Εισβολή αγελάδων στη Φουρνά Ευρυτανίας - Απλή ερώτηση προς κάθε «σκεπτόμενο» άνθρωπο...

Πώς θα σας φαινόταν αν είχατε ένα περιβόλι περιποιημένο με τα «ζαρζαβατικά» του και ερχόταν «κάποιος», «κάτι» και το τσαλαπατούσε, το κατέστρεφε, το ισοπέδωνε;
Θα θυμώνατε; Θα στενοχωριόσασταν, θα θέλατε να «στρίψετε το λαρύγγι» αυτού που το έκανε; Ή θα απογοητευόσασταν και θα λέγατε: «κρίμα τους κόπους μου, κρίμα τη δούλεψή μου», κρίμα τα χρήματα που ξόδεψα για το όργωμα και την αγορά σπόρων, θα τα παρατάγατε εντελώς επειδή «κάποιος» ανεύθυνος, ασυνείδητος δεν εφαρμόζει, δεν υπακούει στους νόμους και δεν σέβεται τον κόπο και την περιουσά του συνανθρώπου του;
Αν μ’ αυτόν τον πρόλογο σάς κίνησα το ενδιαφέρον τότε συνεχίζω ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΝΤΑΣ ότι: παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες όλων όσων «επλήγησαν» από τις αγελάδες που είναι «ξαμολυμένες», αδέσποτες, χωρίς επίβλεψη, ανά την περιφέρεια και τσαλαπατούν, καταστρέφουν, βρωμίζουν τους κήπους, τα κτήματα, τις αυλές σπιτιών, των κατοίκων ολόκληρης της περιφέρειας Φουρνάς (Ευρυτανίας) και των γύρω χωριών, παρά τις συνεχείς μηνύσεις που έγιναν εναντίον του ιδιοκτήτη των ζώων, μέχρι σήμερα ΤΙΠΟΤΑ δεν κουνήθηκε, ΤΙΠΟΤΑ δεν διορθώθηκε, ΤΙΠΟΤΑ δεν αποκαταστάθηκε στο σωστό.
Ως πότε όλη η περιοχή θα υποφέρει εξαιτίας κάποιου που «πιθανόν» να έχει την πρόθεση να κάνει κάτι, αλλά «ΔΕΝ»...
Ως πότε θα ανέχονται «την ασυδοσία», την «ανευθυνότητα», την «πρόκληση», γιατί αυτό έγινε πια «πρόκληση»...
Κάτι πρέπει να γίνει.
Κάτι να διορθωθεί.
Κάτι να μπει στο σωστό δρόμο.
Κάποιος να γίνει υπεύθυνος και να αναλάβει τις ευθύνες του. Κάποιοι άλλοι να εφαρμόσουν το νόμο. Και κάποιοι να πάψουν να τρέμουν στην ιδέα ότι την αυγή που θα πάνε στα κτήματά τους θα τα βρουν «ισοπεδωμένα» απ’ τις αγελάδες και το βράδυ που γυρίζουν σπίτι τους θα κινδυνεύει η ζωή τους απ’ τα «χωρίς επίβλεψη» ζώα που κυκλοφορούν στ σοκάκια του χωριού και «αφηνιασμένα» «παίρνουν σβάρνα» (παρασύρουν) όποιον βρουν μπροστά τους, (παππού, γιαγιά, παιδιά κλπ).

Σημειωτέον ότι τα ζώα (οι αγελάδες) δεν φταίνει σε τίποτα, αντίθετα, χειμώνα, καλοκαίρι, με κρύο, με ζέστη, να γεννάνε μέσα στο χιόνι και την παγωνιά και να ψοφάνε τα μοσχαράκια τους, να μην τα αρμέγουν, να μην τα περιποιούνται και να προσπαθούν να χορτάσουν την πείνα τους τρώγοντας τα κοτσάνια των κισσών απ’ τους φράχτες και απ’ τα δέντρα που έχουν χιόνι. Οι λύκοι να κατασπαράζουν κάποια, άλλα να τα αφήνουν χωρίς ουρά, χωρίς πόδι κλπ....
Μήπως θα έπρεπε εδώ να επέμβει -όχι μόνο εισαγγελέας- αλλά και η φιλοζωική να μεριμνήσει για ό,τι συμβαίνει...
Και επειδή θα αναρωτιέστε «ποιος» είμαι που καταγγέλλω όλα αυτά, σας λέω επωνύμως ότι δεν παίρνω πίσω ούτε μια λέξη απ’ αυτά που αναφέρω.

Ονομάζομαι Μαγδαληνή Οικονόμου, είμαι κάτοικος Λαμίας, αλλά τα καλοκαίρια και το φθινόπωρο έρχομαι στη γενέτειρά μου Φουρνά (Ευρυτανίας).
Δεν έχω κήπο ή χωράφι καλλιεργημένο, δεν έχω κανένα έννομο συμφέρον, έχω όμως μεγάλο «θυμό» και αγανάκτηση με ό,τι βλέπω και ακούω ότι συμβαίνει στους συγχωριανούς μου. Δεν αντέχω να βλέπω μεγάλες γυναίκες να κλαίνε, γιατί ο κόπος τους «πήγε στράφι»...
Και κάτι άλλο αρκετά σοβαρό. Οι περισσότεροι που επλήγησαν δεν είναι σε θέση να κάνουν άλλες μηνύσεις, γιατί:
α) δεν υπάρχουν χρήματα για δικηγόρους
β) δεν είναι εύκολο να μεταβαίνουν στο Καρπενήσι με δικά τους έξοδα
γ) δεν έχουν δει μέχρι σήμερα «κανένα φως» απ’ τις προηγούμενες μηνύσεις
δ) φοβούνται ότι δεν υπάρχουν «αυτιά» να ακούσουν τα παράπονά τους, κι αυτό είναι το χειρότερο, απογοήτευση... παραίτηση... λέγεται...
Πού είναι η μέριμνα και η φροντίδα του Κράτους προς τους πολίτες του; Ελάχιστοι έμειναν που καλλιεργούν κήπους, θέλουν να τους εξαφανίσουν κι αυτούς; ΓΙΑΤΙ; Ας μην το επιτρέψουμε αυτό, ας μην αφήσουμε τα χωριά μας να ερημώσουν, ας συσπειρωθούμε όλοι για να διορθώσουμε αυτό που συμβαίνει.
Κουνηθείτε οι υπεύθυνοι, ΠΡΑΞΕΤΕ οι αρμόδιοι, όσο είναι καιρός...
Εγώ θα συνεχίσω να μιλάω μέχρι να βρεθεί κάποιος να με ακούσει...

Με εκτίμηση και «θυμό»
Μαγδαληνή Οικονόμου
(μια αγανακτισμένη πολίτης)