Διανύοντας μια πολιτική έρημο! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που επιχειρείται αυτό το διάστημα με πρώτο βήμα τις εσωκομματικές διαδικασίες, μέσα από τις οποίες έγινε η εκλογή του νέου αρχηγού, θα πρέπει να διανύσει μια μεγάλη πολιτική έρημο ώσπου να ολοκληρωθεί. 

 

Δεν είναι καθόλου εύκολο το εγχείρημα από τη στιγμή μάλιστα που δεν είναι εξασφαλισμένη η ενότητα του κόμματος την επομένη ημέρα της εκλογής νέου αρχηγού.

 

Το φάντασμα της διάσπασης πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου με τις μνήμες του 2015 να ξαναζωντανεύουν αυτές τις ημέρες της μεγάλης αναταραχής στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε ένα κόμμα με πολλές τάσεις και ρεύματα που, από μια άποψη, μπορεί να θεωρηθεί και ένα υγιές δείγμα εσωκομματικής δημοκρατίας, μπορεί να γίνει και αιτία για μια νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Στα πλαίσια των εσωκομματικών διαδικασιών για την εκλογή νέας ηγεσίας συνέβη κάτι πρωτοφανές για τα κοινοβουλευτικά κόμματα στην Ελλάδα. Εμφανίστηκε ως διεκδικητής της αρχηγίας ένα πρόσωπο κυριολεκτικά από το πουθενά και κατάφερε να ανατρέψει όλα τα προγνωστικά και τις ισορροπίες μέσα στο κόμμα, προσδίδοντας τεράστιο ενδιαφέρον στην εσωκομματική διαδικασία ανασυγκρότησης του χώρου.

 

Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στις εσωκομματικές εκλογές στήριξε ολόθερμα το εγχείρημα. Μια συμμετοχή που διέψευδε όλα τα σενάρια για περαιτέρω συρρίκνωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και περιορισμού του σε ρόλο μικρής δύναμης.

 

Το δυναμικό μήνυμα του κόσμου, με την μαζική του προσέλευση στις κάλπες και την ψήφο του, ήταν ότι θέλει ένα ΣΥΡΙΖΑ ανανεωμένο, πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης σε πρώτη φάση και δύναμη διακυβέρνησης σε ενα επόμενο στάδιο.

 

Απέμενε να αποδειχτεί το αν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά ο νέος αρχηγός, που δεν κουβαλούσε στις πλάτες του φθορά και εκλογικές ήττες, θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις του κόσμου.

 

Οι απαντήσεις σε αυτό το απαιτητικό ερώτημα δίνονται σήμερα επί σκηνής. Όλα όσα διαδραματίζονται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν την καλύτερη απόδειξη ότι τα στελέχη του είναι κατώτερα των περιστάσεων. Και η αλήθεια σήμερα είναι οτι ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ, πριν προλάβει να συνέλθει καλά καλά από το μεγάλο ψυχολογικό σοκ της βαριάς ήττας των εθνικών εκλογών, της συντριβής του στις κάλπες των βουλευτικών εκλογών και της αποδοκιμασίας των επιλογών του στις αυτοδιοικητικές εκλογές, δέχεται ένα αυτοκτονικό χτύπημα από τα ίδια τα στελέχη του, μηδέ της ηγεσίας εξαιρουμένης.

 

Το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο, η μία κόντρα παραχωρεί τη θέση της σε μια άλλη σφοδρότερη της προηγούμενης.

 

Αποσβολωμένα τα μέλη του που προσήλθαν στις κάλπες για την εκλογή νέου αρχηγού, δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Βλέπουν ότι γίνεται συντρίμμια μια ολόκληρη κομματική υποδομή της ριζοσπαστικής αριστεράς από ένα πρόσωπο “που ήρθε ένα βράδυ ξαφνικά”, αλλά και από στελέχη με μεγάλη διαδρομή στο κόμμα.

 

Από τις εξελίξεις στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ θα προσδιοριστούν και οι ευρύτερες διεργασίες στο χώρο της κεντροαριστεράς, σε συνδυασμό φυσικά και με την δυναμική του ΠΑΣΟΚ.

 

Ούτως ή άλλως, μετά την εκλογική ηγεμονία της κεντροδεξιάς, ανοίγει η συζήτηση για το μέλλον της κεντροαριστεράς, καθώς συγκροτούνται νέες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. 

 

Τα παλιά στερεότυπα αριστεράς - δεξιάς έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την κοινωνία, οι διχαστικές διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος αν δεν έχουν σβήσει εντελώς, έχουν ξεθωριάσει σημαντικά. Βιώνουμε πρωτογνωρες καταστάσεις και στο πολιτικό σύστημα της χώρας.

 

Θα χρειαστεί χρόνος για να αποκατασταθούν ισορροπίες, όλα δείχνουν όμως ότι σταδιακά αλλά σταθερά επανέρχεται η κανονικότητα που είχε χαθεί στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων.