Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

  Αριθμός Πιστοποίησης: Μ.Η.Τ. 242014

ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
συνταξιούχος εκπαιδευτικός

 

 

✓ Με θέματα που προκαλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, που ταυτίζονται με την καθημερινότητα, που προβληματίζουν θα ασχοληθεί και η σημερινή στήλη.

Ξεκινάμε.

✓ Πάντα διαβάζω στην εφημερίδα μας τα άρθρα του συνεργάτη της Φοίβου Ιωσήφ, παλαιόθεν γνώριμο και φίλο του γράφοντα.

Οι σχολιασμοί του στα της επικαιρότητας – καθημερινότητας, αλλά και σ’ αυτά που έχουν φύγει και ανήκουν στο παρελθόν, ταυτιζόμενα όμως και με τα παρόντα, προκαλούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, με την ιδιαίτερη πλοκή τους, την ιδιαίτερη κατάθεση απόψεών του και θέσεων. Και απ’ ότι γνωρίζω διότι θα το τονίσω για μια ακόμα φορά ότι αφουγκράζομαι την καθημερινότητα, διαβάζονται και σχολιάζονται με άλλη διάθεση από τη συνηθισμένη αναγνωστική συνήθεια, από άλλο μετερίζι. Αυτά ως γενικότητες.

Θα έλθω τώρα και σ’ αυτό που θέλω να αναφερθώ. Στο φύλλο της εφημερίδας μας στις 26 παρελθόντος Απριλίου δημοσιεύτηκε άρθρο του, με τίτλο:

ΟΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΝΑΚΤΩΝ.

Στο άρθρο αυτό ασχολήθηκε με το θεσμό της Βασιλείας που μέχρι πριν αρκετά χρόνια προβλεπόταν από το Σύνταγμα και ίσχυε στη χώρα μας. Κατέθεσε προσωπικές του θέσεις και απόψεις και περιληπτικά εξιστόρησε, πάντα με το δικό του τρόπο, πως προέκυψε για την απελευθερωθείσα τότε πατρίδα, ποιοι έλαβαν τις αποφάσεις και δικαιολογημένα διερωτήθηκε.

Είναι δυνατόν μια χώρα η οποία μόλις βγήκε από τον τιτάνιο απελευθερωτικό αγώνα να τις φορτώνουν κυβερνήτη από μία άλλη χώρα, τον οποίον δεν συνέδεε κάτι με το λαό μας.

Ούτε με γλώσσα, ούτε με θρησκεία, ούτε με Ιστορία, ούτε με παράδοση, ούτε με αιματοβαμμένους αγώνες ήταν ταυτισμένος αυτός ο ξενόφερτος κυβερνήτης. Πώς θα μπορούσε ένα ανήλικο παιδί να κυβερνήσει μια χώρα, που δεν είχε καμία ταύτιση μαζί της, μια εντελώς ανοργάνωτη πατρίδα, πατρίδα ερειπίων και πολύ – πολύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου πολιτών;

Το μόνο που συνέδεε τους κατοίκους  αυτού του τύπου ήταν η γλώσσα, η θρησκεία και η αγάπη για τον ρημαγμένο τούτο τόπο.

Με την ιδιαιτερότητα της πέννας του ο Φοίβος καταγράφει τις τραγικές αδυναμίες αυτού του θεσμού, τα σφάλματά του, τις ιδιορρυθμίες του. Καταγράφει τις προσπάθειές του να εδραιωθεί και να αποκτήσει προνόμια, αγνοώντας τα πιστεύω και τις επιθυμίες και το τραγικό βιοτικό επίπεδο του Ελληνικού λαού, αγνοώντας ότι αυτό το οδοιπορικό ποτέ δεν το αγκάλιασαν οι Έλληνες, ποτέ δεν συμπορεύτηκαν μαζί του. Αφού συγχαρώ θερμότατα το δημιουργό αυτού του λίαν τεκμηριωμένου άρθρου που πράγματι προβληματίζει τον αναγνώστη, θα παρακαλούσα τη διεύθυνση της εφημερίδας ευκαιριακά να προβεί σε αναδημοσίευσή του για να το ξαναδιαβάσουν όσοι το διάβασαν και να το διαβάσουν και όσοι δεν κατέστη δυνατόν στην πρώτη δημοσίευση.

Πολλά θα αποκομίσουν και θα αποθηκεύσουν στο Ιστορικό τους είναι.  Και επειδή ο γράφων έχει και αυτός ασχοληθεί παλαιότερα με το θέμα αυτό, είχε τονίσει τότε την ανάγκη τα ανάκτορα του Τατοΐου να μην καταντήσουν ερείπια, θα καταθέσει και πάλι.

Η Ιστορία και τα Ιστορικά στοιχεία πρέπει να υπάρχουν και με τα θετικά τους ή με τα αρνητικά τους να προβληματίζουν και να διδάσκουν.

✓ Ένα ζωτικό θέμα το οποίο πρέπει να απασχολεί και να προβληματίζει καθημερινά όλους μας είναι τα τροχαία ατυχήματα.

Και ας μη θεωρηθεί εμμονικός ο γράφων διότι και πάλι παλαιότερα είχε εκφράσει τις έντονες ανησυχίες του, για τη μάστιγα αυτή του τόπου μας. Και επιμένει και θα επιμένει συνεχώς σ’ αυτό, αφού από επίσημα στοιχεία προκύπτει, ότι κάθε μήνα σκοτώνονται 52 άνθρωποι στους Ελληνικούς δρόμους.

Σε μια χώρα που μαστίζεται από την υπογεννητικότητα και από την αθρόα εισβολή αλλοδαπών – αλλοθρήσκων, οι οποίοι ποτέ δεν θα αφομοιωθούν μαζί μας, σκοτώνουμε – δολοφονούμε 52 ανθρώπους δικούς μας κάθε μήνα, δηλαδή μια μικρή κωμόπολη σε ένα χρόνο. Κι αν σ’ αυτούς υπολογίσουμε εκείνους που υποκύπτουν στα τραύματά τους, ο αριθμός σίγουρα είναι μεγαλύτερος.

Κι αν ακόμη συνυπολογίσουμε αυτούς που μένουν για πάντα ανάπηροι και χρήζουν διαρκούς νοσηλείας, καταλαβαίνουμε την οικονομική ζημία για τη χώρα μας, αλλά και το δράμα των οικογενειών, που καλούνται να σηκώσουν εφ’ όρου ζωής το δυσβάσταχτο τούτο βάρος. Και φυσικά αντί να λάβουμε δραστικά μέτρα, όπως αυστηρότατη νομοθεσία και επαρκή αστυνόμευση, βελτίωση των δρόμων, τοποθέτηση καμερών, πολλών – πολλών πινακίδων και άλλων ακόμα προληπτικών μέτρων δυστυχώς αδρανούμε.

Ναι φίλε αναγνώστη κάθε μήνα μετακομίζουν  στον άλλο κόσμο 52 και όχι μόνο συνέλληνες. Μα θα μας αντιτείνουν κάποιοι, ότι τους υπερκαλύπτουμε διότι εισάγουμε καμιά 300σαριά Τούρκους από τη γειτονική χώρα. Άρα έχουμε και περίσσευμα. Αλήθεια πού είναι όπως παλαιότερα η έντονη παντού παρουσία της τροχαίας με τους τροχονόμους της, που οπωσδήποτε βελτίωναν τη ρύθμιση της κυκλοφορίας.

Σήμερα βέβαια έχουμε τις κάμερες που είναι πιο αποτελεσματικές. Φτάνει όμως ο αριθμός αυτών που έχουμε τοποθετήσει ή απαιτούνται πολύ – πολύ περισσότερες.

Κύριοι αρμόδιοι επί του θέματος, μη εφησυχάζετε. Πάρτε μέτρα τα οποία θα σταματήσουν αυτόν τον θανατηφόρο κατήφορο. Μέτρα σκληρά είτε μας αρέσουν είτε όχι.

Όλοι μας αν κάνουμε την αυτοκριτική μας την παράβαση την έχουμε μέσα μας.

Ας την κρατάμε μόνο στη σκέψη μας και ας πειθαρχούμε στην κυκλοφοριακή νομοθεσία. Μόνο αυστηροί νόμοι και κυκλοφοριακή συνείδηση θα σταματήσει αυτή την αιμορραγία.

Δεν πάει άλλο.

✓ Και μία επισήμανση του γράφοντα.

Αρκετό καιρό είχα να επισκεφτώ ψητοπωλείο που πουλάει τους λεγόμενους πιτόγυρους. Προχθές ο εγγονός μου με παρακάλεσε όταν επιστρέψω από την έξοδό μου, να του φέρω έναν πιτόγυρο.

Πήγα στο κατάστημα, παρέλαβα τον πιτόγυρο και απευθύνθηκα στο ταμείο έχοντας στα χέρια μου 3 ευρώ για να τον πληρώσω, νομίζοντας ότι θα πάρω και είκοσι λεπτά ρέστα μια και η αξία του ήταν 2,80€.

Όχι κύριε μου λέει η Ταμίας. Ο γύρος κάνει 3,90€. Από πότε ανέβηκε τόσο τη ρώτησα. Ου! Έχει πολύ καιρό. Τον πλήρωσα και έφυγα διερωτώμενος. Είναι δυνατόν να πήρε αύξηση περισσότερο από 30%; Είναι νόμιμη αυτή η αύξηση;

Είναι εγκεκριμένη από την αρμόδια υπηρεσίες εν προκειμένω, νομίζω από την αγορανομία; Ή αυτή δεν το έχει πάρει χαμπάρι.

Μιλάμε για ετήσια αύξηση τιμαρίθμου 3%. Δεν το ερεύνησα το θέμα. Ίσως το πράξω. Αν όμως κάποιος αρμόδιος διαβάσει αυτή τη στήλη ας μας δώσει μια εξήγηση. Το ζητούν και άλλοι συμπολίτες με τους οποίους το συζήτησα.

✓ Ας κλείσει και η σημερινή στήλη πιστεύοντας ότι προσπαθεί να περάσει ενδιαφέροντα μηνύματα, πάντα καλοπροαίρετα και χωρίς καμιά σκοπιμότητα.

 

 

 

 

 

Απόψεις

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλοςσυνταξιούχος εκπαιδευτικός  ✓ Με θέματα που προκαλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, που ταυτίζονται με την καθημερινότητα, που...

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.

Μηνιαίο αρχείο ειδήσεων

randomness