Ποιος υπονομεύει τη Ζωή και το Μέλλον της πόλης; - ΛΑΜΙΑ “ΚΛΕΙΣΤΟΝ”

Αγαπητέ Αναγνώστη, Συμπολίτη και Συνδρομητή,

Αυτή η «έρευνα» έγινε μετά από παραίνεση φίλου παλαιού επαγγελματία, με έντονη δραστηριότητα στη Λαμία και σε άλλες πόλεις όμορων νομών.

«Κάνε μια έρευνα ως εφημερίδα να δούμε πόσα καταστήματα είναι κλειστά στο κέντρο της Λαμίας, διότι πάμε από το κακό στο χειρότερο».

Η ομάδα οργανώθηκε και η προσπάθεια για την καταγραφή των κλειστών καταστημάτων ξεκίνησε.

Η εικόνα δυστυχώς είναι απογοητευτική. Σε όλους αυτούς τους δρόμους της Λαμίας τα χνάρια της δεκαετούς κρίσης είναι έντονα. Συνολικά 325* χώροι με προδιαγραφές για τη φιλοξενία μικρών και μεγάλων καταστημάτων είναι κλειστοί. Μέσα στην πλατεία Λαού 6 επαγγελματικοί χώροι παραμένουν κλειστοί. Επί της οδού Καραϊσκάκη μέχρι και την περιοχή γύρω από το Δημοτικό Θέατρο 36 καταστήματα παραμένουν κλειστά. Αντίστοιχα στην Υψηλάντου 14, στην Κολοκοτρώνη 12, στη Ροζάκη Αγγελή 18, στην Όθωνος 29, στην Καζούλη 5, στη Διάκου 17, στην Καραγιαννοπούλου 6, στη Χατζοπούλου 9, στην Πατρόκλου 18, στην Έσλιν 12. Ακόμα και στον πιο εμπορικό δρόμο της πόλης, την οδό Βύρωνος εντοπίσαμε 9 κλειστά καταστήματα.

Πηγαίνοντας λίγο πιο χαμηλά, μεταξύ των οδών Αγίου Νικολάου και Καποδιστρίου, 22 επιχειρήσεις έκλεισαν μεταξύ αυτών και Δέκα (10) καταστήματα τραπεζών. Συνεχίζοντας την καταγραφή στην οδό Λεωσθένους βρήκαμε ακόμη 12 κενές επαγγελματικές εστίες και στη Λεωνίδου άλλες 10, στην Παλαιολόγου 13, στη Βενιζέλου 14, στην Παπακυριαζή 7, ενώ στη Θερμοπυλών μέχρι το ύψος της Παπαφλέσσα 9 καταστήματα ενοικιάζονται ή πωλούνται. Η άλλη πλευρά του εμπορικού κέντρου δεν παρουσιάζει κάποια ουσιαστική διαφορά. Συγκεκριμένα, βρήκαμε κλειστά και άδεια 6 καταστήματα στην οδό Σατωβριάνδου, 12 στη Δροσοπούλου, 17 στην Αβέρωφ, 6 στη Μάρκου Μπότσαρη και 6 στην Αμαλίας. Για γραφεία και διαμερίσματα και τη Βιομηχανική Περιοχή δε μιλάμε.

Τα μέτρα που έλαβαν οι κυβερνήσεις και ο τρόπος αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης όπως φόροι, φόροι, εισφορές, αποζημιώσεις, αυξήσεις αντί για μειώσεις στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ και, συγχρόνως η αφαίμαξη υπηρεσιών για να ενισχυθεί η Λάρισα και η Θεσσαλονίκη εις βάρος της Λαμίας μας οδήγησαν σ’αυτή τη δυσάρεστη εικόνα.

Λες και η Λάρισα και η Θεσσαλονίκη είχαν λίγες υπηρεσίες και τους περίσσευε χώρος!

Το μόνο που κατάφεραν με αυτές τις μεταφορές, ήταν να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το είδη επιβαρυμένο περιβάλλον αυτών των πόλεων, αντί να πάρουν από αυτούς και να φέρουν στη Λαμία που είχε κενά. Κατά τ’άλλα είμαστε το κέντρο της Ελλάδας...

Αυτές οι κτιριακές υποδομές της πόλης, δημόσιες και ιδιωτικές, είναι ο πλούτος πολλών ετών που διέθεσαν οι συμπολίτες μας για να δημιουργηθούν αυτοί οι χώροι στέγασης που τώρα είναι ανεκμετάλλευτοι.

Οι άρχοντες του τόπου μας, Υπουργοί, Βουλευτές, Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι και άλλοι παράγοντες υποθέτουμε θα έχουν πιο συγκροτημένη άποψη και να γνωρίζουν περισσότερα για τα αίτια που οδήγησαν την πόλη σ’αυτή την κατάσταση.

Αυτό το έντονα θλιβερό φαινόμενο της εγκατάλειψης και της ερημοποίησης δεν παρατηρείται στους όμορους νομούς όμως.

Κάποιες επιχειρήσεις μέσα στην απόγνωση φεύγουν από τη μια θέση και πάνε σε άλλη είτε γιατί βρίσκουν χαμηλότερο ενοίκιο είτε προσδοκώντας περισσότερη πελατεία. Οι επιχειρηματίες και οι επιχειρήσεις προσπαθούν να προσαρμοστούν και να εξελιχθούν για να επιζήσουν στις καινούργιες συνθήκες, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα ικανοποιητικά.

Στέρεψαν από οικονομικούς πόρους, από ιδέες ακόμη και οι τράπεζες έχουν χάσει τον μπούσουλα, κλείνουν τα καταστήματα «το ένα μετά το άλλο» και κεντρικά μιλάνε για νέα ανακεφαλαιοποίηση.

Το μόνο είδος που ευδοκιμεί είναι οι καφετέριες και οι καφεομανείς Έλληνες που αυξάνονται, μόνο που αυτό το φαινόμενο δε βοηθάει να βγούμε από το τέλμα και την θλίψη που μας οδηγεί η ανεργία, όπως και σε άλλα πολλά κακά που τα διαβάζουμε και τα ακούμε καθημερινά.

Δυστυχώς, πολλοί συμπολίτες μας οδηγήθηκαν στη μετανάστευση (εσωτερικά ή στο εξωτερικό) ανάλογα με το αντικείμενο της εργασίας τους και τις δυνατότητές τους.

Δεν έχει νόημα να ψέξω τους νυν και πρώην άρχοντες της Λαμίας και της Φθιώτιδας. Ο καθένας έχει τις δικαιολογίες του, οι κ.κ. Κλ. Περγαντάς, Θ. Στάικος, Γ. Κοτρωνιάς, Ν. Σταυρογιάννης, Κ. Μπακογιάννης, Ευθ. Καραΐσκος, οι κυβερνητικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Απ. Καραναστάσης, Αθ. Μιχελής, Δ. Βέττας, Γ. Σαρακιώτης και ο π. Υπουργός Χρ. Σταϊκούρας και άλλοι (νυν και πρώην) που αισθάνονται υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση.

Δεν έχει όμως νόημα να κλαίμε μπρος στο χυμένο γάλα. Το ερώτημα είναι τώρα τί κάνουμε. Τώρα τί προτείνει ο κάθε υπεύθυνος και αρμόδιος παράγοντας (όπως τα επιμελητήρια) θα μπορούσαν να κάνουν κάτι που να μπορεί να βγει αποτέλεσμα;

Οι προσπάθειες του Δ.Σ. του ΕΒΕ για τα «Ανοιχτά Κέντρα Εμπορίου» και οι εισηγήσεις στο Συνέδριο του Ινστιτούτου Έρευνας και Καινοτομίας και Δια βίου Μάθησης που οργάνωσε ο κ. Κων. Τσαμαδιάς, για την «Βιώσιμη Ανάπτυξη» με τους πρώην υπουργούς και καθηγητές κ.κ. Μάρδα, Μανιάτη, Σταϊκούρα και τον επιχειρηματία της ΕΖΑ κ. Συριανό, καλά είναι, αλλά θέλουν συνέχεια και συνέπεια και προσγείωση στην πραγματικότητα.

Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας για την αναπτυξιακή πορεία του τόπου είναι η στάση των Εργατικών Κέντρων Φθιώτιδας και Λαμίας, η οποία πρέπει να είναι ρεαλιστική και να δείχνει κατανόηση στην αντιμετώπιση της πραγματικότητας, αν θέλουν οι άνεργοι συνάδελφοί τους να βρουν δουλειά και να διασφαλιστούν οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Η Δημοκρατία μας τους έχει δώσει αρκετά δικαιώματα, αυτοί έχουν το καθήκον να τιμήσουν την θέση που τους έταξαν οι συνάδελφοί τους να χειριστούν αυτό το δύσκολο πρόβλημα της ανεργίας και γενικότερα να συμβάλλουν και αυτοί στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Για να ακουστεί πάλι το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» πρέπει πρώτα να βρουν δουλειά οι εργάτες να παράξουν πλούτο και μετά να συζητήσουμε πως θα μοιραστεί.
Το αντίθετο μου θυμίζει την φράση «δύο γαϊδάροι μάλωναν σε ξένο αχυρώνα».

Σήμερα προσπαθήσαμε να σας παρουσιάσουμε την κατάσταση (εικόνα) των κλειστών καταστημάτων στο κέντρο της Λαμίας και τις επιπτώσεις της κρίσης και την εκτίμηση αυτής της κατάστασης.

Τι εναλλακτικές εκδοχές έχουμε και τι θα μπορούσε να γίνει για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση;

Η «επιλογή» που έχουμε κατά την άποψή μας είναι μόνο μία το πως θα ξεπηδήσουμε από το τέλμα μόνο που αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας, πρέπει να συμμετέχουν και αυτοί που θεσπίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού και οι θεσμικοί παράγοντες που τους εφαρμόζουν.

Αν δεν αποφασίσουν κάποιοι να βγάλουν το κεφάλι τους έξω από την άμμο να δουν και παρά έξω τί γίνεται πώς λειτουργούν άλλα κράτη και κοινωνίες και πώς ξεπέρασαν τέτοιες καταστάσεις μην περιμένετε να δούμε άσπρη μέρα.

Αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, να δούμε εμείς τί μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας, για την βελτίωση της θέσης μας.

Οι νέοι υποψήφιοι Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες καλόν θα ήταν στα προγράμματά τους να εντάξουν και κάποιο σχέδιο για την ανάπτυξη της Λαμίας και γενικότερα της Φθιώτιδας που να αντιμετωπίζει αυτό το καυτό πρόβλημα της εγκατάλειψης.

Επίσης καλόν είναι οι πολίτες πριν ψηφίσουν να έχουν μια ευκρινή εικόνα για τον κάθε υποψήφιο τι σκέπτεται να κάνει για το πρόβλημα των κλειστών καταστημάτων και γενικότερα της κρίσης.

Νομίζω πως το παλαιό δίλημμα «ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ» των ψηφοφόρων έχει ξεπεραστεί και πως αυτό που τους απασχολεί είναι το «άσπρος γάτος-μαύρος γάτος» σημασία έχει να πιάνει ποντίκια.

Δυστυχώς τα «μεγάλα κόμματα» και οι κυβερνήσεις τους μέχρι σήμερα μας απογοήτευσαν ως Λαμιώτες και Φθιώτες με την συμπεριφορά τους και τις επιλογές τους σε: Βιομηχανική Περιοχή, Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας, ΤΕΙ, Πανεπιστήμιο, έδρες περιφερειακών οργάνων κλπ..

Το μόνο αποκούμπι που μας έχει μείνει είναι η αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού η οποία προσπαθεί με αυτά τα λίγα μέσα που διαθέτει να διορθώσει την κατάσταση αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε πολίτες και τοπική Αυτοδιοίκηση με αυτά τα μέσα που έχουμε να αντιστρέψουμε τους όρους, να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο και παραγωγικότερο, μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την φτώχια και την μιζέρια της κρίσης, που πάει να μονιμοποιηθεί, με το μυαλό που έχουν οι πολιτικοί μας.

Διότι με αυτό το δίλλημα που έχουμε ακούσει «και τί θέλεις να κάνουμε, να ρίξουμε την κυβέρνηση;» δεν νομίζουμε ότι είναι η πρέπουσα απάντηση εκπροσώπου του Λαού όταν ο τόπος στραγγαλίζεται.

Διότι αν οι μπροστάρηδες είναι κιοτήδες και δεν ρισκάρουν, δεν μπορούν να οδηγήσουν το Λαό έξω από το τέλμα.

Θέλουμε να πιστεύουμε πως στο τέλος θα διαψεύσουμε τους στίχους του ποιητή Κώστα Βάρναλη:

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα»

και πως κάποιος πολιτικός θα βρεθεί να αναλάβει την ευθύνη και να αλλάξει την πορεία του τόπου μας.

(*) Επισημαίνεται ότι τα 325 κλειστά καταστήματα είναι μόνο στο κέντρο της Λαμίας, ευρύτερα σε όλη την πόλη και τους συνοικισμούς είναι πολύ περισσότερα, ενώ οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές.

Για το ρεπορτάζ συνεργάστηκαν οι: Σπυρίδων Ρίζος, Χρήστος Αλεξανδρής, Σοφία Σοφικίτη, Παναγιώτης Σκαντζούρης.