Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Πέφτοντας από τα σύννεφα! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Πέφτουν πάλι από τα σύννεφα όσοι διαμαρτύρονται για τον σιδηροδρομικό αποκλεισμό της περιοχής μας από τα δρομολόγια της υπερσύγχρονης αμαξοστοιχίας “Ασημένιο Βέλος” που μπήκε στις ράγες για να εξυπηρετήσει το επιβατικό κοινό στη διαδρομή Αθήνας - Θεσσαλονίκης.

Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να το εμπεδώσουμε ότι τελικά έχουμε γίνει παράρτημα της Θεσσαλίας και ότι αν δεν γίνει κάτι θεαματικό (άραγε γίνονται θαύματα στη εποχή μας), τα επόμενα χρόνια θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να αναχαιτιστεί η υποβάθμιση. Το πιθανότερο είναι να βαθύνει περισσότερο.

Όλα αυτά σήμερα συμβαίνουν γιατί δεν καταφέραμε να επιβιβαστούμε στο “τρένο” της περιφερειακής ανάπτυξης την δεκαετία του 2000 και νωρίτερα, όταν σχεδιάζονταν οι πόλοι ανάπτυξης και η Φθιώτιδα αποκλείονταν από τους χάρτες χωρίς να ανοίξει “ρουθούνι” που θα έλεγε και ο λαός μας.

Ήταν τότε που διεκδικούσαμε Πανεπιστήμιο, εμπορευματικό σταθμό και σύνδεση με το λιμάνι της Στυλίδας, αναβάθμιση του αεροδρομίου, Διοικητήριο και Τεχνόπολη και πολλά άλλα που θα ενίσχυαν τις βασικές υποδομές και θα μας ... προστάτευαν κατά κάποιον τρόπο από τους εδαφικούς και χωροταξικούς “αναθεωρητισμούς” της κεντρικής εξουσίας.

Χάσαμε δυστυχώς τότε το τρένο και σήμερα ...τρέχουμε ασθμαίνοντας πίσω από τις εξελίξεις που βλέπουμε να μας προσπερνούν.

Πέφτουμε από τα σύννεφα γιατί το “Ασημένιο Βέλος” σταματά στη Λάρισα και όχι στο Σ.Σ. Λιανοκλαδίου. Δεν σκεφτόμαστε ότι ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί είναι άλλα πλέον τα μεγέθη των πόλεων και άλλες οι διαπραγματευτικές δυνατότητες των πολιτικών εκπροσώπων κάθε πόλης και κάθε περιοχής.

Εμείς μονίμως τα τελευταία χρόνια χάνουμε θέσεις στον εσωτερικό ανταγωνισμό των πόλεων, είτε αυτό έχει να κάνει με τον επανασχεδιασμό του χάρτη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, είτε έχει να κάνει με την στήριξη των παραγωγικών μονάδων μέσα από τα κίνητρα των αναπτυξιακών νόμων, είτε αφορά τα μεγάλα ευρωπαϊκά οδικά δίκτυα και τις σιδηροδρομικές διασυνδέσεις, είτε τα μεγάλα έργα υποδομής στην πόλη της Λαμίας.

Είναι εμφανής η υστέρηση και δεν οφείλεται μόνο στο πληθυσμιακό μέγεθος που σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο.

Από το 1997 σχεδιάζουμε να φτιάξουμε Δικαστικό Μέγαρο και ακόμα 25 χρόνια το συζητάμε. Από το 2003 σχεδιάζουμε να κάνουμε Διοικητήριο και ακόμη παρουσιάζουμε χάρτες.

Επί δέκα χρόνια ψάχναμε να βρούμε χώρο για να στεγάσουμε το Πανεπιστήμιο Στερεάς προκειμένου να το αναπτύξουμε αλλά δεν το καταφέραμε και γίναμε παράρτημα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μπορεί να διαθέτουμε ισχυρή πολιτική εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, στο υπουργικό συμβούλιο και στο ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά φαίνεται ότι την ώρα που λαμβάνονται οι τελικές αποφάσεις “η φωνή της Λάρισας” ακούγεται δυνατότερα από “τη φωνή της Λαμίας”.

Μπορεί αυτό να μας στενοχωρεί, να μας πικραίνει αλλά δεν κάνουμε και πολλά πράγματα για να το αλλάξουμε. Η Λάρισα έχει φύγει μπροστά, εκδηλώνει δυναμισμό στην αγορά, το εμπόριο και γενικά είναι μια άλλη οικονομία και η Λαμία βαδίζει σημειωτόν, δεν χάνει μόνο το τρένο, αλλά χάνει και την αγορά, το εμπόριο, τις επιχειρήσεις, συρρικνώνεται οικονομικά, καταδιώκεται από σύνδρομα ωχαδελφισμού και μοιρολατρίας μαζί !

Η απόφαση της περικοπής της στάσης του “Ασημένιου βέλους” έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα.

Με δεδομένο ότι το γρήγορο τρένο είναι ένα έργο εθνικής σημασίας και σχεδιάστηκε για να μειώσει το χρόνο της διαδρομής Αθήνας - Θεσσαλονίκης, ευλόγως θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος γιατί έπρεπε να περικοπεί η στάση της Λαμίας και να μην περικοπεί η στάση της Λάρισας.

Η απάντηση αυτονόητη. Γιατί η Λάρισα μετράει περισσότερο στον κεντρικό σχεδιασμό. Είναι άλλη κατηγορία.

Και τώρα τι κάνουμε για να αντιστρέψουμε μια υστέρηση διαχρονική ;

Υπάρχουν αρμόδιοι να μας απαντήσουν ! Εμείς απλά θέτουμε το ερώτημα ...


Χρήστος Αλεξανδρής 

 

 

    

 

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.
randomness