνο βρίσκονταν τέσσερα όντα γεμάτα μάτια μπροστά και πίσω. Το πρώτο ον έμοιαζε με λιοντάρι, το δεύτερο με μοσχάρι, το τρίτο είχε όψη ανθρώπινη ενώ το τέταρτο έμοιαζε με αετό που πετάει.

Καθένα απ’ τα τέσσερα όντα είχε έξι φτερούγες και όλα τους είχαν παντού μάτια γύρω γύρω και από μέσα. Έλεγαν δε ακατάπαυστα μέρα-νύχτα τα εξής: «Άγιος, άγιος, άγιος είναι ο Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτορας ! Αυτός που αληθινά υπήρχε, υπάρχει και θα΄ρθει». Παράλληλα, όταν τα τέσσερα όντα δοξολογούν, αινούν και αναπέμπουν ευχαριστία σ’ αυτόν που κάθεται στο θρόνο, και λένε: « Σ΄εσένα ανήκει Κύριε και Θεέ μας η δοξολογία, ο αίνος και η δύναμη, γιατί εσύ δημιούργησες τα πάντα, το θέλημά σου τους έδωσε τη δύναμη και τη ζωή.»

Είδα επίσης , συνεχίζει ο Ιωάννης , ότι αυτός που καθόταν στο θρόνο κρατούσε στο δεξί του χέρι ένα βιβλίο σε σχήμα κυλίνδρου, ήταν γραμμένο και απ’ τη μέσα και την έξω πλευρά. Εκεί δε που έκλεινε ήταν σφραγισμένο με εφτά σφραγίδες από βουλοκέρι. Παράλληλα είδα έναν άγγελο δυνατό που διαλαλούσε μεγαλόφωνα: «Ποιος είναι άξιος να σπάσει τις σφραγίδες του βιβλίου και να το ανοίξει; Κανείς δε βρέθηκε όμως να το ανοίξει εκτός απ’ το Αρνίο, που θυσιάστηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων. Κάθε φορά δε που ένας άγγελος σάλπιζε ακολουθούσαν μεγάλες συμφορές για τους κατοίκους της Γης.

Με το σάλπισμα το τρίτου αγγέλου έπεσε απ’ τον ουρανό ένα μεγάλο αστέρι που καιγόταν σαν λαμπάδα. Αυτό έπεσε στο ένα τρίτο των ποταμών και των πηγών. Το όνομα του αστεριού ήταν Αψιθιά και απ’ αυτό πίκρισε το ένα τρίτο των υδάτων, ώστε πολλοί άνθρωποι πίνοντάς το πέθαιναν, γιατί το νερό έγινε φαρμάκι.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι συμφορές μετά και το σάλπισμα του έβδομου αγγέλου, άκουσα , μια ουράνια φωνή να λέει: Πάρτο και φάτο το βιβλίο αυτό. Θα σου γεμίσει πίκρα τα σωθικά, μα το στόμα σου θα είναι γλυκό σαν μέλι.

Τέλος ο έβδομος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στον αέρα, κι απ’ το θρόνο μέσα στο ναό του ουρανού βγήκε μια δυνατή φωνή που έλεγε «ΕΓΙΝΕ». Ξέσπασαν τότε αστραπές φωνές και βροντές , κι έγινε μεγάλος σεισμός απ΄τον οποίο η Πόλη η μεγάλη έγινε τρία κομμάτια κι οι πόλεις όλων των εθνών καταστράφηκαν.

Επίσης όλα τα νησιά εξαφανίστηκαν και τα βουνά χάθηκαν. Τότε πάνω στους ανθρώπους έπεσε απ’ τον ουρανό τεράστιο χαλάζι, βαρύ σαν κοτρόνα.

Μετά το βαρύ αυτό πλήγμα βλαστήμησαν οι άνθρωποι το Θεό, γιατί η συμφορά αυτή ήταν ανεπανόρθωτη.

Παράλληλα η μεγάλη πόρνη με το όνομα «ΒΑΒΥΛΩΝΑ» άρχισε να μεθάει με το αίμα, όσων μαρτύρησαν στο όνομα του Ιησού Χριστού. Ήταν ντυμένη στην πορφύρα και  στο κόκκινο έχουσα στέμμα ολόχρυσο απ’ το μάλαμα και πολύτιμα άλλα κοσμήματα στο λαιμό και στα χέρια. Στο χέρι της επίσης κρατούσε ένα ποτήρι χρυσό γεμάτο με τα βδελύγματα και τις ακαθαρσίες του Γήινου πλανήτη.

Σύμφωνα δε με τις εξηγήσεις του αγγέλου το θηρίο, που τη βαστάζει είχε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα . Όλο αυτό το σύμπλεγμα συμβολίζει την ανθρώπινη εξουσία, που ασκείται κατά καιρούς από διάφορους αυτοκράτορες ή δυνάστες γενικά. Όλοι αυτοί θα περιέλθουν σε κατάσταση ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ και θα πολεμήσουν με αθέμιτα μέσα το ΑΡΝΙΟ δηλαδή τον Ιησού Χριστό, που κατέβηκε στη Γη ταπεινός και ανίσχυρος. Τότε στο όνομα του ΙΗΣΟΥ κατέβηκε απ΄τον ουρανό ένας άγγελος κρατώντας στο χέρι του το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα. Αυτός αιχμαλώτισε το ΔΡΑΚΟΝΤΑ ή τον ΟΦΗ τον αρχαίο, που παραπλανά την ανθρωπότητα, δένοντάς τον με την αλυσίδα για χίλια χρόνια.

Μετά την παραπάνω αρνητική εικόνα ακολούθησε η θετική εικόνα των ψυχών που αποκεφαλίστηκαν εν ονόματι της πίστης τους στον Ιησού και γιατί απέφυγαν να προσκυνήσουν το άγαλμα του ΘΗΡΙΟΥ και να λάβουν το σατανικό χάραγμα στο μέτωπο και το χέρι τους.

Μετά την τελική πάλη ανάμεσα στις δυνάμεις του ΚΑΛΟΥ και του ΚΑΚΟΥ , η κυρίαρχη ΔΥΝΑΜΗ με το όνομα το ΑΛΦΑ και το ΩΜΕΓΑ θα εξαφανίσει την πρώτη Γη και τον πρώτο Ουρανό καθώς και όλη τη θάλασσα. Τότε φανερώνεται ο καινούργιος ουρανός και η καινούργια Γη, που θα κληρονομήσουν οι ταπεινοί άνθρωποι του πνεύματος και γενικά οι πιστοί. Τότε ακριβώς ήρθε ένας απ’ τους επτά αγγέλους, που κρατούσαν τις επτά φιάλες, που ήταν γεμάτες με τις επτά πληγές τις τελευταίες και μου είπε: «έλα να σου δείξω τη νύφη, τη γυναίκα του Αρνίου». Παράλληλα με έφερε, καθώς ήμουν σε έκσταση, σ’ ένα μεγάλο ψηλό βουνό και μου έδειξε την άγια πόλη, την Ιερουσαλήμ, καθώς κατέβαινε απ’ τα ουράνια. Η όψη της είχε τη λαμπρότητα του Θεού και η λάμψη της ήταν όμοια με πολύτιμο πετράδι, σαν το ΙΑΣΠΗ, που είναι λαμπερός σαν κρύσταλλο.

Η παραπάνω πόλη είχε μεγάλο και ψηλό τείχος με δώδεκα πύλες. Σε κάθε δε πύλη , υπήρχαν δώδεκα άγγελοι, ενώ πάνω σ’ αυτές ήταν γραμμένα τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ. Ένας απ’ τους αγγέλους μέτρησε με χρυσό καλάμι τις διαστάσεις της και βρήκε ότι ήταν δώδεκα χιλιάδες στάδια. Ως προς το σχήμα της ήταν τετράγωνη. Το μήκος της δηλαδή ήταν όσο και το πλάτος της. Το τείχος της τώρα ήταν κατασκευασμένο από ίασπη και όλη η μαλαματένια πολιτεία έλαμπε σαν καθαρό γυαλί. Τα θεμέλια τέλος του τείχους της πολιτείας ήταν στολισμένα με κάθε λογής πολύτιμο πετράδι.

Η διάταξη των πολύτιμων αυτών λίθων είχε ως εξής : Ο πρώτος θεμέλιος λίθος ήταν ίασπης, ο δεύτερος ζαφείρι, ο τρίτος χαλκηδόνιο, ο τέταρτος σμαράγδι, ο πέμπτος όνυχας, ο έκτος σάρδιο, ο έβδομος χρυσόλιθος, ο όγδοος βήρυλλος, ο ένατος τοπάζι, ο δέκατος χρυσόπρασος, ο ενδέκατος υάκινθος και ο δωδέκατος αμέθυστος.

Κάθε μια από τις δώδεκα πύλες ήταν καμωμένη από ένα μαργαριτάρι. Συμπλήρωμα της παραπάνω διάταξης ήταν μια πλατεία από ατόφιο χρυσάφι, που έλαμπε σαν καθαρό γυαλί. Στην πολιτεία αυτή δεν θα υπάρχει νύχτα, γιατί ο Κύριος ο Θεός θα φέγγει πάνω στους πολίτες της, που θα βασιλεύουν αιώνια.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΟΡΜΟΒΑ

ΚΑΘ. ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ