Ένα συγκινητικό και υπέροχο ταξίδι πίσω στο χρόνο, στα μαθητικά χρόνια διοργάνωσε ο Δήμος Μακρακώμης σε συνεργασία με το Γυμνάσιο και Γ.Ε.Λ Σπερχειάδας το Σάββατο 24 Αυγούστου 2024 στον προαύλιο χώρο του νέου Γυμνασίου – Λυκείου Σπερχειάδας.
Ένας αιώνας ιστορίας, εκπαιδευτικής προσφοράς και κοινωνικής δράσης γιορτάσθηκε με την παρουσία όλων όσων υπήρξαν μέλη αυτής της μεγάλης σχολικής κοινότητας δίνοντας την ευκαιρία να αναβιώσουν αναμνήσεις του παρελθόντος.
Μια ξεχωριστή εκδήλωση αφιερωμένη στον φάρο της εκπαίδευσης της δυτικής Φθιώτιδας και των όμορων περιοχών.
Και ειδικά σε εποχές δύσκολες, όπου η πρόσβαση στο σχολείο από τα γύρω χωριά δεν ήταν αυτονόητη όπως σήμερα, το Γυμνάσιο-Λύκειο της Σπερχειάδας και οι εκπαιδευτικοί του παρείχαν πολύτιμα εφόδια ζωής για την μετέπειτα πορεία καταξιωμένων συμπολιτών μας .
Ενας εκ των ομιλητών της εκδήλωσης ο Βασίλης Κανέλλος ανεφερε " ... Μπορεί να μην είμασταν ποτέ λάτρεις του σχολείου. Λίγο ή πολύ, όμως, αγαπήσαμε τα όσα περάσαμε εκεί. Σίγουρα γίναμε πιο σοφοί, όχι γιατί διαβάσαμε πολλά βιβλία. Αλλά γιατί διδαχθήκαμε μαθήματα «ζωής» που θα μας συντροφεύουν διαρκώς όσο προχωράμε στο ταξίδι της ζωής μας, κρατώντας σφιχτά μια βαλίτσα γεμάτη γνώσεις, νεανικούς καλούς φίλους, ανθρώπους-πρότυπα, γλυκόπικρες αναμνήσεις.
Τα μαθητικά χρόνια, το σχολείο ήταν το σημείο αναφοράς μας. Ιδιαίτερα όταν μεγαλώσαμε και νοήσαμε περισσότερο. Περνούσαμε εκεί τη μισή μας ημέρα, αλλά ακόμη κι όταν γυρνούσαμε σπίτι, γι’ αυτό μιλούσαμε, μ’ αυτό ασχολιόμασταν. Εξιστορούσαμε τι έγινε και μελετούσαμε για την επομένη. Κι ας γκρινιάζαμε ότι μάς «βάζουν πολλά» κι ας χαλούσαμε τον κόσμο που πάλι θα γράφαμε διαγώνισμα, και ας παρακαλούσαμε να χάσουμε μια ώρα μάθημα.
Σίγουρα θα δίναμε οι περισσότεροι πολλά για να γυρνούσαμε έστω μια μέρα στο αγαπημένο μας σχολείο, στο παλιό μας θρανίο, όσο κι αν ευχόμασταν τότε να περάσει γρήγορα ο καιρός ν΄ αποφοιτήσουμε. Όχι για το μάθημα, ή αν θέλετε μόνο για το μάθημα. Αλλά για να ζήσουμε ξανά τη συντροφικότητα, τα γέλια, τα παιχνίδια και τις περιπέτειες των πιο αθώων μας χρόνων...".
