Αποκαλύφθηκε ο συντάκτης των ‘’Ρουμελιώτικων Μαντινάδων ‘’

Σε εκδήλωση το Σάββατο το βράδυ στην αίθουσα του Νίκου Δαβανέλλου ο σατιρικός ποιητής …ομολόγησε ενώπιον των Αρχών και πλήθος κόσμου ότι τρία  χρόνια έκανε το κέφι του!

Μια σημαντική αποκάλυψη την οποία περίμεναν με ανυπομονησία και έκδηλη περιέργεια οι συμπολίτες μας έγινε το Σάββατο το βράδυ στη Λαμία. Ο άνθρωπος που ταλαιπωρούσε επί τρία χρόνια τις αρχές με σατιρικά ποιήματα που δημοσιεύονταν εν είδη …προκήρυξης στην εφημερίδα του “Λαμιακού Τύπου” και πάντα στην έβδομη σελίδα … παραδόθηκε μόνος του σε μια εξαμελή επιτροπή σκέψης και λόγου και ομολόγησε ότι ήταν αυτός που έγραφε τις “Ρουμελιώτικες Μαντινάδες” χωρίς να περάσει ποτέ από το μυαλό του ότι θα ταλαιπωρούσε τόσους πολλούς ανθρώπους.

Ο σατιρικός ποιητής ενώ στην αρχή παραδέχτηκε το “λάθος“ του και ζήτησε συγγνώμη από τους πολίτες για την …ταλαιπωρία στη συνέχεια τους άφησε όλους άφωνους δηλώνοντας ότι “θα το ξανακάνει”. Ο σατιρικός ποιητής ονομάζεται Χρήστος Τσουράκης είναι λογιστής στο επάγγελμα και λογοτέχνης από μεράκι όπως ο ίδιος παραδέχτηκε. Όπως ο ίδιος ομολόγησε ενώπιον πλήθος κόσμου επί τρία χρόνια έγραφε σατιρικά ποιήματα γιατί ήθελε να κάνει το κέφι του. Παρά την πρόκληση οι τοπικές αρχές μετά από τρείς ώρες εξονυχιστικής έρευνας των ποιημάτων του που συμπεριλαμβάνονται σε ένα βιβλίο με τίτλο “Ρουμελιώτικες Μαντινάδες” αποφάσισαν να  αφήσουν ελεύθερο το σατιρικό ποιητή  …υποκύπτοντας στην απαίτηση του αναγνωστικού κοινού που υπερασπίστηκε το σατιρικό ποιητή με τη φράση ότι “κάθε μαντινάδα μας ξαφνιάζει ευχάριστα”.

Το συντονισμό του …ανακριτικού έργου είχε ένας άγνωστος δημοσιογράφος ο Χρήστος Αλεξανδρής ενώ στο πλευρό του σατιρικού ποιητή βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή για να τον υπερασπιστούν ο εκδότης της εφημερίδας “Λαμιακός Τύπος” Σπύρος Ρίζος και ο φιλόλογος καθηγητής Βασίλης Παπαχατζής.

Συνοδοιπόροι πάνω από 35 χρόνια!

Ενώπιον των τοπικών αρχών που έδειχναν μεγάλη ικανοποίηση για την αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητας του σατιρικού ποιητή που επί τρία χρόνια έκανε άνω –κάτω την τοπική κοινωνία  ο εκδότης του “Λαμιακού Τύπου”  τόλμησε να  παρουσιάσει  τα χαρακτηριστικά του βιβλίου και  να  πει  ‘’κάποιες σκέψεις  γι’ αυτό το κρυφό ταλέντο, τον Βιτλιώτη.

"Πιστεύω δήλωσε από την αρχή «οι κριτικοί μας να μου το συγχωρήσουν, διότι η γνωριμία μου τόσων ετών με τον  Χρήστο Τσουράκη δεν μου αφήνει το περιθώριο να μην πω δυο λόγια για τις σχέσεις μας και την προσωπικότητά του. ’Εχουμε να εκδώσουμε βιβλίο σχεδόν δύο χρόνια κι αυτό το βιβλίο είναι για μας στο “Λαμιακό Τύπο” μια ευχάριστη ανάπαυλα μέσα στη θλιβερή καθημερινότητα, της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που ζούμε.

Κάτι τέτοιες στιγμές μας κρατούν και μας δίνουν κουράγιο για να συνεχίσουμε την δύσκολη πορεία μας, της καθημερινής έκδοσης της εφημερίδας μας και τον αγώνα για την ύπαρξη μιας εκτυπωτικής μονάδας στον τόπο μας με τέτοιες δυνατότητες. Μια μονάδα που χρειάστηκε 30 χρόνια. Για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα με κόπο και τρομακτικό οικονομικό κόστος    και που σήμερα αντιμετωπίζει και αυτή τα έντονα προβλήματα της κρίσης. Ο Χρήστος ήταν ένας  απ’ τους βασικούς συντελεστές αυτού του έργου.

Είμαστε συνοδοιπόροι πάνω από 35 χρόνια, το χαμόγελο και ο καλός του λόγος μας έδινε τον αέρα να δημιουργήσουμε, ήταν ένας καθοριστικός παράγοντας στην εξέλιξη της   επιχείρησης μας (και σε ευχαριστούμε Χρήστο γι’ αυτό). Η γνωριμία  και η συνεργασία μας ξεκινά το 1976 εμείς ως νέοι επιχειρηματίες και ο Χρήστος καθιερωμένος λογιστής, ήμασταν γείτονες στη Ροζάκη και Αγγελή 40 και 42. Κάθε πρωί για καφέ και πολιτική συζήτηση, για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό, στο απέναντι καφενείο με τους γνωστούς της γειτονιάς και μετά για δουλειά, να πραγματώσει ο καθένας τα όνειρά του.   

Μόλις είχαμε βγει από τη Δικτατορία  και προσπαθούσαμε να γευτούμε τους χυμούς της Δημοκρατίας, χωρίς να ξέρουμε πως να το κάνουμε, ούτε ο Λαός αλλά ούτε και οι ηγέτες μας, απ’ ότι απεδείχθη, έτσι  αυτοσχεδιάζαμε “στου κασίδη το κεφάλι”. Και είδατε τελικά τι κούρεμα …μας  έκαναν (Μέγκλα  που λέει και φίλος μου ο Μπαλωμένος). Τώρα συνειδητοποιώ  πως  ο Χρήστος δεν άφηνε τον εαυτό του να  εκφραστεί συναισθηματικά, σπάνια μας έλεγε κανένα ανέκδοτο και μερικές φορές όταν εργαζόταν στο λογιστήριό  μας, τον άκουγα να σιγοψέλνει, το ταλέντο του, το είχε καλά κρυμμένο. 

Δεν ξέρω αν ο λογιστής λειτούργησε σε βάρος του ποιητή  ή το αντίθετο, αλλά όπως και να  ‘χει, φαίνεται ήρθε ο καιρός να δούμε και την άλλη πλευρά του φεγγαριού. Ο πλούτος των ποιημάτων που μας χαρίζει είναι σημαντικός και αξιόλογος. Κάθε μαντινάδα του, μας ξαφνιάζει ευχάριστα. Ο πλουραλισμός του, μας αφυπνίζει καθημερινά, μας δίνει δείγματα της σκέψης και της έκφρασής του, για όλες τις εκφάνσεις του πολιτικού και κοινωνικού βίου του τόπου μας, με σοφία, με αλτρουισμό και αγάπη για την πατρίδα. Από τον κόσμο λοιπόν των λογιστών μετεπήδησε τελικά στον κόσμο των ποιητών. Μια ζωή στον ρεαλισμό και στους αριθμούς για να αποδράσει δυναμικά στο χώρο της φαντασίας και του στοχασμού.

Εδώ  να σας πω και  δυο λόγια για το πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία με τον “Λαμιακό  Τύπο”.  Στην αρχή τα ποιήματα του, που έρχονταν στην εφημερίδα ήταν πολύ αραιά και μετά από προτροπή δική μας,   άρχισε να γίνεται πιο συστηματικός. Τότε όμως άρχισαν και οι ανησυχίες, με τις αναστολές του πρωτάρη, αν αυτά που γράφει είναι σωστά, είναι καλά και τι λέει ο κόσμος: εμείς του μεταφέραμε το κλίμα [τις απόψεις των αναγνωστών] και τον προτρέπαμε να συνεχίσει, πράγμα που έκανε ερασιτεχνικά μεν, αλλά σε επαγγελματικό επίπεδο, με θρησκευτική ευλάβεια και συνέπεια, σε βαθμό που μας ανησυχούσε μήπως του δημιουργεί άγχος η δέσμευση του, να ανταποκρίνεται τακτικά στην παράδοση των κειμένων του. Είχαμε ένα χρόνο περίπου που δημοσιεύαμε τις μαντινάδες του και δεν είχαμε κουβεντιάσει ιδιαιτέρως για την συνεργασία μας, μόνο από το τηλέφωνο γινόταν  κουβέντα   για τις εντυπώσεις των μαντινάδων,  όταν κάποτε  τον ρώτησα αν τον κουράζει η ενασχόλησή του με τις μαντινάδες, η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη: «δώσε μου μια είδηση, μια λέξη για να μου έρθει η έμπνευση και μη σε νοιάζει, μετά είναι παιχνίδι για μένα».  Έμεινα εμβρόντητος από την πρόοδό του.

Είναι ένας συνεργάτης που παρουσίασε  άριστες  επιδόσεις σε τόσο σύντομο διάστημα.Έχω διαβάσει μία - μία τις μαντινάδες και τα ποιήματά του και είναι το ένα καλύτερο από το άλλο και πάντα κατάφερνε να μου τραβήξει το ενδιαφέρον και να με συγκινήσει. Το  Βιβλίο, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.  Το κόστος του βιβλίου ίσως   να  είναι μικρό για  κάποιους ή για  άλλους  μεγάλο, τα έσοδα όμως   απ’  αυτό   θα διατεθούν στο ορφανοτροφείο Λαμίας, γι αυτό σας καλώ όλους να το αποκτήσετε. Μπορεί να σας συνοδεύει, με την ευχάριστη αύρα του, παντού".

Και τώρα δυο λόγια για τα χαρακτηριστικά του βιβλίου.

Το βιβλίο έχει 184 σελίδες, με χαρτί εσώφυλλων “Σαμουά”, και  με μονόχρωμη εκτύπωση, εξώφυλλο τετράχρωμο σε χαρτί velvet πλαστικοποιημένο. Το βιβλίο σχεδιάστηκε και τυπώθηκε στις εγκαταστάσεις της “ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΕ”. Την σελιδοποίηση  έκανε ο συνεργάτης μας  Δημήτρης  Κουτρούμπας, στο εξώφυλλο (ο Ισοροπιστής είναι δια χειρός Γ. Ζάχου   ειδικά για το βιβλίο) και ο πίνακας του οπισθόφυλλου είναι της κας Ξέρα.                                                                                                                           

Κυρίες και κύριοι,

Σας ευχαριστώ  όλους για την συμμετοχή σας στην εκδήλωσή μας και ιδιαίτερα τον κ. Δαβανέλλο  για την φιλοξενία του. Χρήστο  σου εύχομαι να είσαι καλά εσύ και η οικογένειά  σου, να γράφεις τακτικά και σύντομα νέα έκδοση». 

Οι Μαντινάδες ξεσκεπάζουν την φαυλότητα και τον παραλογισμό. Στο πλευρό του σατιρικού ποιητή και ο φιλόλογος καθηγητής Βασίλης Παπαχατζής πήρε το λόγο για να υποστηρίξει ότι: 

«Γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια το Χρήστο Τσουράκη απ’ την επαγγελματική του διαδρομή ως ένα επιτυχημένο λογιστή-φοροτεχνικό, με βαθειά γνώση του αντικειμένου της δουλειάς του, με ευθύτητα στο λόγο του, με ευσυνειδησία και αιχμηρή κρίση αλλά και με ευαισθησία και ανθρωπιά. Τα τελευταία τρία χρόνια μέσα απ’ τις σελίδες του Λαμιακού Τύπου, γνώρισα και μια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς του, γνώρισα τον ευαίσθητο σατιρικό ποιητή και λογοτέχνη. Βέβαια οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν γίνονται αποδεκτοί από τον ίδιο, γιατί σκοντάφτουν στη μετριοφροσύνη του, όμως, φίλε Χρήστο όταν γράφεις καλοδουλεμένους στίχους με ρίμα, και  με μέτρο τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο των δημοτικών τραγουδιών, είσαι τεχνίτης του λόγου, είσαι ποιητής.

Οι «Ρουμελιώτικες Μαντινάδες» του Χ.Τ.Βιτ’λιώτη (εξηγεί ο ίδιος στον πρόλογό του την επιλογή αυτού του ψευδώνυμου) είναι η συγκέντρωση σ’ ένα βιβλίο 150 περίπου σατιρικών ποιημάτων που έχουν δημοσιευθεί στο Λαμιακό Τύπο από το Νοέμβριο του 2011 ως τον Ιούλιο του 2012. Το περιεχόμενο των Μαντινάδων συνδέεται με συγκεκριμένα γεγονότα αυτής της περιόδου που αποτέλεσαν και το ερέθισμα για τη σύνθεσή τους. Αναμφίβολα είναι πολύ δύσκολο να παρουσιάσει κανείς ένα βιβλίο, που δεν έχει ένα συγκεκριμένο θεματικό κέντρο, αφού οι μαντινάδες αυτές είναι κυρίως κοινωνικοπολιτική σάτιρα , αλλά και ύμνοι και κριτικές και προβληματισμοί και προτροπές και φιλοσοφία ζωής.

Για να κάνω λοιπόν πιο κατανοητή την προσέγγιση αυτού του βιβλίου αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω ότι γενικά η σάτιρα και κυρίως η κοινωνική και πολιτική, είναι ένα δύσκολο γραμματειακό είδος. Είναι κυρίως ποιητικό κείμενο (μπορεί και πεζό) που έχει μεγάλη ποικιλία ύφους και θεμάτων, χαρακτηρίζεται από την ελεύθερη χρήση της καθομιλουμένης γλώσσας, από τη συχνή παρεμβολή της προσωπικότητας του συγγραφέα, από την προτίμησή του στο πνευματώδες, στο χιουμοριστικό, στο ειρωνικό, απ’ τη ζωντάνια και την ακρίβεια των περιγραφών, από τους σκανδαλιστικούς (θεματικούς και γλωσσικούς) υπαινιγμούς, από τον αυτοσχεδιαστικό τόνο, από την επικαιρότητα των θεμάτων και από τη γενική πρόθεση να βελτιώσει την κοινωνία ξεσκεπάζοντας τη φαυλότητα και τον παραλογισμό της. Η ουσία της σάτιρας συνοψίζεται στο «να λες την αλήθεια αστεϊζόμενος». Αυτό κάνει στο βιβλίο του ο Χρήστος Τσουράκης. Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τα αναγνωρίζει κανείς ακόμα και με μια πρόχειρη ανάγνωση των «Ρουμελιώτικων Μαντινάδων». Ειδικότερα όμως για το βιβλίο που σας παρουσιάζω έχει ιδιαίτερη σημασία να προσέξουμε τον υπότιτλο που πληροφορεί καλύτερα για το περιεχόμενο.

«Ύμνοι και κοινωνικοπολιτικές σάτιρες»

Ο όρος «Ύμνοι» φαίνεται κάπως γενικός γιατί γενικά υπάρχουν ύμνοι προς το θεό, προς τη φύση, προς τον άνθρωπο, προς τις αξίες της ζωής, προς τον πολιτισμό και την παράδοση. Όμως ο χαρακτηρισμός αυτός δικαιολογείται, γιατί όλα αυτά υμνεί άμεσα ή έμμεσα, σε πολλές μαντινάδες του, ο σατιρικός ποιητής. Εκφράζει τη βαθιά του πίστη στο θεό που είναι ο λυτρωτής και η ελπίδα που θα μας κρατήσει όρθιους στην καταιγίδα της κρίσης και καταδικάζει τη θεοποίηση των υλικών αγαθών και του χρήματος. σελ. 36 Η ΤΕΛΑΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ

Σελ.115 Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Εκφράζει την πίστη στον άνθρωπο και στις ανθρώπινες αξίες με τα στιχουργήματα που αφιερώνει στη μνήμη σπουδαίων ανθρώπων, όπως του Θόδωρου Αγγελόπουλου, της Δόμνας Σαμίου, του Δημήτρη Μητροπάνου, και τονίζει το περίσσευμα ανθρωπιάς, υμνώντας την πράξη δωρεάς οργάνων από τους γονείς ενός αδικοχαμένου κοριτσιού. Ενδεικτικά «ΣΤΗ ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ» σελ. 94.

Οι περισσότερες όμως μαντινάδες του βιβλίου συνοψίζονται στο β’ όρο του υποτίτλου: «Κοινωνικοπολιτικές σάτιρες». Σ’ αυτές ο σατιρικός ποιητής αναδεικνύεται και χρονογράφος και δημοσιογράφος και γελοιογράφος, γιατί τα θέματα, που αποτελούν την πηγή της εμπνεύσής του, δεν είναι καθαρά πολιτικά ούτε καθαρά κοινωνικά,  αφού, ότι είναι πολιτικό, είναι ταυτόχρονα και κοινωνικό. Η χρονική περίοδος που αναφέρονται οι σάτιρες αυτές είναι πλούσια σε πολιτικοκοινωνικά γεγονότα.

Ο Χ.Τ. Βιτ’λιώτης με στίχο απλό, κατανοητό, αλλά και κοφτερό μετουσιώνει την επικαιρότητα σε ποίηση και της δίνει διαχρονικό περιεχόμενο. Με διεισδυτική ματιά, με χιούμορ, αλλά και καυστικότητα προβάλλει κοινωνικές αξίες, κρίνει τους πολιτικούς και την πολιτική, σατιρίζει τις συμπεριφορές πολιτικών και πολιτικάντηδων, τονίζει την ανάγκη αυτοκριτικής, καταδικάζει το λαϊκισμό, την αλαζονεία και την πολιτική υποκρισία και ψέγει την ασυνέπεια λόγων και πράξεων. Σελ. 127 «ΟΙ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ».

Κατακρίνει την προκλητική συμπεριφορά των κομμάτων, καταδικάζει την έπαρση των αρχηγών και τον υπολογισμό του πολιτικού κόστους. Επισημαίνει  και λοιδορεί την οσμή των σκανδάλων σελ. 97 «ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΙΚΑ», την αβάσταχτη και πολλές φορές άδικη φορολογία, την οικονομική και κοινωνική κρίση, το χρέος, το Δ.Ν.Τ., την Τρόικα σελ. 169 «ΩΧ Η ΤΡΟΪΚΑ». Οι ευαίσθητες κεραίες του συλλαμβάνουν τον απόηχο αυτής της κρίσης σελ. 69 «Η ΠΕΙΝΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ». Αλλά ξεχνώντας προσωρινά την οικονομική κρίση ιλά με χιούμορ για παράπλευρες απώλειες του μνημονίου σελ. 81 «ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ»

Είναι γνωστό ότι η εκλογολογία και η εκλογομαγειρική είναι το αγαπημένο σπορ των νεοελλήνων. Οι εκλογές που έγιναν επαναληπτικά μέσα στο 2012 έδωσαν την ευκαιρία στο Βιτ’λιώτη να σατιρίσει τη δύναμη του σταυρού, την προσήλωση των νεοελλήνων στο ρουσφέτι, το χαρακτήρα και την κουτοπονηριά των ψηφοφόρων, τα θα των πολιτευτών, την επικοινωνιακή επιλογή των υποψηφίων, τα γκάλοπ, αλλά και το νόμο περί ευθύνης υπουργών: σελ. 146 «Ο ΝΟΜΟΣ»(περί ευθύνης Υπουργών).

Πολλές επίσης μαντινάδες είναι συμβουλές προς τους νέους και μάθημα αυτογνωσίας, που αντανακλούν την πείρα ζωής του σατιρικού ποιητή. Άλλες πάλι είναι προτροπές με αγάπη, αλλά, και αυστηρότητα προς τους πολιτικούς αρχηγούς και καυτηριάζουν την αδυναμία συνεργασίας των Ελλήνων πολιτικών:σελ.161 «Ο ΓΑΜΟΣ»(της συγκυβέρνησης). Η σάτιρα εύστοχα χαρακτηρίστηκε: «λόγος οργής και αγάπης», οργής, για τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας και αγάπης για τον άνθρωπο. Αυτό το λόγο μετουσιώνει ο Χρήστος Τσουράκης σε ποίηση με τις Μαντινάδες του.

Πιστεύω πως σας έδωσα μια αντιπροσωπευτική εικόνα του περιεχομένου του βιβλίου. Όμως πρέπει να γνωρίζετε ότι η σατιρική ποίηση έχει πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις. Ο καθένας την αντιλαμβάνεται και τη χαίρεται με τα δικά του μέτρα. Γι’ αυτό η σύστασή μου είναι να μην επαναπαυθείτε στη δική μου ανάγνωση, αλλά βυθισθείτε στις σελίδες του βιβλίου για να απολαύσετε τον καθαρό του λόγο, τη διαπεραστική του ματιά, το χιούμορ και την κριτική του διάθεση, αλλά και να ενισχύσετε τα αισθήματα αλληλεγγύης του συγγραφέα του, όπως αναγνωρίζεται από την πρόθεση της έκδοσης αυτού του βιβλίου. Τελειώνοντας, επειδή γνωρίζω ότι αυτό το πρώτο πνευματικό παιδί του Χρήστου Τσουράκη, δεν θα μείνει για πολύ μόνο, αλλά θα ακολουθήσουν και άλλα, του εύχομαι να είναι γερός και δυνατός για να μας ψυχαγωγεί, αλλά και να μας αφυπνίζει με την εύστοχη κριτική του, το ταλέντο του και με το απόσταγμα της πείρας του». 

Αμετανόητος ενώπιον των αρχών 

Αμετανόητος εμφανίστηκε ενώπιον των αρχών ο σατιρικός ποιητής και ουτε λίγο ουτε πολύ ομολόγησε ότι θα το ξανακάνει και ότι ηδη ετοιμάζει το δεύτερο βιβλίο. Απολογούμενος για την αναστάτωση που προκάλεσε με τις Ρουμελιώτικες Μαντινάδες ο Χρήστος Τσουράκης τόνισε ότι «Όταν πριν από 2,5 χρόνια περίπου που έγραφα αυτές τις μαντινάδες ποτέ δεν είχα φαντασθεί ότι θα έφτανα στο σημείο να ταλαιπωρήσω τόσους πολλούς φίλους μου. Γι’ αυτό θέλω να σας ζητήσω συγγνώμη, και σας υπόσχομαι ότι… θα το ξανακάνω. Άλλωστε –όταν γηρνά ο άνθρωπος, ο Κύριος μωραίνει. Για να μη βλέπει την «οδό» που συνεχώς μικραίνει. Συνεχίζοντας την …απολογία του υποστήριξε ότι 

‘’στην αρχή είχα ξεκινήσει με ένα- δυό στίχους, το πήγαινα για μαντινάδα, όμως  ήθελα και λίγο σάλτσα, οπότε μου βγήκε μία από γιουβέτσι. Όμως ότι  είναι γραμμένο στο βιβλίο είναι απόρροια της ψυχούλας μου, χωρίς  δόλο, χωρίς εμπάθεια, με μόνη τη σατιρική διάθεση. Πάντως οι κριτικοί του βιβλίου , το ‘δατε και σεις, είναι υπερβολικοί, και έχουν παρασυρθεί από την αγάπη τους για το άτομό μου. Θέλω να ευχαριστήσω απ’ την  καρδιά μου πρώτα τον πατέρα Νεόφυτο εκπρόσωπο του Μητροπολίτη Φθιώτιδας για την τιμή  που  έκανε στην ταπεινότητα μου, να συμπεριλάβει σε ένα εκ των βιβλίων του μία μου μαντινάδα.

Να  ευχαριστήσω  επίσης τους:  Σπύρο Ρίζο,  τον πατέρα Δαμασκηνό, και το γιό μου Γιάννη γιατί αυτοί ήταν οι πρώτοι που με παρακίνησαν να γράφω.

Επί πλέον στο γιό μου για την αδέκαστη κριτική του και τις φιλολογικές του  συμβουλές.

Την  γυναίκα μου Μαίρη για την αντοχή της και την υπομονή της. Είναι αλήθεια ότι η Κα μαντινάδα έχει  σαγηνέψει τον άντρα της.

Την κόρη μου ¨Ερη για την ολοένα και περισσότερη προσγείωση. (γι’ αυτό  ήρθα σήμερα πεζός στην εκδήλωση)

Ένα συγγνώμη απ’ τα εγγόνια μου που τους στέρησα τον παππού τους απ’ το  παιχνίδι.

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον παρουσιαστή του βιβλίου μου, φιλόλογο Βασίλη Παπαχαντζή, για το μεγάλο βάρος που επωμίστηκε να αποκρυπτογραφήσει την τρέλα μου. Βασίλη απέναντί σου δεν ξευποχρεώνομαι  ποτέ. Βασίλη, θα σου είμαι ευγνώμων. Θερμές ευχαριστίες στους κριτές του βιβλίου.

Στην  Αγγελική Γιαννέλου. Αγγελική ξέρω ότι δεν σ’ αρέσει το θυμιάμα, όμως δέξου τουλάχιστον τον θαυμασμό μου, εσύ μια ποιήτρια με βραβείο Ακαδημίας  Αθηνών, καταδέχτηκες και έγραψες τόσο ωραία λόγια για τον Βιτ’λιώτη.

Στον πρ.  Δήμαρχο Γιώργο Ντελλή για την ενθουσιώδη παρότρυνση και στήριξη των στίχων μου. Όπως επίσης και για την αυθόρμητη κριτική του.

Στην Κα Λούλα Λιανού για την πολύ καλή κριτική της, είναι κουμπάρα μου, λέτε να μου χαρίστηκε, και για την αγάπη της και τον θαυμασμό της στις ρίμες μου.

Στον Δημ Καραντζάβελο για τα πολύ καλά του λόγια, είναι αδελφικός μου φίλος.

Ας έκανε κι’ αλλιώς.

Επιφυλάσσομαι να σου ανταποδώσω τα ίδια φίλε, όταν θα εκδώσεις και συ  τα  δικά σου ποιήματα.

Στον ποιητή Παν. Ρίζο   για τις ωραίες του αντιμαντινάδες, και σου υπόσχομαι να

σε κερνάω τσίπουρο για ένα χρόνο.

Τον  συγγραφέα Τάκη Ορεινό για την βοήθειά του στην διόρθωση.

Τον   φίλο μου Γιώργο Ζάχο, ζωγράφο, για την καταπληκτική, ζωγραφιά του, τον σχοινοβάτη στο εξώφυλλο του βιβλίου.

Το κανάλι star και ΕΝΑ για την φιλοξενία τους, και ειδικότερα τους  δημοσιογράφους Σοφία Ηλιοπούλου και Γιώργο  Στεργιόπουλο  για την εξαιρετική  παρουσία του βιβλίου μου, και για την φιλική τους φιλοξενία. Παραλίγο να ξεχάσω τον Γ. Σιμόπουλο Γιώργο σ’ ευχαριστώ πολύ.

Επίσης  τους δημος/φους Αποσ. Έλληνα, Δημ, Κωνσταντόπουλο, Γιώργο  Παλαμιώτη και Χ. Αλεξανδρή .για την άμεση και  καταλυτική προβολή της  εκδήλωσης και του βιβλίου, οι δυό πρώτοι απ’ τα F.M. και οι άλλοι απ’ τις εφημερίδες των ΗΜΕΡΑ - ΣΕΝΤΡΑ και Λ. ΤΥΠΟΣ αντίστοιχα.

Τέλος ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον   Νίκο Δαβανέλλο για την άμισθη  προσφορά της αίθουσάς του».

Συγκινητική ηταν η ομιλία του γιού του σατιρικού ποιητή του Γιάννη Τσουράκη ο οποίος αγκάλιασε τη συγγραφική δουλειά του πατέρα του με τα θερμότερα λόγια που θα μπορούσε να αφιερώσει ένα παιδί στον πατέρα του.

Αφοπλιστικά ήταν τα λόγια των μελών της κριτικής επιτροπής για τον συγγραφέα των μαντινάδων. Με τις τοποθετήσεις τους δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στις αρχές.

Για το βιβλίο του σατιρικού ποιητή μίλησαν με τα καλύτερα λόγια η φιλόλογος Αγγελική Γιανέλλου, η επίσης φιλόλογος Λούλα –Λιανού Χριστοδούλου, ο πρώην Δήμαρχος Λαμίας Γιώργος Ντελής, ο δικηγόρος Δημήτρης Καρατζάβελος και ο γνωστός συμπολίτης μας ποιητής και λογοτέχνης Παντελής Ρίζος.

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο πατέρας Νεόφυτος μεταφέροντας τις ευχές του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη. Παρόντες στην εκδήλωση ο Άγιος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος πατέρας Δαμασκηνός, οι βουλευτές Κώστας Κουτσογιαννακόπουλος, Ελένη Μακρή-Θεοδώρου και Νίκος Σταυρογιάννης, ο Δήμαρχος Λαμιέων Γιώργος Κοτρωνιάς, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας Παναγιώτης Φώσκολος, η Πρόεδρος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτενών Κική Νικοπούλου, το μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ Ανατολικής Στερεάς Παναγιώτης Γώγος, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Πράσινου Ταμείου Παναγιώτης Βασιλείου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αναπήρων κ. Κράββαρης  και πλήθος κόσμου.

Ρεπορτάζ: Χρ. Αλεξανδρής